Prognozy dotyczące futbolu akademickiego na rok 2025: Wybór mistrzów konferencji Power 4

Nadszedł sezon przewidywań i to my podejmujemy decyzje.

W miarę jak zbliża się inauguracja sezonu futbolu akademickiego 2025, debaty nabierają tempa. Czy Ohio State zdominuje Big Ten w tym sezonie, czy Penn State wreszcie jest gotowe na kolejny krok? Czy Arch Manning i Texas to tytuł mistrzowski czy porażka, czy Georgia ponownie zdominuje SEC ?

Od wybrzeża do wybrzeża kibice są pełni pewności siebie — a w niektórych przypadkach wręcz złudzeń — ponieważ drużyny przebudowują składy lub umacniają swoją pozycję w walce o tytuł mistrza konferencji.

Zanim więc rozpocznie się nowy sezon, nasi eksperci typują faworytów do mistrzostwa konferencji. Kto wygra całą tabelę? Kto zawiedzie? A które drużyny pozostają w cieniu, mając szansę na zdobycie mistrzostwa?

Michael Cohen i RJ Young, dziennikarze FOX Sports zajmujący się futbolem akademickim, przedstawiają swoje typy na mecz o mistrzostwo konferencji oraz zwycięzców z każdej konferencji Power 4.

1. Kto zagra w meczu o mistrzostwoBig Ten Football Championship w 2025 roku i kto wygra?

RJ Young: Ohio State kontra Michigan

To jest mecz o mistrzostwo Big Ten, którego pragnę. To jest mecz o mistrzostwo Big Ten, o który, jak sądzę, marzy większość neutralnych kibiców. Kiedy Big Ten podzielił się na dywizje, jedną z konsekwencji było to, że Ohio State i Michigan nigdy nie spotkały się w finale Big Ten. Teraz, gdy liga odeszła od tego modelu i dodała czterech kolejnych członków, Buckeyes i Wolverines mają szansę rozegrać dwa mecze z rzędu, a nawet spotkać się w finale College Football Playoff.

Spotkanie tych dwóch drużyn w atmosferze mistrzostw, na neutralnym boisku, nigdy się nie zdarzyło. Byłaby to pierwsza szansa dla konferencji Big Ten, by jej dwaj ostatni – i ostatni w historii sportu – mistrzowie kraju spotkali się w meczu, który ponownie będzie okazją do przechwałek, ale także doda kolejny wymiar najważniejszej rywalizacji w historii konferencji.

Ale czy oba programy utrzymają swój poziom? Jeśli Ohio State rzeczywiście doładuje skład, a Michigan będzie miało rozgrywającego na wyjeździe, nie widzę powodu, dla którego miałoby to nie mieć miejsca.

Zwycięzca: Ohio State

Michael Cohen: Ohio State kontra Penn State

W roku, w którym wielu potencjalnych kandydatów do mistrzostwa Big Ten będzie wprowadzać nowych rozgrywających — w tej grupie znajduje się obrońca tytułu mistrza kraju, zespół Ohio State — z pewnością wydaje się, że ugruntowana obecność doświadczonego rozgrywającego Drewa Allara może dać Penn State pewną drogę do wygrania meczu o mistrzostwo konferencji po raz pierwszy od 2016 roku.

Przekonanie Allara, by pozostał w szkole na ostatni sezon, było kluczowym momentem poza sezonem, który zostanie zapamiętany dzięki imponującym wysiłkom głównego trenera Jamesa Franklina w zakresie utrzymania zawodników. Tailbackowie Nicholas Singleton i Kaytron Allen , edge rusher Dani Dennis-Sutton i defensywny tackle Zane Durant , którzy wszyscy byli kluczowymi członkami chwalonej klasy rekrutacyjnej Nittany Lions z 2022 roku, ominęli NFL Draft , by mieć jeszcze jedną szansę na przywiezienie trofeum lub dwóch z powrotem do Penn State. Tego rodzaju masowy ruch jest zgodny z planem, który Michigan i Ohio State z powodzeniem realizowały w ciągu ostatnich dwóch sezonów w drodze do wygrania wszystkiego. Warto również odnotować agresywne pozyskanie przez Franklina byłego koordynatora defensywy Ohio State Jima Knowlesa, który jest obecnie najlepiej opłacanym koordynatorem w kraju z zarobkami przekraczającymi 3 miliony dolarów rocznie.

