Zapowiedź konferencji Sun Belt: James Madison tym razem chce zamknąć transakcję

James Madison wygrał 28 meczów w ciągu trzech sezonów, podczas gdy South Alabama wygrała 24. Louisiana ma cztery sezony z 10 zwycięstwami w ciągu ostatnich sześciu lat, Troy ma pięć w ciągu ostatnich dziewięciu, a Appalachian State ma pięć w ciągu ostatnich 10. Cholera, nawet z niedawnym potknięciem, Coastal Carolina ma dwa w ciągu ostatnich pięciu.

Texas State ma za sobą dwa najlepsze sezony FBS. Georgia Southern ma za sobą najlepszy sezon od czterech lat, Arkansas State i Louisiana-Monroe najlepszy od pięciu, a Marshall najlepszy od dziewięciu. Nawet Georgia State ma pięć zwycięskich sezonów w ciągu ostatnich ośmiu lat.

Prawie każdy w Sun Belt osiągnął ostatnio solidne szczyty. Biorąc pod uwagę niezmienny fakt, że ktoś musi przegrać każdy mecz futbolowy, jest to niesamowicie imponujący znak parytetu i zdrowia konferencji generalnej.

W tej chwili jednak jest pewna luka w przywództwie: Troy straciło swojego głównego trenera po wygraniu tytułów Sun Belt w 2022 i 2023 roku i spadło zeszłej jesieni, a Marshall, do cholery, nie wygląda na gotowego, by zrobić dokładnie to samo po zeszłorocznym biegu po tytuł. Czy to oznacza, że ​​nadeszła kolej Jamesa Madisona? Dukes upuścili pałeczkę w 2024 roku, wypadając z rywalizacji dzięki dwóm irytującym przegranym różnicą dwóch punktów. Jeśli się potkną, czy pozostawi to otwarte drzwi dla Luizjany? Texas State? South Alabama? Innej drużyny?

Ktoś musi wyjść na wierzch. Zajrzyjmy do Sun Belt!

Co tydzień przez całe lato Bill Connelly będzie zapowiadał kolejną konferencję FBS, ostatecznie obejmującą wszystkie 136 drużyn FBS. Zapowiedzi będą obejmować analizy z 2024 r., zapowiedzi z 2025 r. i podsumowania drużynowe.

Wcześniejsze zapowiedzi: MAC | Konferencja USA | Mountain West

Podsumowanie 2024 roku

W zeszłym sezonie najlepsze drużyny na papierze nie były najlepsze w zaciętych meczach, co sprawiło, że wyścig Sun Belt był strasznie zaskakujący. James Madison i Texas State obaj zajęli miejsca w pierwszej 50 SP+, ale każdy z nich miał 1-2 w jednym punkcie Sun Belt, a późne potknięcia obronne sprawiły, że znaleźli się poza wyścigiem konferencji. South Alabama zasugerowała duży potencjał, ale nie potrafiła też zamknąć meczów.

Louisiana była następna w hierarchii SP+ i wykorzystała serię sześciu zwycięstw, aby zdobyć miejsce w meczu o mistrzostwo Sun Belt, ale para kontuzji QB pod koniec sezonu sprawiła, że ​​jej atak był niekompetentny w meczu o tytuł. I podczas gdy wszyscy inni potykali się pod koniec sezonu, Marshall osiągnął szczyt: Thundering Herd zajął 82. miejsce w SP+ z wynikiem zaledwie 5-3 przed 11. tygodniem, ale wygrał ostatnie pięć gier ze średnią 35-19 i zdobył tytuł, a wszystko to podczas gdy ewidentnie sporna relacja szkoła/trener wypychała Charlesa Huffa za drzwi. (Wylądował w Southern Miss.)

Innymi słowy, był to dziwny sezon. I jeśli mam coś do powiedzenia w tej sprawie, 2025 będzie równie dziwny.

Tabela ciągłości

Tabela ciągłości bierze pod uwagę poziomy produkcji powracających zespołów (atak, obrona i ogólna), liczbę startów FBS w 2024 r. zarówno powracających, jak i przychodzących graczy oraz przybliżoną liczbę pierwszorocznych rezerwowych w składzie przed 2025 r. (Dlaczego „przybliżona”? Ponieważ szkoły czasami bardzo utrudniają ustalenie, kto był rezerwowym, a kto nie). Ciągłość to coraz trudniejsza sztuka w zarządzaniu składem, ale niektórym zespołom udaje się to lepiej niż innym .

Szybko przyzwyczajamy się do tego, że nowy trener główny zabiera ze sobą kilku swoich starych graczy. Ale mamy ekstremalny przykład tego, co dzieje się w Southern Miss w 2025 r.: Kiedy USM zatrudniło Huffa dzień po zwycięstwie Marshalla w mistrzostwach Sun Belt, tak wielu graczy Marshalla weszło do portalu transferowego, że szkoła musiała zrezygnować z miejsca w Independence Bowl.

Kiedy kurz opadł, 50 graczy Marshalla weszło do portalu w zimowych i wiosennych oknach, a 21 z nich wylądowało w Southern Miss. Około jedna czwarta składu Golden Eagles grała w Huntington w zeszłym roku. I pomimo tego, że nowy trener Herd Tony Gibson sprowadził 55 transferów, Marshall zmierza w kierunku sezonu 2025 z najniższymi średnimi powrotów w kraju. Herd oficjalnie wraca z trzema starterami od zeszłorocznego mistrza, podczas gdy Southern Miss, który miał 1-11 w zeszłym sezonie, wraca z pięcioma. Oszałamiające rzeczy.

Inne ciekawe uwagi dotyczące ciągłości: pomimo utraty gwiazdy drużyny Ahmada Hardy'ego na rzecz Missouri, wyniki ULM są dobre po orzeźwiającym sezonie 5-7 w pierwszym sezonie Bryanta Vincenta na stanowisku; Georgia Southern również osiągnęła poziom 60%; a z drugiej strony App State zaczyna od nowa: po pierwszym przegranym sezonie w FBS, Mountaineers będą mieli nowego trenera głównego (Dowell Loggains) i około 17 nowych zawodników.

Projekcje na rok 2025

SP+ zasadniczo ogłasza JMU faworytem, ​​a następnie wzrusza ramionami. Dukes byli frustrujący, ale często niesamowici w 2024 roku, a oni wracają z ekscytującym rozgrywającym o podwójnym zagrożeniu Alonza Barnett III - zakładając, że jest w pełni zdrowy po kontuzji pod koniec sezonu, w każdym razie - plus załadowany pokój do biegania z tyłu i, pomimo utraty gwiazdy defensywnego końca Erica O'Neilla na rzecz Rutgers, być może najbardziej sprawdzony zestaw defensywnych pracowników konferencji. Zasługują na pierwsze miejsce, a jeśli potkną się ponownie, nie mam pojęcia, kto powinien być następny na liście.

