OKC pokonuje nerwy, by pokonać Nuggets i dotrzeć do WCF

OKLAHOMA CITY -- Jedną z charakterystycznych cech Shai Gilgeous-Alexandra jest nadprzyrodzony spokój, który zachowuje bez względu na sytuację na boisku.

Ale w ciągu dwóch dni, które gwiazda Oklahoma City Thunder miała wolne pomiędzy szóstym a siódmym meczem drugiej rundy play-off Konferencji Zachodniej przeciwko Denver Nuggets , Gilgeous-Alexander przeżył coś rzadkiego – przynajmniej dla niego.

„Szczerze mówiąc, byłem zdenerwowany” – powiedział Gilgeous-Alexander po zdobyciu 35 punktów w meczu, w którym Thunder wygrało z Nuggets 125-93, co dało drużynie pierwszy od 2016 roku występ w finale konferencji. „Po prostu wiedziałem, co jest na szali. ... Wiedzieć, że jeśli nie zagrasz na najwyższym poziomie, wszystko może się skończyć. Ale myślę, że ta nerwowość mnie zmotywowała”.

Thunder pokazali oznaki tej nerwowości na początku gry, pudłując 10 z pierwszych 15 rzutów i przegrywając 21-10 po 3-punktowej akcji Aarona Gordona na 5:31 przed końcem pierwszej kwarty. To, że Gordon był w grze, było małym cudem, biorąc pod uwagę, że doznał naciągnięcia ścięgna udowego stopnia 2 pod koniec 6. meczu, według Shamsa Charanii z ESPN. Ten poziom naciągnięcia ścięgna udowego zwykle uniemożliwia grę zawodnikowi na 4-6 tygodni, a nie 48 godzin.

Ale Gordon był zdecydowany grać i wnieść swój wkład, jak tylko mógł. Na początku wydawało się, że dało to Nuggets emocjonalny i fizyczny zastrzyk, podczas gdy Thunder, najmłodsza drużyna NBA, walczyła ze swoimi nerwami.

Ostatecznie jednak Thunder odnaleźli drogę powrotną do dominującej, stosującej silną defensywę drużyny, która wygrała 68 meczów - szósta największa liczba zwycięstw w sezonie zasadniczym w historii NBA.

„Myślę, że nerwy były naturalne” – powiedział Gilgeous-Alexander. „Na początku gry rzucaliśmy okropnie. Ale wiedziałem, że mamy naprawdę dobre okazje i jeśli będziemy się trzymać, rozluźnimy się i piłka wpadnie do kosza.

„Nigdy się tym nie martwiłem, kiedy zaczynaliśmy. Kiedy poczułem rytm gry i mieliśmy właściwe intencje i właściwą energię, wiedziałem, że wszystko się odwróci”.

Ta zmiana nastąpiła w drugiej kwarcie, kiedy Thunder zdobyli 18-5 punktów w ostatnich 3:11 połowy, uzyskując prowadzenie 60-46. Gwiazdor Jalen Williams zdobył 11 z tych 18 punktów, trafiając wszystkie pięć rzutów. Williams powiedział później, że on również był mieszanką nerwów i ekscytacji przed meczem i ledwo spał poprzedniej nocy.

„Nigdy nie wiesz, ile gier 7 dostaniesz” – powiedział Williams. „To okazja, by być świetnym. Więc byłem po prostu bardziej podekscytowany grą i otrzymaniem tej okazji”.

Williams był kluczowy w przełamaniu obrony strefowej, którą Denver stosowało tak skutecznie przez całą serię. Według ESPN Research, Thunder rzucali zaledwie 39% z boiska i mieli 18 strat przeciwko strefie Denver w grach 1-6. W grze 7, Oklahoma City w końcu przełamało się, trafiając 31 z 69 rzutów przeciwko strefie (45 procent). Umiejętność Williamsa do wjeżdżania w zęby tej strefy pomogła ogromnie, ponieważ OKC zdobywało średnio 1,50 punktu na posiadanie, gdy Williams miał piłkę.

Thunder również skorzystali z kontuzji Gordona, atakując obręcz w przejściu. Według ESPN Research wykonali 27 layupów i wsadów w meczu 7, co jest drugim wynikiem wśród wszystkich drużyn w jednym meczu w tej fazie posezonowej.

W obronie Thunder dokonali krytycznej zmiany w meczu 7, wystawiając 6-stopowego 5-calowego Alexa Caruso na trzykrotnego MVP Nikolę Jokicia , który mierzy 6 stóp i 11 cali. Według Genius IQ, Caruso bronił Jokicia w 40 meczach na pół boiska w meczu 7, najwięcej ze wszystkich rozgrywających przeciwko Jokiciowi w jakimkolwiek meczu w swojej karierze. Caruso nadrobił niedogodności związane z wzrostem i wagą, agresywnie atakując Jokicia, odmawiając mu piłki, a następnie ufając w pomoc obrońców za nim, takich jakChet Holmgren .

„To ciężka praca” – powiedział Caruso. „Oczywiście, że jest fenomenalnym graczem. Jego CV mówi samo za siebie, ale jest trudnym przeciwnikiem, ponieważ po prostu robi tak wiele różnych rzeczy, aby zaangażować innych i wpłynąć na grę.

„Dla mnie chodzi po prostu o rywalizację... nieustępliwość w wykorzystywaniu energii, wysiłek, by utrudnić mu zadanie, a oczywiście faceci wokół mnie wykonali dobrą robotę, pomagając i gromadząc się na tym, ponieważ nie robię tego sam”.

Według Genius IQ, Jokic miał średnio 103,8 dotknięć na 100 posiadań w meczu 7, najmniej w jakimkolwiek meczu play-off w swojej karierze. Zdobył tylko 0,78 punktów na posiadanie, gdy dotknął piłki, a Caruso był przy nim.

Caruso był jednym z największych pozasezonowych nabytków Thunder w tym roku, przychodząc do Thunder w ramach wymiany, która wysłała Josha Giddeya do Chicago Bulls . Rozpoczął karierę w G League z OKC Blue, ale w 2020 roku wygrał mistrzostwa z Los Angeles Lakers i ugruntował swoją pozycję jednego z najlepszych obrońców obwodowych w lidze.

„Miałem wystarczająco dużo szczęścia, aby grać z członkami Hall of Famers, trenowali mnie członkowie Hall of Famers, elita elity” – powiedział Caruso, zapytany, jak wykorzystał swoje doświadczenie w tym roku. „Po prostu kradłem rzeczy od innych ludzi, doskonaliłem je i pracowałem nad nimi, a teraz próbuję przekazać je reszcie chłopaków

„Myślę, że wykonali dobrą robotę. Nasz poziom komunikacji, nasze poczucie pilności, nasza zdolność do analizowania i posuwania się naprzód są o wiele lepsze niż wtedy, gdy tu przybyłem. I to jest klucz, aby wykorzystać to, czego nauczyłem się od innych ludzi i przekazać to innym, a także podnieść siebie”.