Różnica między Buckeyes a ich innymi nowymi rozgrywającymi polega na kalibrze zawodników, którzy będą otaczać Juliana Sayina lub Lincolna Kienholza , niezależnie od tego, kto wygra. Trener Ryan Day i jego sztab stworzyli skład oparty na czterech kolejnych klasach rekrutacyjnych, które plasują się w pierwszej piątce w kraju, według 247Sports, co powinno zapewnić im wystarczającą liczbę utalentowanych graczy, aby złagodzić krzywą uczenia się każdego z rozgrywających. Druga z rzędu klasa transferowa, która znalazła się w pierwszej szóstce pod względem średniej punktacji prospektów, wzbogaciła skład o jeszcze więcej talentów, na czele z byłym tight endem Purdue Maxem Klare i byłym edge rusherem North Carolina Beau Atkinsonem .

Żaden rozgrywający w futbolu akademickim nie będzie miał lepszego zestawu skrzydłowych niż ci, których Buckeyes mają w osobach Jeremiaha Smitha , Carnella Tate'a , Brandona Innissa i Mylana Grahama , nie wspominając o Klare, numerze 1 na pozycji tight enda w portalu transferowym. Żadna defensywa w futbolu akademickim nie będzie miała lepszego połączenia atletyzmu, talentu i wysokiej klasy produkcji w tylnej siódemce niż Ohio State, którego filarem jest prawdopodobnie najlepszy zawodnik w kraju, defensywny Caleb Downs . To powinno w zupełności wystarczyć, aby dostać się na Lucas Oil Stadium w grudniu, pomimo utraty obu koordynatorów i wyrównania rekordu uczelni, w wyniku czego 14 graczy dostało się do NFL Draft.

Zwycięzca: Penn State

2. Kto zagra w meczu o mistrzostwo Big 12 Football Championship w 2025 roku i kto wygra?

Michael Cohen: Arizona State kontra Utah

Big Ten i SEC mogą być najlepszymi ligami futbolu akademickiego, zwłaszcza w nowej erze, w której pieniądze mówią więcej niż kiedykolwiek wcześniej, ale trudno zaprzeczyć, że Big 12 jest najbardziej ekscytującą ligą tego sportu. W konferencji, w której zawsze króluje parytet, Big 12 wyprodukowała pięciu różnych mistrzów w ciągu ostatnich pięciu lat: Arizona State w 2024, Texas w 2023, Kansas State w 2022, Baylor w 2021 i Oklahoma w 2020. I drugi sezon z rzędu Big 12 ma siedem różnych drużyn z kursem 10:1 lub lepszym na wygranie ligi. Nikt nie wie, kto skończy na szczycie w grudniu, zwłaszcza po tym, jak zeszłoroczny zwycięzca — Sun Devils — rozpoczął kampanię 2024, wybrany na końcu w przedsezonowym sondażu medialnym konferencji.

Najbezpieczniejszym wyborem, jeśli w ogóle można wypowiedzieć te słowa, jest powtórzenie tytułu mistrza ligi przez Arizona State po dotarciu do College Football Playoff po raz pierwszy w historii szkoły. Sun Devils przywracają więcej powracających starterów (16) niż ktokolwiek inny w konferencji i mają co najmniej siedmiu takich graczy po każdej stronie piłki. Żaden nie jest ważniejszy niż rozgrywający All-Big 12 Sam Leavitt , były transfer z Michigan State , który rozkwitł znikąd i stał się jednym z najskuteczniejszych graczy o podwójnym zagrożeniu w kraju. Leavitt, który był skromnie sklasyfikowany jako rozgrywający nr 28 w rankingu portalu transferowego z 2024 r., skończył rzucając na 2885 jardów i 24 przyłożenia, a także biegając na 443 jardy i pięć dodatkowych przyłożeń. Grał swoją najlepszą piłkę pod koniec sezonu z 17 przyłożeniami i tylko dwoma przechwytami w ostatnich siedmiu meczach. Wyzwaniem dla Leavitta i całego zespołu Arizona State będzie zastąpienie Cama Skattebo, rozgrywającego pierwszej drużyny All-American, który w zeszłym sezonie zaliczył ponad 2300 jardów i 24 przyłożenia.