Tymczasem prognozy dla Marshall i Southern Miss służą jako przypomnienie, że pomimo wielu zmian w sposobie tworzenia prognoz SP+, naprawdę trudno jest uzyskać statystyczne dane na temat tego, do czego Herd lub Golden Eagles mogą być zdolni w 2025 roku. Spodziewałbym się, że Southern Miss będzie głównym kandydatem do ponadprzeciętnych osiągnięć, podczas gdy Marshall może mieć problemy nawet z zajęciem 87. miejsca.

Rzeczywiście, po JMU na szczycie, SP+ daje dziewięciu zespołom od 5% do 11% szans na wygranie tytułu konferencji. Podobnie jak w zeszłym roku, ktokolwiek wygra zacięte mecze i osiągnie szczyt w listopadzie, będzie miał doskonałą szansę.

Pięć najlepszych gier 2025 roku

Tutaj zazwyczaj dzielę się pięcioma meczami konferencyjnymi, które charakteryzują się (a) najwyższymi łącznymi ocenami SP+ dla obu drużyn i (b) przewidywaną przewagą punktową poniżej 10 punktów. Ale ponieważ wszystkie najlepsze mecze (i najlepszy mecz poza konferencją) obejmują James Madison — Dukes mają przed sobą całkiem niezły harmonogram wyjazdowy — nieco zmodyfikowałem podejście. Oto pięć ważnych meczów, jeśli nie pięć najlepszych, jak zdefiniowano powyżej.

James Madison w Liberty (20 września). O ile nam wiadomo, ten mecz może mieć implikacje dla College Football Playoff. JMU i Liberty to dwa z bardziej stabilnych programów Group of 5 w ciągu ostatnich dwóch lub trzech lat, a oba potknął się w niefortunnych momentach w 2024 r.

Harmonogram JMU to pełna wrażeń podróż, od góry do dołu. Dukes odwiedzają Louisville i Liberty we wrześniu, a następnie Texas State, Marshall i Coastal Carolina w drugiej połowie sezonu. Dodaj do tego mecze domowe z Georgia Southern i Louisiana oraz wizytę Washington State pod koniec listopada, a otrzymasz wyjątkową listę.

Georgia Southern w James Madison (27 września). SP+ jest optymistycznie nastawiony co do szans Georgia Southern na zostanie pretendentem w 2025 r., a ten mecz będzie całkiem solidną okazją do udowodnienia tego w tym względzie.

South Alabama w Troy (4 października). South Alabama mogło stracić więcej talentów niż ktokolwiek inny w FBS w wiosennym oknie portalowym, ale Jaguars wciąż wracają całkiem sporo, a poziom ciągłości Troy jest solidny po sezonie pełnym niepowodzeń. W zależności od tego, jak dobrze Texas State poradzi sobie z rotacją składu, zwycięzca tego meczu może stać się największym konkurentem Luizjany w Dywizji Zachodniej. (Tak, to prawda: Sun Belt nadal ma dywizje! I ma to sens geograficzny!)

Louisiana w James Madison (11 października) i Louisiana w South Alabama (1 listopada) . Podobnie jak JMU, Ragin' Cajuns Michaela Desormeaux będą musieli być wojownikami drogowymi, aby wykorzystać swój potencjał.

Kandydaci do tytułu konferencji (a zatem i CFP) James Madison Książęta

Trener główny: Bob Chesney (drugi rok, 9-4 w klasyfikacji generalnej)

Prognoza na rok 2025: 49. miejsce w SP+, średnia wygranych: 8,5 (6,0 w Sun Belt)

Georgia Southern, Appalachian State, Coastal Carolina, Liberty, Jacksonville State, Sam Houston... widzieliśmy wiele doskonałych przejść z FCS do FBS na przestrzeni lat. Ale JMU może okazać się złotym standardem w tym względzie. Dukes rozpoczęli życie w FBS od pięciu zwycięstw z rzędu i pojawienia się w sondażu AP, a to było prawdziwe zaskoczenie, że nie zagrali o tytuł Sun Belt w swoim pierwszym sezonie kwalifikowanym w zeszłym roku. Następnym razem, kiedy skończą poza pierwszą 50 SP+, będzie pierwszy, a nie przewiduje się, że zrobią to w 2025 roku.

Byłoby jeszcze jaśniej, potencjalnie, gdybyśmy wiedzieli, że Alonza Barnett III będzie w 100%. Młodszy QB połączył 2598 jardów podań (i stosunek TD do INT 26 do 4) z 669 jardami biegu bez sacków w zeszłym roku, zanim doznał kontuzji nogi w meczu z Marshallem. Został dopuszczony tylko do ćwiczeń bezkontaktowych tej wiosny, a jego status pozostaje niejasny. Wkraczając w swój drugi sezon po zastąpieniu Curta Cignettiego, Chesney nie ryzykował, sprowadzając dwóch transferów QB: Camdena Colemana z Richmond i Matthew Slukę ;. Sluka jest znany przede wszystkim z rezygnacji z NIL w UNLV w zeszłym sezonie, ale wcześniej był gwiazdą Chesneya w Holy Cross, odchodząc jako numer 2 w karierze Crusaders i numer 5 w karierze podającego oraz dwukrotny finalista nagrody Waltera Paytona (najlepszy zawodnik w FCS). Chesney i koordynator ofensywy Dean Kennedy uwielbiają solidnych i wytrzymałych rozgrywających z podwójnym zagrożeniem, a zarówno Sluka, jak i Coleman (w pewnym stopniu) spełniają wymagania, jeśli Barnett nie będzie gotowy.

Korpus RB może być jednym z najlepszych w FBS. George Pettaway i rezerwowi Wayne Knight i Jobi Malary łącznie osiągnęli średnio 22 przeniesienia na mecz i 6,0 jardów na przeniesienie, a Ayo Adeyi , kontuzjowany przez większość 2024 roku, był 1000-jardowym biegaczem w North Texas w 2023 roku. Linia przed nimi musi zastąpić trzech starterów, ale prawy rozgrywający Pat McMurtrie jest jedynym powracającym graczem na liście pierwszego zespołu All-Sun Belt, trzech innych powracających weteranów ma doświadczenie w rozpoczynaniu gry, a Chesney sprowadził byłego środkowego z North Carolina Zacha Greenberga i wybór All-Patriot League Cama McNaira (Holy Cross), wśród czterech transferów. Zajrzał też do portalu, żeby znaleźć łapaczy podań: Do pewnego siebie gracza slotowego Yamira Knighta dołączą obaj byli rezerwowi konferencji Power, Braeden Wisloski (Maryland) i mierzący 193 cm Isaiah Alston (Iowa State), a także zawodnicy FCS Landon Ellis (Richmond), Nick DeGennaro (Richmond) i Jaylan Sanchez (Villanova).

