Rum, trunek o duszy żeglarza i karaibskim sercu

Kiedy mówimy o rumie , nieodparcie nasuwa się myśl o Karaibach . I nie jesteśmy daleko od rzeczywistości, bo właśnie w tym miejscu napój ten wyłania się z jeszcze większą siłą, aż staje się mitem. Rum, będący podstawą wszelkiego rodzaju koktajli, ma różne właściwości w zależności od miejsca produkcji.

Chociaż destylacja melasy, będącej sercem rumu , sięga Dalekiego Wschodu, Chin i Indii, gdzie fermentowano napoje na bazie soku z trzciny cukrowej, to na dziewiczych Karaibach rum znalazł swoją najlepszą wersję.

Jego początki sięgają XVII wieku. Właśnie wtedy na Barbadosie, Jamajce i Kubie zaczęły pojawiać się plantacje trzciny cukrowej, zapoczątkowując długą tradycję, w której tożsamość mieszkańców łączyła się z duchem karaibskiego napoju . W ten sposób wkrótce stał się częścią życia kupców i żeglarzy.

Równie interesujący jak legenda jest sposób, w jaki powstaje rum. Zaczyna się on od fermentacji soku z trzciny cukrowej, zwanego też melasą, będącego produktem ubocznym rafinacji cukru. Proces ten może potrwać kilka godzin lub rozciągnąć się na kilka dni. Szczegóły? Nie wszyscy wybierają melasę jako surowiec; niektórzy producenci wybierają świeżo wyciśnięty sok z trzciny cukrowej , który nadaje mu nieco świeższy, ziołowy zapach.

Fermentacja ma swoje wady. Czasami ci sami producenci decydują się na dodanie drożdży komercyjnych , aby precyzyjniej kontrolować proces, jak to ma miejsce w przypadku produkcji wina , lub stosują drożdże dzikie , które nadają produktowi bardziej złożony i interesujący aromat. Czas fermentacji również decyduje o tożsamości rumu. Im mniej czasu, tym lżejsze rumy; Im dłuższy czas fermentacji, tym bardziej charakterystyczny jest rum.

Proces fermentacji różni się w zależności od destylarni. Niektórzy wykorzystują komercyjne drożdże w celu precyzyjnej kontroli, podczas gdy inni wykorzystują dzikie drożdże lub tradycyjne metody, które zapewniają większą złożoność aromatu. Długość fermentacji również ma znaczenie: krótka fermentacja daje w efekcie rumy lekkie, natomiast długa prowadzi do powstania rumów bardziej złożonych i owocowych.

Fermentowany płyn jest destylowany w alembikach lub kolumnach w celu zagęszczenia alkoholu i wydobycia jak największej ilości i jakości związków aromatycznych. Alembik miedziany pozwala uzyskać bardziej złożony i wytrzymały produkt, a kolumny pomagają wygładzić produkt.

Ale to nie koniec – można by wręcz powiedzieć, że to początek, ponieważ przemiana w rum zachodzi w beczce, w trakcie leżakowania. Są to dębowe beczki , zazwyczaj pochodzące z recyklingu po bourbonie lub winie . Podobnie jak w przypadku wina , to właśnie drewno nadaje mu nuty karmelu, przypraw i wanilii.

Istnieje wiele rodzajów rumu , które mogą różnić się znacznie w zależności od rodzaju drewna, klimatu i czasu spędzonego w beczkach. Klimat ma ogromne znaczenie , bo im jest cieplej, tym krótszy jest czas leżakowania. Smaki i aromaty przenoszą się z drewna do rumu. Wszystko jest częścią całości.

Istnieje kilka możliwości starzenia się . Niektórzy producenci stosują system solera , jak np. w Jerez w Hiszpanii , gdzie rumy o różnym wieku są mieszane piętrowo w beczkach. Najstarszy rum znajduje się na dole, jest wydobywany w małych ilościach, co pozwala na zmieszanie młodszych rumów ze starszymi, co pomaga w ich zmiękczeniu.

Podobnie jak w przypadku innych alkoholi, część rumu odparowuje podczas leżakowania w beczkach . Jak w innych okolicznościach, im klimat bardziej tropikalny, tym mniejsze parowanie. Różnica między rumem rzemieślniczym a przemysłowym polega na tym, że te pierwsze są zazwyczaj sztucznie słodzone i filtrowane. Natomiast w produktach rzemieślniczych nie ma żadnych dodatków.

Rum o karaibskim charakterze to trunek z charakterem, przywołujący sny i tradycje, inspirująca muza dla poetów, prawdziwy symbol. Uwielbiają go miłośnicy koktajli, a niezliczone rodzaje drinków noszą go w swoich sercach.