Znacznie bardziej ryzykownym wyborem jest Utah, po pierwszym przegranym sezonie od 2013 roku i dopiero trzecim przegranym sezonie pod wodzą trenera Kyle'a Whittinghama, który rozpoczyna swój 21. sezon u steru. Ekscytujący, 4-0-letni początek sezonu 2024 szybko się załamał, gdy rozgrywający Cam Rising nie mógł wrócić do gry po kontuzji palca, która ostatecznie zmusiła go do przejścia na emeryturę. Utah przegrało siedem z ostatnich ośmiu meczów, a atak spadł na 102. miejsce pod względem zdobytych punktów (23,6 punktu na mecz) i 115. miejsce w klasyfikacji generalnej (329,8 jarda na mecz). Tak przygnębiające podsumowanie skłoniło Whittinghama do porzucenia wszelkich myśli o emeryturze i powrotu na sezon 2025, który jego zdaniem będzie znacznie lepszy.

Wraz z tym odnowionym nastawieniem pojawiło się wiele zmian, a mianowicie decyzja koordynatora ofensywy Andy'ego Ludwiga o rezygnacji po sześciu sezonach. Whittingham zastąpił go byłym koordynatorem ofensywy Syracuse i New Mexico, Jasonem Beckiem, który sprowadził ze sobą niezwykle produktywnego rozgrywającego Devona Dampiera . Dampier, wybrany do pierwszej drużyny All-Mountain West zeszłej jesieni, prowadził w konferencji ze średnią 327,8 jarda na mecz i 31 przyłożeniami, z czego 19 padło na ziemi, przekraczając 1100 jardów biegowych. Zagrożenie biegowo-podaniowe Dampiera powinno tchnąć nowe życie w atak, podczas gdy Beck poszukuje następców dla najlepszego biegacza drużyny i trzech najlepszych skrzydłowych od 2024 roku.

Zwycięzca: Arizona State

RJ Young: Iowa State kontra Kansas State

Farmageddon! Chociaż Wildcats i Cyclones grają ze sobą co roku od 1917 roku, tylko w ciągu ostatnich pięciu lat byli jednocześnie drużynami o randze mistrzowskiej. W tym roku dwaj najbardziej niedoceniani trenerzy w Big 12 mają znakomitych rozgrywających: Rocco Bechta z Iowa State i Avery'ego Johnsona z Kansas State, którzy poprowadzą ich w rok, w którym w kalendarzu żadnego z nich nie będzie drużyny nie do pokonania – wliczając się nawzajem 23 sierpnia.

W swoim pierwszym sezonie jako zawodnik wyjściowy Johnson ustanowił rekord programu pod względem liczby przyłożeń z podania (25), podając na 2712 jardów i biegając na 605 jardów, a także zdobywając siedem przyłożeń biegowych. Jest jednym z zaledwie czterech rozgrywających, którzy w zeszłym roku w Power 4 uzyskali 2700 jardów podając i 600 jardów biegając. Becht, który rzucił na 3823 jardy i zdobył 33 przyłożenia, znajdzie się na krótkiej liście zawodników, którzy mogą powalczyć o tytuł najlepszego ofensywnego zawodnika ligi w 2025 roku.

Choć w tym roku Big 12 zapowiada się równie trudno, jak w zeszłym – cztery drużyny zajęły ex aequo pierwsze miejsce – to decydujące zwycięstwo między nimi może sprawić, że to spotkanie w ogóle nie odbędzie się w fazie play-off. Jednak ich trajektorie pozwalają mi sądzić, że mogą być ostatnimi dwoma drużynami, które przetrwały do końca sezonu Big 12.