Chesney był również dość agresywny w obronie, dodając 13 transferów do składu, który może pochwalić się kilkoma sprawdzonymi elementami - 315-funtowy rozgrywający Immanuel Bush , linebacker Trent Hendrick , safety Jacob Thomas , nickel DJ Barksdale - ale wraca tylko siedmiu z 19 graczy, którzy zobaczyli co najmniej 200 akcji w 2024 roku. Ponownie mocno zanurzył się w szeregach FCS, sprowadzając takie gwiazdy, jak obrońca końcowy Xavier Holmes (12,5 TFL w Maine), obrońca końcowy Andrew Taddeo (7,5 TFL w Colgate), linebacker JT Kouame-Yao (11,5 TFL w Shepherd), safety Curtis Harris-Lopez (9,5 TFL i dziewięć obronionych podań w Holy Cross) i corner TJ McGill (sześć obronionych podań jako pierwszoroczniak w William & Mary), a także były obrońca końcowy blue-chip Aiden Gobaira (Notre Dame).

Jest tu wystarczająco dużo nowych elementów, więc sukces nie jest gwarantowany, ale połączenie sprawdzonego talentu i sprawdzonych rozgrywających z mniejszych szkół — zwłaszcza w szkole, która udowodniła, że ​​gwiazdy FCS mogą stać się filarami FBS — sprawia, że ​​JMU jest faworytem konferencji przedsezonowej. Tym razem to Dukes muszą zamknąć umowę.

Jaguars z południowej Alabamy

Trener główny: Major Applewhite (drugi rok, 7-6 w sumie)

Prognoza na rok 2025: 76. miejsce w SP+, średnia wygranych: 7,3 (5,2 w Sun Belt)

Jako pierwszoroczniak, Gio Lopez był siódmy wśród rozgrywających G5 w Total QBR. Teraz jest North Carolina Tar Heel. Jako prawdziwy pierwszoroczniak, Fluff Bothwell był piorunem, zdobywając 924 jardy w zaledwie 124 łącznych biegach i przyjęciach i zdobywając 13 punktów. Teraz jest Mississippi State Bulldog. Prawy rozgrywający Malachi Carney (Georgia Tech) ... skrzydłowy Aakil Washington (SMU) ... narożni obrońcy Lardarius Webb Jr. (Wake Forest) i Amarion Fortenberry (Kansas State) ... kontuzjowany narożny Ricky Fletcher (Ole Miss) ... niklujący Jordan Scruggs (West Virginia) ... nawet kopacz Laith Marjan (Kansas). Cała masa graczy z South Alabama błysnęła dużym potencjałem, a następnie została wyrwana w portalu transferowym. Koordynator ofensywy Rob Izell (Wake Forest) zasadniczo też.

Gracze poruszający się w górę i w dół drabiny z prędkością światła to symptom ery portali, a niewiele szkół miało więcej graczy, którzy awansowali niż USA majora Applewhite'a. Jeśli spojrzysz wyłącznie na to, kogo nie mają, w rzeczywistości trudno sobie wyobrazić, aby Jags odegrali ważną rolę w wyścigu Sun Belt w 2025 roku.

Jeśli jednak przyjrzeć się tym, których mają, mogą nadal mieć szansę:

• Rozgrywający Bishop Davenport i Zach Pyron (Georgia Tech) mają doświadczenie w grze w wyjściowym składzie i wykazali się umiejętnością podwójnego zagrożenia.

• Doświadczony rozgrywający Kentrel Bullock zaliczył 984 jardów w ataku i odbiorze (5,9 na dotknięcie), mimo że dzielił dotknięcie z Bothwellem.

• Lewy rozgrywający Jordan Davis jest kandydatem do All-Conference i jednym z trzech powracających starterów w ataku. Applewhite zdołał utrzymać większość zeszłorocznego składu dwóch głębokich, a także dodał sześciu transferów O-line.

• Defensywny rozgrywający Ed Smith IV wykonał w zeszłym roku 7,0 szarż na linii lub za linią i jak na swoje gabaryty ma silne predyspozycje do atakowania podającego, a ważący 334 funty Stephen Johnson (McNeese State) jest jednym z czterech zawodników linii defensywnej.

• Linebacker Blayne Myrick jest jednym z najbardziej sprawdzonych zawodników w lidze, jeśli chodzi o zatrzymywanie biegów.

Niewielu defensywnych transferów Applewhite'a ma tak przełomową historię jak JMU -- defensywny koniec IBK Mafe (St. Thomas) i narożnik Jayvon Henderson (East Tennessee State) są najbardziej obiecujący pod tym względem -- ale większość z nich to młodzi gracze o większym potencjale, którzy mogą stać się solidnymi graczami. (Oczywiście, może to również oznaczać, że zostaną wyrwani.) Jeśli Davenport lub Pyron są gotowi zabłysnąć, a niesprawdzony korpus odbierający zapewnia pozory wartości, z pewnością wydaje się, że jest tu wystarczająco dużo talentu, aby przynajmniej kontynuować trzyletnią passę kwalifikacji do rozgrywek bowl. Rywalizacja w Sun Belt będzie wymagała przebicia się całkiem sporej liczby nowicjuszy i młodych graczy. Biorąc pod uwagę, ilu z nich zrobiło to w zeszłym roku, jest taka szansa.

Orły Południowe Georgii

Trener główny: Clay Helton (czwarty rok, 20-19 w sumie)

Prognoza na rok 2025: 78. miejsce w SP+, średnia wygranych: 7,3 (5,0 w Sun Belt)

Clay Helton był wczesnym modelem tego, jak może działać portal life, gdy przybył do Georgia Southern w 2022 r., natychmiast zresetował całą tożsamość Eagles dzięki partii kluczowych transferów i nadal udało mu się zdenerwować Nebraskę i podwoić ich liczbę wygranych. Nie chcę przeceniać jego sukcesu — w zasadzie jest .500 przez trzy lata — ale w coraz bardziej niestabilnym środowisku G5 osiągnął stabilne wyniki. I pomimo niespójności ofensywnej ubiegły rok był jego najlepszym jak dotąd: Georgia Southern awansowała na 76. miejsce w SP+ i wygrała osiem gier.

W 2025 roku Helton i Eagles mogą pochwalić się obiecującą kombinacją sprawdzonych elementów i intrygujących nowych. Rozgrywający JC French rzucił zbyt wiele przechwytów w zeszłym roku (11) i musi się poprawić w tym względzie, ale w przypadku odbiorców slotowych Dalena Cobba i Josha Dallasa (łącznie: 1213 jardów i 10 TD), środkowego obrońcy Rivera Helmsa (Western Kentucky) i powracającego trzeciego podania OJ Arnolda , Eagles mają elementy skutecznego ataku. Jest to podwójnie prawdziwe, gdy widzisz, że mają najbardziej sprawdzoną linię wewnętrzną w lidze: Obaj obrońcy, Pichon Wimbley i Caleb Cook , są kandydatami do All-Conference. Niewielkie wzmocnienie w dużej grze byłoby świetne — Dallas średnio 13,4 jarda na złapanie, a nadchodzący transfer Dylan Gary (West Georgia) średnio 16,9 w FCS — ale są tutaj sprawdzone towary dla koordynatora Ryana Aplina.

