Kanadyjska żeńska drużyna koszykówki stawia pierwszy krok w kierunku igrzysk olimpijskich 2028 w ramach FIBA ​​AmeriCup

Kiedy Delaney Gibb oglądała igrzyska olimpijskie w Paryżu ze swojego pokoju w akademiku w stanie Utah, nie mogła powstrzymać się od poczucia motywacji.

Urodzona w Raymond w Albercie Syla Swords dopingowała z daleka swoją przyjaciółkę, koleżankę i koleżankę z klasy nastoletniej, która grała dla kanadyjskiej drużyny koszykarskiej.

Podczas gdy Swords i jej oddział wyjechali z Paryża bez zwycięstwa i rozczarowani, Gibb otworzyła oczy.

„To mnie podekscytowało i przygotowało na przyszłość, po prostu, aby spróbować i dalej się rozwijać, aby być może pewnego dnia zostać olimpijką. … Fajnie jest móc oglądać te gry, kiedy masz relacje i więzi z dziewczynami” – powiedziała Gibb.

Niecały rok później 19-letnia Gibb została uznana za debiutantkę roku w BYU, a teraz może przygotować się do swojego pierwszego meczu z żeńską reprezentacją Kanady na FIBA ​​AmeriCup.

Akcja rozpocznie się w sobotę i potrwa do igrzysk medalowych 6 lipca w Santiago w Chile. Zwycięzca zdobędzie miejsce w Mistrzostwach Świata 2026, podczas gdy inni zostaną zdegradowani do turniejów kwalifikacyjnych. Mistrzostwa Świata, które odbędą się w Niemczech, będą stanowić kwalifikacje olimpijskie.

I tak podróż do Los Angeles 2028 już się rozpoczęła.

„Naprawdę chcę mieć udaną karierę, a bycie olimpijczykiem jest moim celem numer 1” — powiedział Gibb.

Gibb był jednym z nielicznych nowych graczy w drużynie na obozie treningowym, która rozegra również swoje pierwsze mecze pod wodzą głównej trenerki Nell Fortner, zatrudnionej w maju, i dyrektora generalnego Steve'a Baura.

66-letnia Fortner jest trenerką koszykówki z największą liczbą zwycięstw w historii USA. Poprowadziła Amerykanki do złota na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku.

Po występach w NCAA i WNBA, a teraz, gdy mieszka w Kanadzie, jej długoterminowym celem jest powrót na szczyt podium.

Celem AmeriCup jest stworzenie zwycięskiej fundacji.

„Pomagasz im zobaczyć, na czym polega ten proces każdego dnia, kiedy spotykamy się razem, ta kultura buduje to, o co w tym wszystkim chodzi za każdym razem, kiedy przekraczasz drzwi Kanadyjskiej Koszykówki, wiesz, że jesteś w Kanadyjskiej Koszykówce” – powiedział Fortner.

Na boisku Fortner ma pomysł, jak chciałaby, żeby wyglądała drużyna Kanady.

„Staramy się grać szybciej i naprawdę narzucać tempo. I naprawdę staramy się bronić na wysokim poziomie” – powiedziała.

Jednakże AmeriCup i poprzedzający go obóz treningowy w Toronto stanowią również okres próbny dla Fortnera.

Ponieważ turniej odbywa się w trakcie sezonu WNBA, w jej składzie nie znajdą się takie kluczowe zawodniczki jak Kia Nurse, Bridget Carleton i Aaliyah Edwards.

„Próbuję ich lepiej poznać, najpierw poczuć, kim są jako indywidualni gracze, a potem, co są w stanie zrobić teraz, a potem, w jakim stylu możemy grać? Więc nadal próbujemy to rozgryźć. A potem nie mamy tu wszystkich graczy, więc to proces” – powiedział Fortner.

Dla Gibb podejście Fortnera jest szansą na podjęcie kroku w kierunku realizacji marzenia olimpijskiego.

Ten mierzący 178 cm wzrostu rozgrywający zajął trzecie miejsce wśród pierwszorocznych zawodników NCAA ze średnią 17,5 punktów na mecz i szóste miejsce ze średnią 4,2 asyst na mecz w zeszłym sezonie w BYU.

Chociaż przyznała, że ​​największą różnicą, jaką zauważyła w seniorskiej drużynie kobiet, była większa sprawność fizyczna, wygląda na to, że jest gotowa, by wywrzeć natychmiastowy wpływ.

„Po prostu bycie naprawdę gotowym na wszystko i próbowanie wspierania, wnoszenie energii. A także posiadanie nowego trenera, myślę, że to naprawdę fajne, że będę mógł od niej i stworzyć z nią relację, ponieważ w przyszłości tego właśnie chcę” – powiedział Gibb.

Po drugiej stronie spektrum kadrowego znajduje się dwukrotna olimpijka Kayla Alexander, która powraca do programu po sezonie spędzonym w Hiszpanii.

34-letni Alexander stał się jednym z najpewniejszych kanadyjskich rozgrywających w ciągu ostatnich dwóch cykli olimpijskich.

Teraz, po przejściu Natalie Achonwy na emeryturę i bez zawodniczek WNBA, może ona również musieć przejąć rolę lidera.

„Zawsze podchodziłem do tego z nastawieniem: »będę harował«, a potem będę dawał przykład, używał swojego głosu, gdy będzie trzeba, i po prostu pokazywałem, zwłaszcza młodym, że jestem tu z jakiegoś powodu, gram swoją grę [i] co wnoszę do zespołu, ponieważ was potrzebujemy” – powiedział Alexander.

Alexander powiedziała, że ​​podoba jej się nowy styl gry Fortnera.

„Zaczynamy od obrony. W przeszłości Kanada była znana ze swojej obrony. Myślę, że trochę od tego odeszliśmy” – powiedziała.

Kilka miesięcy przed zatrudnieniem Fortnera grupa graczy zebrała się w Toronto na obozie treningowym, który ostatecznie przerodził się w zmianę kultury organizacyjnej.

Zawodnicy zobowiązali się do poświęceń dla siebie nawzajem, mając wspólny cel, jakim było zdobycie medalu na igrzyskach olimpijskich.

AmeriCup stanowi zatem pierwszy sprawdzian, w którym zarówno nowicjuszki, jak i weteranki spotykają się bez WNBAers, aby wykonać pierwszy krok w kierunku Los Angeles.

„Myślę, że dla, zwłaszcza większości z nas, którzy przeszliśmy przez Paryż, rozczarowanie, po prostu uświadomienie sobie, że jeśli chcesz innych rezultatów, musisz zrobić coś innego. Więc myślę, że staramy się wdrożyć i stworzyć kulturę i nowe standardy, które pomogą nam uzyskać rezultaty, których chcemy w przyszłości” – powiedział Alexander.

Kanada, zajmująca siódme miejsce na świecie, znalazła się w grupie z Brazylią (nr 10), Argentyną (nr 31), Dominikaną (nr 34) i Salwadorem (nr 56).

Cztery najlepsze drużyny z każdej z dwóch grup przechodzą do fazy pucharowej.

Kanada trzykrotnie wygrała turniej regionalny – w latach 1995, 2015 i 2017. W latach 2013–2019 reprezentacja czterokrotnie z rzędu dotarła do meczu o złoty medal, a w 2021 r. zajęła czwarte miejsce, a w 2023 r. trzecie.