Zwycięzca: Iowa State

3. Kto zagra w meczu o mistrzostwo SEC Football Championship w 2025 roku i kto wygra?

RJ Young: Teksas kontra Georgia

Alabama zrobiła krok w tył. Teksas zrobił kolejny krok naprzód. Występując w meczu o mistrzostwo SEC i play-offach futbolu uniwersyteckiego, Longhorns udowodnili, że zasługują na czołowe miejsce w rozgrywkach SEC. Wkraczając w erę Archa Manninga na Forty Acres, Teksas jest jednomyślną drużyną numer 1 w kraju. Choć to może się zmienić w trakcie sezonu, jedynym meczem, w którym Longhorns zagrają w tym sezonie, w którym mogą być słabsi, będzie mecz z Georgią, gdzie Bulldogs są niepokonani od października 2019 roku.

Z nowym rozgrywającym, Gunnarem Stocktonem, Georgia będzie musiała trochę dorosnąć. Ale program Kirby'ego Smarta to taki, który niezmiennie pojawia się na końcu, gdy nadchodzi czas nie tylko na dyskusję o tym, kto może wygrać tytuł SEC, ale także o tym, kto może zdobyć mistrzostwo kraju. Byli tam. I to zrobili. W erze CFP są znaną siłą w czołówce rozgrywek posezonowych, a Teksas goni za tym, co Georgia zdobyła dwukrotnie od 2021 roku – tytułem mistrza kraju.

Zwycięzca: Teksas

Michael Cohen: Teksas kontra Alabama

Do pewnego stopnia niemal wszystko w sezonie Teksasu zależy od gry rozgrywającego Archa Manninga, wysoko cenionego debiutanta z NFL w rodzinie królewskiej. Jego dziadek, Archie Manning, dwukrotnie brał udział w Pro Bowl z New Orleans Saints. Jego wujkowie, Peyton Manning i Eli Manning, łącznie wygrali cztery Super Bowl i pięć razy zdobyli tytuł MVP. Nawet jego ojciec, Cooper Manning, jedyny skrzydłowy w rodzinie, był związany z Ole Miss, zanim zdiagnozowano u niego stenozę kanału kręgowego i szybko zakończył karierę. Arch Manning był kandydatem numer 1 w klasie rekrutacyjnej 2023, ale ostatnie dwa sezony spędził rozwijając się pod okiem startera Quinna Ewersa, który poprowadził Longhorns do dwóch kolejnych półfinałów College Football Playoff. Jeśli Arch Manning okaże się tak dobry, jak wszyscy go uważają, Teksas powinien być w czołówce zarówno w walce o mistrzostwo SEC, jak i o mistrzostwo kraju.

Ale nawet jeśli nie będzie aż tak dobry, a nieziemskie oczekiwania związane z jego nazwiskiem okażą się nieco zbyt wygórowane, Arch Manning i tak otrzyma mnóstwo wsparcia od defensywy Teksasu, która powinna należeć do najlepszych w kraju. Longhorns wracają z siedmioma zawodnikami wyjściowymi i koordynatorem defensywy Pete'em Kwiatkowskim z grupy, która w zeszłym sezonie zajęła trzecie miejsce w kraju zarówno pod względem zdobytych punktów (15,3 punktu na mecz), jak i jardów na mecz (283,4). Tylko po tej stronie boiska może być nawet trzech All-Americansów: edge rusher Colin Simmons , linebacker Anthony Hill Jr. i safety Michael Taaffe .

Tymczasem w przypadku Alabamy, jest duża presja na trenera drugiego roku Kalen DeBoer po tym, jak wygrał tylko dziewięć gier w 2024 i nie zdołał pokonać Michigan w ReliaQuest Bowl, przerywając serię programu 16 kolejnych sezonów z co najmniej 10 zwycięstwami. Ale są powody, by sądzić, że atak Crimson Tide, który spadł na 56. miejsce w kraju w podaniach i 47. w kraju w biegach, może się odbić tej jesieni, nawet po stracie rozgrywającego Jalena Milroe na rzecz NFL. Pierwszym jest ponowne spotkanie DeBoera z koordynatorem ofensywy Ryanem Grubbem, który spędził poprzedni sezon na tej samej roli w Seattle Seahawks. Grubb był pomocnikiem DeBoera i rozgrywającym w Waszyngtonie , gdy Huskies dotarli do meczu o mistrzostwo kraju w 2023 roku — krótko przed tym, jak DeBoer przyjął pracę w Alabamie — i obaj pracowali razem przez prawie 20 lat w różnych miejscach. Nie można przeoczyć tego rodzaju synergii w ofensywnym zespole Crimson Tide.