Obrona była zbyt giętka, by się nie złamać, jak na mój gust, ale była to również najbardziej kompetentna obrona jak dotąd dla Heltona i koordynatora Brandona Baileya: 91. pozycja defensywy SP+ Eagles była ich najlepszą od 2020 roku. Helton był ewidentnie wystarczająco pewny siebie w tym, co wraca, więc celował głównie w młodych w portalu, sprowadzając pięciu studentów pierwszego lub drugiego roku (wszyscy byli rekrutami z wysokimi trzema lub czterema gwiazdkami) wśród ośmiu transferów. Starszy linebacker Brendan Harrington (Appalachian State) powinien zapewnić stabilność, ale tegoroczny sukces będzie napędzany głównie przez powracających, takich jak 340-funtowy Latrell Bullard z przodu i nickel Ayden Jackson oraz narożniki Tracy Hill Jr. i Chance Gamble z tyłu.

Tutaj korzyści nie są ogromne, ale zapobieganie dużym zagraniom i skuteczna ofensywa powinny w najgorszym przypadku doprowadzić do kolejnego sezonu bowl. A jeśli JMU rzeczywiście znów się potknie, wysoki poziom Eagles i solidni weterani mogą sprawić, że będą najbardziej prawdopodobną drużyną, która wykorzysta przewagę w dywizji wschodniej. Dowiemy się tego, co musimy wiedzieć dość wcześnie: ich surowy harmonogram poza konferencją (w Fresno State, w USC, Jacksonville State) albo ich pokona, albo odpowiednio przygotuje na harmonogram Sun Belt, który zaczyna się od podróży do JMU.

Luizjana Ragin' Cajuns

Trener główny: Michael Desormeaux (czwarty rok, 23-18 w sumie)

Prognoza na rok 2025: 74. miejsce w SP+, średnia wygranych: 7,5 (4,9 w Sun Belt)

Po osiągnięciu wyniku 34-5 z trzema kolejnymi wynikami SP+ w pierwszej 50-tce od 2019 do 2021 roku, Luizjana zrobiła krótki krok wstecz, przechodząc z Billy'ego Napiera zmierzającego na Florydę na Michaela Desormeaux. Ale po dwóch kolejnych sezonach z sześcioma zwycięstwami, Ragin' Cajuns Desormeaux byli gotowi do ponownego startu jesienią ubiegłego roku. Przynajmniej tak było, dopóki kontuzje rozgrywającego nie pokrzyżowały ich planów. Przeżyli jedną kontuzję (Bena Wooldridge'a), zaczynając 10-2 i awansując na 34. miejsce w SP+, ale druga ( Chandler Fields ) oznaczała zagładę; w swoich dwóch ostatnich grach Ragin' Cajuns zostali pokonani przez łączny wynik 65-6 przeciwko Marshall i TCU.

To był znak pewności siebie ze strony Desormeaux, że nie załadował się transferami, mimo utraty około ośmiu ofensywnych i siedmiu defensywnych starterów. W tym względzie los Luizjany w dużej mierze będzie zależał od graczy, którzy również byli w mundurze Luizjany w zeszłym sezonie. Biegacze Bill Davis i Zylan Perry (łącznie: 1491 jardów biegu i 13 TD), prawy obrońca Jax Harrington (6 stóp 4 cale, 327 funtów), zakłócający defensywny liniowy Jordan Lawson (5,5 sacka przy 293 funtach) i obrońca krawędzi Cameron Whitfield (11,5 TFL) są wszyscy pretendentami do tytułu All-Sun Belt. Ale Cajuns zaczynają głównie od nowa zarówno w korpusie odbierającym (który stracił sześciu z zeszłorocznych siedmiu najlepszych), jak i w defensywie (który stracił zeszłorocznych czterech najlepszych). Drugoklasista Kody Jackson, safety, wydaje się być wart zatrzymania, ale transfery mogą opowiedzieć historię zarówno w grze podaniowej, jak i obronie podaniowej.

Wśród siedmiu transferów, które sprowadził Desormeaux, są trzej byli gracze blue-chipper: rozgrywający Walker Howard (Ole Miss), odbiorca Shelton Sampson Jr. (LSU) i cornerback Curley Reed III (Washington). Howard był w pierwszej 50-tce w klasie 2022, Sampson był w pierwszej 75-tce w 2023, a obaj wyglądali dobrze wiosną. Jeśli będą robić różnicę, a zarówno Reed, jak i transfer z Richmond Trae Tomlinson będą solidni na rogu, Luizjana natychmiast stanie się ponownie faworytem dywizji zachodniej. Ale jeśli nie, nie jestem pewien, czy mają to, czego potrzebują.

Z drugiej strony, może to tylko moja przesadna reakcja na ubiegłoroczny późny upadek ofensywy. Podobnie jak Napier, Desormeaux udowodnił swoją wartość w dziale rekrutacji, a Cajuns są niemal pewni, że mają jedne z najwyższych poziomów atletyzmu i fizyczności w konferencji. Atak był klasyfikowany na 50. lub wyższym miejscu w ofensywnym SP+ pięć razy w ciągu sześciu lat, a chociaż obrona ostatnio się pogorszyła, to i tak ma trzy miejsca w pierwszej 50. w ciągu pięciu sezonów. Poprzeczka jest tutaj wysoko, a połączenie głębi i blue chipów może dać im szansę na jej przekroczenie.

Kilka przerw od biegu Trojanie Trojańscy

Trener główny: Gerad Parker (drugi rok, 4-8 w klasyfikacji generalnej)

Prognoza na rok 2025: 86. miejsce w SP+, 6,6 średnich wygranych (4,8 w Sun Belt)

Dzięki połączeniu głębokiej i doświadczonej gry w linii oraz potencjału do wielkich zagrań, Troy zdobyło tytuły Sun Belt dwa razy z rzędu w 2022 i 2023 roku; Trojanie zajęli miejsca w pierwszej trzydziestce defensywnych SP+ w obu sezonach i awansowali na 26. miejsce w klasyfikacji generalnej w 2023 roku. W ciągu dwóch sezonów Jon Sumrall udowodnił, że przy odpowiednich rękach u steru ten program z chipem na ramieniu może absolutnie zabłysnąć.

Gerad Parker wciąż mógł się wykazać, ale miał bardzo małe szanse w 2024 roku. Praktycznie każdy sprawdzony rozgrywający odszedł, podobnie jak większość obu linii. Atak pozostał skuteczny, głównie dzięki rozgrywającemu Matthew Caldwellowi , odbiorcy Devonte Rossowi i obrońcy Damienowi Taylorowi , ale Trojanie przestali wykonywać duże zagrania i zaczęli pozwalać na ich mnóstwo, a prawie nic nie działało podczas startu 1-7.

