Zdobył 1 punkt na US Open; Scott i Spaun dotrzymują mu kroku

OAKMONT, Pa. -- Najbliżej głównego mistrzostwa, jakie Sam Burns miał, było dzielenie domu z bliskim przyjacielem, który ma już trzy takie miejsca. W ciągu ostatnich kilku lat inspirował się Scottie Schefflerem . Następnym krokiem jest dołączenie do niego jako główny mistrz.

Burns utrzymał równowagę po chybionym krótkim putcie na par w sobotę późnym wieczorem podczas US Open, odpowiadając pięknym pitchem na birdie i dwoma przerażającymi puttami z odległości mniejszej niż 60 stóp, ratując par na 18. dołku w deszczowym Oakmont i kończąc z wynikiem 1-under 69.

Dało mu to jednopunktową przewagę nad doświadczonymi Adamem Scottem i JJ Spaunem , a Viktor Hovland nie ustępował mu niczym, gdyż był jedyną czwórką graczy, którzy zdołali utrzymać się na poziomie par.

Burns miał 4 pod par 206. Ma na swoim koncie pięć tytułów PGA Tour, ostatni zdobyty ponad dwa lata temu, a ostatnio przegrał w dogrywce w Canadian Open.

Stawką dla Burnsa jest szansa, aby 28-latek z Luizjany został szóstym Amerykaninem w wieku 30 lat lub młodszym, który wygra swój pierwszy wielki turniej od 2020 roku. Scheffler wygrał 19 razy na całym świecie w ciągu ostatnich trzech lat, w tym trzy wielkie turnieje, ostatnio w zeszłym miesiącu na PGA Championship.

„Scottie jest oczywiście niesamowitym graczem. Chyba nie muszę tego mówić” – powiedział Burns ze śmiechem. „Oczywiście spędzamy ze sobą dużo czasu i możemy z nim rozmawiać, po prostu uczyć się od niego i zadawać mu pytania, to było naprawdę fajne”.

Scheffler wygrał trzy główne turnieje, które okazały się miażdżącymi zwycięstwami. Niedziela w Oakmont zapowiadała się na coś zupełnie innego.

Scott, który dopiero rok temu powrócił do pierwszej pięćdziesiątki światowego rankingu i od prawie siedmiu lat nie podejmował poważnych wyzwań w żadnym ważnym turnieju, został zaledwie trzecim graczem, który uzyskał wynik par lub lepszy w pierwszych trzech rundach turnieju US Open w Oakmont.

Zaliczył birdie na trzech z ostatnich sześciu dołków, uzyskując 67, dostając się do ostatniej grupy, gdy Spaun zrobił bogeya z bunkra na 18. dołku i strzelił 69. Scott jest jedynym graczem w pierwszej dziesiątce, który wygrał major. Było to 12 lat temu na Masters. Nikt nigdy nie minął więcej niż 11 lat między pierwszym a drugim tytułem major.

„Stawianie się w takich sytuacjach nie zdarza się przypadkiem” – powiedział Scott. „Naprawdę nie byłem w takiej sytuacji od pięciu czy sześciu lat, ani nie czułem się takim graczem. Ale zawsze do tego dążę. Nie jest łatwo to wszystko rozgryźć.

„Ale gdybym miał to zrobić jutro, byłaby to piekielna runda golfa i wykrzyknik na końcu mojej kariery”.

Spaun, który przegrał w dogrywce w Players Championship w marcu, dotrzymywał kroku Burnsowi przez całą dziewiątkę do końca. Wyglądał na pewnego siebie pod presją, robiąc tylko dwa bogeye i dorównując parom Burnsa na siedmiu kolejnych dołkach.

„Wydawało się, że byliśmy trochę w tę i z powrotem” – powiedział Spaun. „On przejmował prowadzenie, ja przejmowałem prowadzenie, ja się cofałem, cokolwiek. Ale to była zabawa. Nie możesz grać przeciwko swojemu przeciwnikowi; musisz grać na tym polu. Jest po prostu tak wiele wymagań przy każdym uderzeniu”.

Drugim ocalałym, który osiągnął par, był Hovland, który uśmiechał się tak samo jak każdy inny na polu, które przez cały tydzień było irytujące dla wielu. Hovland uratował bogeya z otwierającego tee shota w krzaki i wyśmienitego shota z błotnistej ścieżki dla wózków.

Ale trafił do dołka na podjeździe na dziewiątym dołku na birdie i uderzył niesamowitego wedge'a z kapusty na lewo od 17. greenu na birdie z tap-in. Zamknął bogeyem z deszczem na 18. dołku na 70 i był trzy za

„Jestem w pełni świadomy, że jutro mam szansę, a jeśli jutro zagram słabą rundę golfa, wszystko może się zdarzyć” – powiedział Hovland. „Ale wokół mnie jest wielu dobrych graczy. Adam Scott zagrał dziś świetną rundę, po prostu nie chybił ani jednego uderzenia. To zmusza mnie do zagrania naprawdę dobrego golfa jutro”.

Carlos Ortiz wykonał jeden z najbardziej niezwykłych występów, grając bez bogeyów przez 30 kolejnych dołków. Seria zakończyła się na 18. dołku, ale meksykański gracz wciąż miał 67 i był w zasięgu par 210.

W zestawieniu zabrakło Schefflera, gracza numer 1 na świecie, który wygrał trzy z czterech ostatnich turniejów przed US Open. Scheffler nigdy nie znalazł rozpędu i skończył z 70, przesuwając się z 23. miejsca na miejsce tuż poza pierwszą dziesiątką. Ale był osiem uderzeń za Burnsem.

Najlepszą wiadomością dla tego US Open było to, że zakończyło trzecią rundę bez przeszkód pogodowych. Oakmont otrzymało cal deszczu od zakończenia gry w piątkowy wieczór. USGA zaoferowało zwrot biletów widzom, którzy nie chcieli brnąć przez błoto.

Wgłębienia pobrane z fairwayów wyglądały jak futra, a greeny były zauważalnie bardziej miękkie i podatne na uderzenia. Był jeden moment w połowie rundy, kiedy rozłożono parasole i świeciło słońce.

Burns zdobył birdie wedgem z fairwayu do tylnego pinu na nr 5 i tee shotem na 7 stóp na dostępnym par-3 13. Równie ważne były trzykrotne uratowanie par z fairwayu po wyjściu z pozycji z tee.

„Nie uderzyłem piłki tak dobrze, jak bym chciał. Ale kiedy straciłem pozycję, czuję, że dobrze mi poszło, gdy wracałem na fairway, mając wedge lub short iron w ręku i dając sobie szansę na par” – powiedział. „Udało mi się zamienić kilka z nich i jakoś utrzymać dynamikę”.

Teraz nadszedł wieczór w domu, z Schefflerem, gdzie rozmowa będzie dotyczyła raczej dzieci niż golfa.

„Rozmowa rano, po prostu spędzamy czas” – powiedział Scheffler. „Będzie dwójka małych dzieci biegających dookoła. Nie ma nic szalonego, nie ma wiele do powiedzenia. Sam przygotowywał się do takich momentów od dawna i jest w pozycji, aby wygrać turniej golfowy”.

Do sporządzenia niniejszego raportu przyczyniła się agencja Associated Press.