Drugim powodem do optymizmu jest to, że DeBoer i Grubb będą szkolić nowego rozgrywającego, Ty'a Simpsona , który w futbolu uniwersyteckim jest absolutnie nowy. Simpson był wysoko cenionym pięciogwiazdkowym kandydatem w cyklu rekrutacyjnym w 2022 roku, który czekał na swoją kolej za rozgrywającymi zmierzającymi do NFL, Bryce'em Youngiem i Milroe. Wchodzi w czwarty rok w Alabamie i powinien wnieść sporo dojrzałości do ofensywy Crimson Tide, pomimo braku doświadczenia w wyjściowym składzie. To, że będzie podawał do jednego z najlepszych młodych skrzydłowych w futbolu uniwersyteckim, fenomenalnego nastolatka Ryana Williamsa (48 złapań, 865 jardów, 8 przyłożeń jako pierwszoroczniak w 2024 roku), z pewnością nie zaszkodzi.

Zwycięzca: Teksas

4. Kto zagra w meczu o mistrzostwo ACC Football Championship w 2025 roku i kto wygra?

Michael Cohen: Clemson kontra Miami

Z trzema drużynami w pierwszej szesnastce przedsezonowego sondażu AP, który został opublikowany na początku tego tygodnia, kampania 2025 jest kluczowa dla ACC, ponieważ konferencja szuka swojego przyczółka w krajobrazie coraz bardziej zdominowanym przez Big Ten i SEC. Minęło pięć długich lat od ostatniego zwycięstwa ACC w meczu play-off futbolu uniwersyteckiego 28 grudnia 2019 roku, a okres udręki od tego czasu obejmował trzy kolejne sezony, w których liga nie była w stanie nawet zgromadzić jednego uczestnika. Nawet gdy ACC zakwalifikowała się do play-offów, wyniki w ostatnich latach nie były dużo lepsze. Clemson i częściowo członkowski Notre Dame przegrali swoje mecze półfinałowe łączną różnicą 38 punktów w 2020 roku, podczas gdy Tigers i SMU przegrali swoje mecze pierwszej rundy łączną różnicą 42 punktów w grudniu.

Konferencja byłaby w jeszcze gorszym stanie, gdyby nie Clemson, który wygrał osiem z ostatnich 10 tytułów ACC i ma więcej występów w play-offach niż wszyscy inni w lidze razem wzięci w tym okresie. Zespół głównego trenera Dabo Swinneya jest ponownie faworytem przedsezonowym do wygrania ligi po przywróceniu 16 starterów z grupy, która przegrała z Teksasem. Wszystko kręci się wokół gwiazdy rozgrywającego Cade'a Klubnika , który rzucił na 3639 jardów, 36 przyłożeń i tylko sześć przechwytów w 2024 roku, aby ugruntować swoją pozycję jednego z najlepszych graczy w tym sporcie. Jego liczby powinny ponownie wzrosnąć tej jesieni, gdy wszyscy trzej czołowi odbiorcy wrócą na kolejny rok: Antonio Williams , Bryant Wesco Jr. i TJ Moore , trio, które łącznie uzyskało ponad 2200 jardów i 21 przyłożeń. Czterech z pięciu starterów w linii ofensywnej również wraca, w tym wykonawcy All-Conference Blake Miller na prawym tackle i Walker Parks na prawym guard. Nie ma powodu sądzić, że drużyna Tigers nie znajdzie się w gronie najbardziej skutecznych ataków w kraju.