Atak kliknął pod koniec, ponieważ Troy wygrało trzy z ostatnich czterech, ale Caldwell (Texas), Ross (Penn State) i Taylor (Ole Miss) wszyscy odeszli do dużych szkół. Trojanie mają solidne doświadczenie i doskonałe rozmiary w okopach: lewy obrońca Eli Russ (6 stóp i 4 cale, 313 funtów) będzie kotwicą linii ofensywnej, rozgrywający Julian Peterson (osiem TFL przy 310 funtach) prowadzi linię defensywną, a Parker dodał pięć transferów z konferencji Power w obu liniach. Będą wyglądać fizycznie, a doświadczony rozgrywający Goose Crowder , który rozpoczął 2024 jako starter, powinien być przyzwoity. Ale korpus umiejętności jest drastycznie niesprawdzony. Trzech transferów odbiorców — Rara Thomas (Georgia), Tray Taylor (Coastal Carolina) i Kristian Tate (Delta State) — będzie musiało kliknąć, a były blue-chipper (i transfer z 2024 r.) Mojo Dortch będzie musiał zapewnić więcej niż dwa złapania i minus-2 jardy, które udało mu się osiągnąć w zeszłym sezonie. Korpus running backów jest tymczasem niemal całkowicie pozbawiony znanych ilości.

Pomiędzy Petersonem, linebackerem Jordanem Stringerem i safety Justinem Powe , kręgosłup obrony powinien być solidny, a obrona przed biegiem powinna być destrukcyjna. Ale nawet z Powe i zachwycającym nickelem w postaci Devina Lafayette , Troy zajął zaledwie 112. miejsce pod względem jardów dozwolonych na dropback i 126. pod względem wskaźnika ukończonych podań dozwolonych w zeszłym sezonie. Podobnie jak w przypadku korpusu odbierającego, transfery — narożniki Kaleno Levine (Missouri State) i Jaquez White (Washburn), safety Steven Sannieniola (Vanderbilt) i David Daniel-Sisavanh (Georgia) — odegrają dużą rolę we wspieraniu obrony przed podaniami i opowiadaniu historii Troya w 2025 roku.

Bobcats ze stanu Teksas

Trener główny: GJ Kinne (trzeci rok, 16-10 w klasyfikacji generalnej)

Prognoza na rok 2025: 93. miejsce w SP+, średnia wygranych: 6,1 (4,1 w Sun Belt)

Dziwne, że zaszliśmy tak daleko i jeszcze nie wspomnieliśmy o drużynie, która zajęła 48. miejsce w SP+ i prawie pokonała Arizona State, która w zeszłym roku zmierzała do CFP, prawda? To prawdopodobnie mówi ci, jak wiele z zeszłorocznej drużyny Texas State nie jest już w San Marcos. GJ Kinne odziedziczył i zignorował stale niskie oczekiwania w TXST w każdym z ostatnich dwóch lat i będzie miał szansę zrobić to ponownie po stracie koordynatora ofensywy (Mack Leftwich), rozgrywającego ( Jordan McCloud ), lidera ataku ( Ismail Mahdi ), trzech najlepszych odbiorców, trzech starterów linii ofensywnej i 14 z 18 obrońców z co najmniej 250 akcjami w zeszłym sezonie.

Kinne to nieustraszony miłośnik portali transferowych. W tym sezonie pozyskał 36 kolejnych graczy, w tym trzech rozgrywających ( Nate Yarnell z Pitt, Keldric Luster z SMU i były zawodnik Auburn blue-chipper Holden Geriner ), ośmiu zawodników korpusu umiejętności i 19 obrońców. Tegoroczny zbiór transferów to mieszanka półsprawdzonych zawodników G5 lub z mniejszych szkół — rozgrywający Greg Burrell (UNLV), odbiorca Tiaquelin Mims (Southern Miss), linebackerzy Ayden Jones (Prairie View A&M) i Cole Nilles (Bryant), corners Jaden Rios (East Texas A&M) i Malik Willis (Campbell), safety Javis Mynatt (Wofford) — oraz młodych i niesprawdzonych transferów z konferencji Power. W składzie są również byli gracze blue chip, tacy jak Geriner, rozgrywający Mavin Anderson (Cal), obrońca Bryce Carter (Virginia) i linebacker Terrence Cooks (TCU).

Kinne szybko przyzwyczaił się do proszenia członków tymczasowego składu o natychmiastowe wsparcie, ale gdy nadszedł czas zastąpienia Leftwicha, który zmierzał do Texas Tech, wybrał znajomą twarz: Landon Keopple to były koordynator małej szkoły, który dołączył do Kinne około pięciu lat temu i rozumie nowoczesne podejście Kinne'a tak samo dobrze, jak ktokolwiek inny.

Zespół Kinne zdobędzie punkty, ale poprawa defensywy była kluczowym elementem zeszłorocznego pierwszego w historii miejsca w pierwszej pięćdziesiątce. Koordynator Dexter McCoil przywraca gwiazdę końcową Kalila Alexandra (11 zatrzymań biegu, 6,5 sacka), a narożnik Trez Moore i safety Ryan Nolan i Darius Jackson byli przyzwoitymi elementami rotacji w zeszłym roku, ale większość składu na 2025 rok będzie nowa. To okazja do poprawy lub regresu. Podejrzewam, że Bobcats po raz kolejny przeczą prognozom, ale jeśli obrona zawiedzie, będzie to trudne.

Chanticleers z wybrzeża Karoliny

Trener główny: Tim Beck (trzeci rok, 14-12 w klasyfikacji generalnej)

Prognoza na rok 2025: 95. miejsce w SP+, 6,0 średnich wygranych (4,1 w Sun Belt)

Coastal Carolina z ostatnich kilku lat — z Timem Beckiem zastępującym Jameya Chadwella, który zmierza do Liberty w 2023 r. — bardzo mi przypominało pierwsze dwie drużyny z Luizjany po Billym Napier: w porządku, ale wyraźnie rozczarowujące. Po spadku na 74. miejsce w SP+ w ostatnim sezonie Chadwella, Chanticleers utrzymywali się na stałym 68. miejscu w 2023 r., ale w zeszłym sezonie spadli na nękane kontuzjami 99. miejsce, a zarówno atak, jak i obrona regresowały. Stabilność składu była ogromną przeszkodą: tylko czterech graczy rozpoczęło wszystkie 13 gier.

Nic nie wydaje się być definitywnie nie tak z Chants, ale można było zobaczyć, że talenty łączą się w Louisiana, a atak Cajuns był konsekwentnie solidny nawet podczas dwuletniej przerwy. Sprawy wydają się nieco mniej udowodnione w Coastal: żadna z jednostek nie była konsekwentna, rozgrywający Ethan Vasko (Liberty) i running back Braydon Bennett (Virginia Tech) zostali przeniesieni, a z 24 obrońców, którzy rozpoczęli co najmniej jeden mecz (ponownie: poważna niestabilność składu) tylko sześciu powróciło.