Biorąc pod uwagę sam talent, Miami powinno być drużyną, która z największym prawdopodobieństwem rzuci wyzwanie Clemson w tegorocznym wyścigu ACC. Trener Mario Cristobal połączył trzy kolejne klasy rekrutacyjne z pierwszej piętnastki z trzema kolejnymi klasami transferowymi z pierwszej dziesiątki, tworząc jeden z najbardziej utalentowanych składów w lidze. Głównym nabytkiem był były rozgrywający Georgii, Carson Beck , który podobno podpisał kontrakt NIL o wartości co najmniej 4 milionów dolarów. Jego zadanie zastąpienia finalisty Trofeum Heismana i późniejszego numeru 1 w drafcie, Cama Warda, nie będzie łatwe, zwłaszcza że Hurricanes stracili wszystkich zawodników na pozycjach podstawowych z najlepiej punktującej ofensywy w kraju.

Jednak najważniejszą kwestią związaną z ofensywą Miami pozostaje zdrowie Becka, który doznał kontuzji łokcia kończącej sezon podczas zeszłorocznego meczu o mistrzostwo SEC, mimo że i tak był to sezon pełen wzlotów i upadków. Beck zaliczył w zeszłym roku najwięcej w konferencji 12 przechwytów – co podwoiło jego wynik z poprzedniego sezonu – ale spisywał się również niesamowicie dobrze w końcówce sezonu, rzucając 11 przyłożeń i zero przechwytów od 12. tygodnia, awansując do czołówki rozgrywających transferowych. Jeśli Beck będzie zdrowy i skuteczny, Hurricanes powinni po raz pierwszy w historii uczelni awansować do playoffów futbolu akademickiego, niezależnie od tego, czy wygrają ACC.

Zwycięzca: Clemson

RJ Young: Clemson kontra Miami

Chociaż Hurricanes nie wygrali tytułu konferencji od 22 lat i brakuje im jednego zwycięstwa, by powalczyć o pierwszy tytuł w ACC od 2017 roku, to pod wodzą Mario Cristobala są coraz bliżej tego celu.

Pod wodzą Cristobala ich gra systematycznie się poprawiała, przechodząc z bilansu 5-7 w 2022 do 10-3 w 2024. Z Beckiem na środku, Hurricanes mają kolejną szansę na awans do CFP, jeśli Cristobal i jego zarządzanie grą nie staną im na drodze, tak jak to miało miejsce w przeszłości. Być może dopiero tytuł ACC sprawi, że kibice Miami przestaną myśleć o tym, jak drużyna Cristobala załamała się w ostatnich czterech minutach ubiegłorocznej porażki z Syracuse. Potrzebny jest nowy szef w formacji ataku, a prawdopodobnie zostanie nim Jordan Lyle , który średnio zdobywał 7,4 jarda na próbę i potrzebował zaledwie siedmiu prób, aby zdobyć 115 jardów przeciwko Wake Forest w zeszłym roku.

Hurricanes załamali się w zeszłym roku w meczu z Syracuse i to wykluczyło ich z gry o tytuł. Nie sądzę, żeby to się powtórzyło. Jednak program Clemson pod wodzą Dabo Swinneya rządził tą ligą niemal od momentu, gdy został głównym trenerem. Od 2011 roku Tygrysy zdobyły tytuł ACC dziewięć razy i dorzuciły dwa tytuły mistrzowskie CFP. Z Cade'em Klubnikiem, kandydatem do trofeum Heismana, na pozycji rozgrywającego oraz dwoma znakomitymi obrońcami, TJ Parkerem i Peterem Woodsem, którzy pomagają Klubnikowi i atakowi utrzymać przewagę nad konkurencją w swojej klasie, nie tylko Clemson może zdobyć tytuł ACC, ale także Tygrysy mogą zdobyć tytuł mistrzowski kraju.

Zwycięzca: Clemson

RJ Young jest krajowym dziennikarzem i analitykiem futbolu akademickiego w FOX Sports. Obserwuj go na @RJ_Young .

Michael Cohen relacjonuje mecze futbolu amerykańskiego i koszykówki uniwersyteckiej dla FOX Sports. Obserwuj go na @Michael_Cohen13 .

Chcesz otrzymywać świetne historie prosto do swojej skrzynki odbiorczej? Załóż lub zaloguj się na swoje konto FOX Sports i śledź ligi, drużyny i zawodników, aby codziennie otrzymywać spersonalizowany newsletter!