Ale uwielbiam to, co Beck zrobił w portalu w tym okresie poza sezonem, szczególnie w obronie. Zdobył pięciu graczy, którzy zaliczyli co najmniej pięć TFL w swojej ostatniej szkole -- końcowi Noah Arinze (New Mexico State) i Jordan Mack (Seton Hill), linebackerzy Luke Murphy (Eastern Michigan) i Dontae Lunan (Albany) oraz safety Jacob Robinson (Emory & Henry) -- i dodał także czterech byłych blue-chipperów: koniec Darrion Henry-Young (Kentucky), safety DeAndre Boykins (North Carolina) i corners Ja'Marion Wayne (Missouri) i Robby Washington (Miami). Dodaj do tego przyzwoitych holdoverów w tackle Sawyer Goram-Welch , linebacker Shane Bruce i big safety Xamarion Gordon , a poczujesz, że jest tu nad czym pracować.

Mniej zachwycają mnie dodatki w ataku, choć każdy z dwóch rozgrywających, Emmett Brown (San Jose State) i MJ Morris (Maryland), wydaje się mieć przyzwoity potencjał. Ale ilość może stworzyć jakość: wśród trzech doświadczonych wideoutów ( Jameson Tucker , Cameron Wright i Bryson Graves ), transferu Ball State Malcolm Gillie i trzech transferów FCS, którzy łącznie uzyskali 2151 jardów w zeszłym roku (Eli Aragon z Western Illinois, Karmello English z West Georgia i Colton Hinton z Furman), silny korpus odbiorczy powinien się zjednoczyć. A z przodu, jakaś kombinacja sześciu liniowych z doświadczeniem w grze początkowej, czterech transferów i JUCO powinna stworzyć solidny, dwuosobowy skład. Nadchodzi przełom? Nie mogę tego obiecać, ale wydaje się, że składniki się zsumowały.

Alpiniści ze stanu Appalachów

Trener główny: Dowell Loggains (pierwszy rok)

Prognoza na rok 2025: 98. miejsce w SP+, średnia wygranych: 6,2 (4,0 w Sun Belt)

Appalachian State nie ma „przegrywających sezonów”. Przed rokiem 2024 ostatni sezon Mountaineers poniżej 0,500 miał miejsce w 2013 r., kiedy to potknęli się na 4-8 w swojej ostatniej kampanii FCS i pierwszym roku po przejściu na emeryturę legendarnego Jerry'ego Moore'a. A co było przedtem? 1993! Ale wszystko się posypało dla Shawna Clarka zeszłej jesieni, a App State wyglądało na o wiele gorszego, niż jesteśmy przyzwyczajeni.

W egzystencjalnym momencie szkoły często szukają odpowiedzi wewnątrz siebie, prosząc kogoś z głębokimi powiązaniami, aby zmobilizował program i uratował sytuację. App State poszło w innym kierunku. Dowell Loggains spędził pierwsze 16 lat swojej kariery trenerskiej w NFL, zanim w 2021 r. przeszedł do szeregów college'u. W latach 2023-24 pełnił funkcję koordynatora ofensywy w Karolinie Południowej. Na rok przed jego przybyciem Gamecocks zajmowali 25. miejsce w ofensywnym SP+; w ciągu dwóch sezonów, w których tam przebywał, zajmowali odpowiednio 58. i 35. miejsce.

On jednak potrafi rekrutować. Pierwszy skład Loggainsa w App State stracił ponad 40 graczy na rzecz portalu transferowego, ale wśród ponad 30 przychodzących transferów jest kilku byłych rekrutów z wysokimi ocenami: rozgrywający AJ Swann (LSU) i JJ Kohl (Iowa State), rozgrywający Rashod Dubinion (Arkansas) i Khalifa Keith (Tennessee), odbiorca Davion Dozier (Arkansas), środkowy obrońca Izayah Cummings (Louisville), środkowy obrońca Brayshawn Littlejohn (Missouri), narożnik Emory Floyd (South Carolina), niklujący Ja'Den McBurrows (Michigan) i inni. Loggains również dobrze wykorzystał FCS, aby pozyskać kilku transferów, w tym 1000-jardowego odbiorcę Jadena Barnesa (Austin Peay) i defensywnego obrońcę Josepha Bakhole'a (East Tennessee).

Niewielu na liście faktycznie udowodniło się na poziomie FBS. Ofensywni strażnicy Jayden Ramsey i Griffin Scroggs i defensywne końce Thomas Davis i Shawn Collins są dobrzy, a drugorzędne jest doświadczane, jeśli nic więcej. Swann, Kohl i student pierwszego roku Noah Gillon najwyraźniej wszyscy mieli solidne chwile w wiosennej praktyce - zabawne, jak zawsze wszyscy są dobrzy w wiosennej piłce, co? - i nikt nie będzie wątpił w potencjał sportowy tego listy. Wydaje się, że potencjał daje alpinistom dość wysoki sufit, a drastycznie niesprawdzona grafika daje im przerażającą niską podłogę. Ta szkoła nie wie, jak radzić sobie z przegraną, ponieważ nie musiała; To sprawia, że ​​jest to najciekawszy zespół na konferencji w 2025 roku.

Arkansas State Red Wolves

Główny trener: Butch Jones (Piąty Rok, 19-31 ogólnie)

2025 Projekcja: 100. w SP+, 5,3 średnie wygrane (3,6 w pasie słonecznym)

Był czas, kiedy stan Arkansas otwarcie mówił o staniu się stanem Boise na południu. Piekło, w 2012 roku, gdy Czerwone Wilki kończyły drugi z rzędu sezon 10 wygranych, frekwencja osiągnęła 31 000 poziomów, prawie BSU. Czerwone wilki wygrały średnio 9,3 wygrane podczas zatrudniania trzech prostych jednorodzinnych upadków (Hugh Freeze, Gus Malzahn, Bryan Harsin), a następnie osiedlił się w 7,3-wygranej w siedmiu sezonach pod Blake'em Andersonem. Kiedy potknął się, ASU wybrał kogoś po drugiej stronie linii wiekowej i ambicji: były trener Tennessee Butch Jones, który osiągnął średnio 4,8 zwycięstw. Frekwencja wzrosła, gdy suma wygranej poprawiła się, ale w zeszłym roku była o 28% niższa niż dziesięć lat wcześniej.

To sprawia, że ​​wykorzystanie zeszłorocznej kampanii o ośmiu wygranych jest dość ważne. Fani zostali potraktowani pięcioma zwycięstwami w domu, wszystko w dramatyczny sposób; To był taki sezon, który może rozpalić zainteresowanie. Powtórzenie było również prawie niemożliwe. SP+ zasadniczo widział cztero-zwycięską drużynę , która przypadkowo wygrała osiem meczów, a potem ten zespół przegrał około 17 starterów. Jones musi patrzeć na znacznie wyższy bar, jednocześnie ponownie odbudowując swój skład.

Przestępstwo ASU jest ogólnie dziarskie w ramach koordynatora Keitha Heckendorfa, a to nie powinno się zmieniać wraz z rozgrywającym Jaylen Raynor , 1000-jardowym odbiorcą Corey Rucker i uciekającym Ja'quez Cross, do którego dołączyli zabawni nowicjusze, tacy jak odbiorca Jaylen Bonelli (Wagner).

Ale obrona całkowicie zaczyna się od nowa. Tylko jeden starter powraca (plus inny z 2023 roku), a Jones musiał znaleźć wiele odpowiedzi w portalu. Myślę, że znalazł kilka dobrych: koniec Demarcus Hendricks (Texas A & M-Kingsville) i walka Cody Sigler (West Alabama) byli dwukierunkowymi facetami TFL , a Javante Lewis (SE Missouri State) miał ogromny sezon w 2023 r. Przydatne powinny być Ransaw (przybrzeżne) i bezpieczeństwo (Marshall). ASU nie zajmuje podwójnych cyfr w defensywnym SP+ od 2018 roku, ale jest tu jakiś talent. Mimo to, jeśli ubiegłoroczne szczęście się zmieni, ASU okropnie trudno będzie zbliżyć się do ośmiu zwycięstw.

Old Dominion Monarchs

Główny trener: Ricky Rahne (piąty rok, ogólnie 20-30)

2025 Projekcja: 103 w SP+, 4,8 średnie wygrane (3,6 w pasie słonecznym)

Czy to Bobby Wilder (2014-19), czy Ricky Rahne (2021-obecny) wiodąca, Old Dominion wydaje się znaleźć swój poziom.

Wilder: 31-42 (.425 Procent wygranych), 106,5 średni ranking SP+

Rahne: 20-30 (procent wygranych .400), 103,5 średnie ranking SP+

Wyniki Rahne były bardziej spójne, dla lepszych (nr 1-11 sezonów, takich jak Wilder) lub gorsza (dokładnie siedem strat w ciągu trzech z czterech lat), ale średnio produkt pozostał taki sam.

Jeśli jednak zeznisz się, możesz zobaczyć wskazówki dotyczące postępu. Ranking ODU nr 95 SP+ w ubiegłym roku był najlepszy od 2016 roku, a sześć z siedmiu strat było przyłożeniem lub mniej (w tym porażka 23-19 z Karoliną Południową). Monarchowie znajdują się również w pierwszej połowie konferencji w zakresie powrotu produkcji. Przestępstwo poprawiło się, mimo że musieli założyć trzech różnych rozgrywających, a student pierwszego roku w czerwonej koszulce Colton Joseph wyglądał na obiecująco w ośmiu startach. Linia ofensywna jest doświadczona i fizyczna, a dzięki powrotu maszyny walczącej z całego świata Jason Henderson -patrz Wykres poniżej-po kontuzji w 2024 r. Front Front Six powraca czterech facetów zdolnych do dwucyfrowych TFL: linebackerowie Henderson, Koa Naotala i Mario Thompson i obrońcy Kris Trinidad .

Monarchowie mają sporo sprawdzonych podmiotów, ale postęp w 2025 r. Zostanie określony przez sukces dwóch przebudowy: konsekwencji Korpusu Umiejętności i wtórnej.

W ubiegłym sezonie osiem ODU RBS i WRS dotknęło piłki co najmniej 20 razy; siedem zniknęło. Bieganie Devin Roche jest teraz weteranem Grizzly of the Skill Corps, mimo że a) jest drugim i b) produkując zaledwie 326 jardów od Scrimmage w 2024 roku. Rahne przyniósł parę przeniesień (były Utah/Tulane WR Sidney Mbanasor i były Florida Te Dawson ), ale ma nadzieję, że uderzył w rangę z Juh/Tulane, w którym prowadził, gdy cztery Florida Te Dawson) WR i ciasny koniec.

To podobna historia w drugorzędnym. Siedem z zeszłorocznych ośmiu najlepszych zniknęło, pozostawiając w niepełnym wymiarze godzin Mario Easterly i parę potencjalnie obiecujących byłych rezerw w Jeremy Mack Jr. i Daevon Iles . Rahne ponownie przyniosła parę czteroletnich transferów i duży ładunek pięciu juks (w tym Signee Signee Kollin Collier).

Marshall grzmot

Główny trener: Tony Gibson (pierwszy rok)

2025 Projekcja: 99. w SP+, 5,7 średnie wygrane (3,4 w pasie słonecznym)

Równowaga władzy zwykle niewiele się zmienia w futbolu uniwersyteckim, ale może przesunąć się w bicie serca w pasie słonecznym. Zarówno mistrzowie 2021 (Luizjana), jak i 2023 (Troy) stracili trenerów i wygrali siedem mniej gier jako broniących mistrzów. A teraz mistrz 2024 zaczyna od nowa, jak prawie nikt nigdy nie ma.

Wraz z odejściem Charlesa Huffa i późniejszym graczem, który nastąpił, Marshall patrzy na następujące:

• Żaden przechodnie na liście nie rzucił na podwórko w zeszłym sezonie.

• Żaden powracający rzucił się na podwórko.

• Dwóch powracających złapanych przepustek.

• Osoby odpowiedzialne za 49 z 65 początków O-line zniknęły.

• Jeden z ośmiu defensywnych liniowców z co najmniej 50 snapami powraca.

• Całkowite powrót linebackerów wynosi trzy.

• Dwa z 13 DBS z co najmniej 30 snapów powraca.

To oszałamiający obrót. W odpowiedzi Marshall postanowił mocno pochylić się w korzenie Zachodniej Wirginii. Absolwent stanu Glenville Tony Gibson, były koordynator obrony w NC State i West Virginia (i, na przełomie wieków, West Virginia Tech), prowadzi. Glenville State Grad, Rod Smith, były protegowany trenera obecnego i byłego trenera WVU Richa Rodrigueza, jest ofensywnym koordynatorem. Absolwent Marshall (i trzykrotny były asystent Marshalla) Shannon Morrison jest koordynatorem obrony. Wydaje mi się, że jeśli twój skład nie ma żadnych korzeni w okolicy, powinieneś znaleźć trenerów.

Gibson & Co. dołożył wszelkich starań, aby znaleźć doświadczenie, gdzie mogli. W Zion Turner (UConn/Jacksonville State) i Carlos Del Rio-Wilson (Florida/Syracuse) złapali QBS łącznie 2 039 karier. Bieganie Jo'Shon Barbie (McNeese State) i Tony Mathis Jr. (WVU/Houston) Każdy ma ponad 1000 jardów. Spośród 10 transferów odbiorników, Adrian Norton (Akron) i Ben Turner (West Liberty) w ubiegłym roku mieli ponad 800 jardów. Trzech ofensywnych liniowców i dziewięciu obrońców widzieli ciężką akcję mniejszą szkodę, a kilku-6-metrowy lineman lineman Tyler McDuffie (Hampton), 320-funtowy defensywny sprzęt Naquan Crowder (California-PA), Linacer Jalen Marshall (Wofford), Corners Boogie Trotter (Tennessee State) i Louikenzy (Charleston), Safety Sightion)-Jacka Smith)-Jacka Smith )-Jackson)-Jackson). Grane na szczególnie wysokim poziomie.

W tym składzie można znaleźć talent, ale prawie żaden z nich nie pasował do Kelly Green and White w zeszłym roku. To sprawia, że ​​grzmotowe stado jest prawie niemożliwe do wyświetlenia.

Po prostu szukam ścieżki do 6-6 Louisiana-Monroe Warhawks

Główny trener: Bryant Vincent (drugi rok, ogólnie 5-7)

2025 Projekcja: 116. w SP+, 4,4 Średnie wygrane (2,8 w pasie słonecznym)

W nowym rozliczeniu domu szkoły będą mogły podzielić się do 20,5 miliona dolarów przychodów ze swoimi sportowcami w danym roku. Louisiana-Monroe podaje całkowite przychody w wysokości około 20 milionów dolarów w danym roku. Ta szkoła jest cudownie bywa, nalegającą na granie w piłkę FBS, co sprawia, że ​​nagrody za to radzi sobie zarówno rzadkie, jak i cudowne. Sezon Warhawks 2012, w którym pokonali drużynę Arkansas w pierwszej dziesiątce w drodze do ośmiu zwycięstw, jest jedną z moich ulubionych kampanii słabszych XXI wieku. Od tamtej pory nie rzucili się.

Wyjazd 5-7 w zeszłym roku było prawdziwym zwycięstwem, choć przyszło z rozczarowaniem startu 5-1 i wykończeniem 0-6. Bryant Vincent pomógł wskrzesić program UAB i wprowadza do stołu poważne słabsze bona; Odniósł względny sukces dzięki połączeniu ataku ciężkiego i najlepszej obrony szkoły od sześciu lat.

Obrona powraca 11 z 17 graczy z co najmniej 200 snapów, w tym gwiazdy w End Kevontay Wells , Olb Billy Pullen i Corner David Godsey Jr. Vincent dodał także osiem transferów i sześć juksów, więc głębokość powinna być solidna. W ataku drugi rozgrywający Aidan Armenta wraca, ale to znaczy tylko dlatego, że Ulm będzie prowadził piłkę tak bardzo, jak to pozwoli.

Ahmad Hardy przeniósł się po pośpiechu na 1351 jardów jako student pierwszego roku, ale jego sukces przyciągnął czterech przelewów do tyłu-w tym Richmond 1300-jardowy rusher Zach Palmer-Smith -i student pierwszego roku D'Anna Forda, jednego z najbardziej reklamowanych rekrutów Ulm. Trzy z sześciu regularnych liniowców powraca, oprócz jednego transferu i trzech juks. Zeszłoroczna formuła pośpiechu i D odbędzie się tegoroczna formuła pośpiechu.

Georgia State Panthers

Główny trener: Dell McGee (drugi rok, ogólnie 3-9)

2025 Projekcja: 114. w SP+, 3,7 średnie wygrane (2,4 w pasie słonecznym)

Biorąc wszystko pod uwagę, Dell McGee wykonał jedną pracę w zeszłym sezonie. Zatrudniony po wiosennej praktyce rozpoczął się już w lutym 2024 r., Poruszał się przez ogromny obrót po sprężyny, a następnie stworzył zespół zdolny do denerwowania Vanderbilt we wrześniu i stanu Teksasu w listopadzie. Jego Pantery nie były dobre - między tymi denerwami były siedem prostych strat - ale czasami były pikantne, a wszystko stało się po prostu złe, a nie apokaliptyczne.

McGee wciąż szuka stabilności w 2 roku. Potrzebował dwóch prób wylądowania koordynatora obrony - poszedł z Travisem Pearsonem, gdy Deron Wilson wyjechał na Florydę po dwóch tygodniach - i stracił prawie 40 kolejnych transferów. Głębokość może być problemem, ale jest plus. Rozgrywający Christian Veilleux i wybuchowy odbiornik Ted Hurst zarówno powrót, a McGee dodał stajni ekscytujących transferów RB, prowadzonych przez Jordona Simmonsa (6,0 jardów na noszenie w Akron), jak i byłych niebieskich chippers Branson Robinson (Georgia) i Djay Braswell (Południowa Karolina). Linia ofensywna zwraca tylko jeden starter, ale z zadowoleniem przyjmuje sześć transferów i dwa juks.

Dzięki Hurstowi i solidnemu drugorzędnemu GSU stworzyło większe duże sztuki niż jego przeciwnicy. Ale bezpieczeństwo D-Icey Hopkins jest jedynym regularnym powracaniem do obrony, a McGee podpisał prawie konserwatywne trzy transfery i dwa juks. Na pierwszej szóstce jest doświadczenie, ale zaczyna się w zeszłym roku najlepsza jednostka.

McGee musiał wiedzieć, w co się zajmuje, podejmując pracę, a chociaż wciąż porusza się przez wyboiste wody, jego zespół powinien miglić, jeśli może przetrwać trudny wczesny odcinek - wśród ich pierwszych pięciu gier są wycieczki do Ole Miss i Vandy i wizyty z Memphis i JMU - z morale.

Południowa Miss Golden Eagles

Główny trener: Charles Huff (pierwszy rok)

2025 Projekcja: 128. w SP+, 3,4 średnie wygrane (2,1 w pasie słonecznym)

Co się stanie, gdy przeszczepiasz jedną czwartą zeszłorocznego składu Sun Belt Championship na najgorszym listy konferencji? Dowiemy się! Dwa lata po półpromisowej kampanii 7-6 wszystko rozpadło się na Will Hall w Southern Miss w zeszłym sezonie, gdy Złote Orły spadły do ​​1-11 i 133. w SP+. To, że Charles Huff tak szybko uciekł Marshalla do USM, może porozmawiać o dziwnym związku, jaki miał z byłym pracodawcą, ale to zysk południowy Miss. Po podpisaniu ponad 50 transferów oprócz normalnej klasy podpisywania pierwszego roku/juko, Huff prawie całkowicie odwrócił listę w ciągu sześciu miesięcy. Jedynymi powracającymi startującymi: odbiornik Davis Dalton , prawy sprzęt Greg Nunnery i defensywny sprzęt Brodarius Lewis . Do diabła, są prawie jedynymi powracającymi z dwóch głębokości.

Byli gracze Marshalla - zwłaszcza rozgrywający Braylon Braxton , odbiorcy Chuck Montgomery i Carl Chester oraz obrońcy Josh Moten , Ahmere Foster i Ian Foster - będą kluczem do wczesnego sukcesu, takiego jak istnieje. Koordynator ofensywny Blake Anderson przyniósł także niektórych graczy ze swojego najnowszego trenera trenerskiego w stanie Utah State, również, w szczególności odbiorcy Grant Page i strażnika Aloali'i Maui . SP+ ustawia pasek nisko, ponieważ rzeczy takie jak „najnowsza historia” nadal mają tendencję do większego znaczenia. Ale podobnie jak w przypadku Marshalla, jest to całkowity, bezprawny reset składu.

Po wygraniu od sześciu do dziewięciu meczów każdego roku od 1994 do 2010 roku, Southern Miss jest dramatycznie niestabilna od prawie 15 lat. Nawet jeśli Huff staje się statkiem, prawdopodobnie go trochę zabierze. Ale jeśli nic więcej, Orły powinny cieszyć się nieco większą zaletą w 2025 roku.