Zaginięcia w Meksyku, „doskonała zbrodnia”: kryzys związany z manipulacją liczbami

Zaginięcia osób w Meksyku stanowią wzór „doskonałej zbrodni”; Badanie Causa en Común ujawnia kryzys spowodowany manipulacją liczbami i brakiem sprawiedliwości.

Meksyk zmaga się z niespotykanym dotąd kryzysem dotyczącym zaginięć ludzi . Liczba zaginięć przekroczyła już rekordy tzw. „brudnej wojny” i stale rośnie, zgodnie z danymi z Krajowego Rejestru Osób Zaginionych i Niezlokalizowanych (RNPDNO).

Chociaż na początku swojej kadencji Andrés Manuel López Obrador zapewniał , że poszukiwania osób zaginionych będą priorytetem, to w czasie jego urzędowania Meksyk odnotował najwyższą liczbę osób zaginionych w swojej historii.

A instytucje zajmujące się dochodzeniem, poszukiwaniami i identyfikacją okazały się nieskuteczne – podkreśla raport organizacji Causa en Común zatytułowany „Nazwiska bez ciał i ciała bez nazwisk”.

Manipulacja danymi dotyczącymi osób zaginionych w Meksyku i nieskuteczność systemu poszukiwań jeszcze bardziej utrudniają odnalezienie osób zaginionych i powodują nieufność do instytucji.

Za rządów Lópeza Obradora wdrożono „Uogólnioną strategię poszukiwań” i nowy „spis powszechny” , które według ekspertów miały na celu osłabienie danych RNPDNO.

Utworzono trzy nowe kategorie – „osoby zlokalizowane”, „osoby bez wystarczających danych umożliwiających ich identyfikację” i „osoby bez wskazówek umożliwiających ich odnalezienie” – bez żadnego odniesienia ani do Prawa ogólnego , ani do Znormalizowanego Protokołu Poszukiwań.

Zmiana klasyfikacji wywołała pytania, czy rząd federalny nadal aktywnie poszukuje osób zaginionych.

W momencie publikacji raportu Causa en Común istniały dwa oficjalne dane dotyczące osób zaginionych: jeden pochodził od Krajowej Komisji Poszukiwań (CNB), a drugi od rządu federalnego.

Oficjalna strona internetowa „spisu” pokazała jedynie zestawienie liczb, które po zastosowaniu trzech nowych kategorii zmniejszyły liczbę 110 964 zarejestrowanych zaginięć do zaledwie 12 377, podaje La Silla Rota .

RNPDNO ze swojej strony kontynuowało aktualizację liczby osób zaginionych, zgłaszając do lutego 2025 r. 122 300 zaginięć.

Nieskuteczność systemu poszukiwań odzwierciedla się w braku znaczenia tej kwestii na porządku dziennym dla prokuratorów w kraju.

Krajowa Konferencja Administracji Wymiaru Sprawiedliwości (CNPJ) nie ustala parametrów zgodności dla umów związanych z badaniem zaginięć i pracą w zakresie identyfikacji kryminalistycznej.

Budżet przydzielony Biuru Prokuratora Generalnego ( FGR ) na prowadzenie dochodzeń i poszukiwań osób został zmniejszony o 40% w latach 2014–2025, co ogranicza możliwości prowadzenia dokładnych i skutecznych dochodzeń.

Ponadto w Meksyku brakuje kompleksowej polityki rozwijania potencjału medycyny sądowej, co skutkuje gromadzeniem zwłok w kostnicach bez zapewnienia warunków umożliwiających ich identyfikację.

MOŻE CIĘ ZAINTERESOWAĆ: Konsulat USA w Meridzie lśni rzeźbami Jorge Pardo: „Meksykańska i Majowska witalność”

Nadzwyczajny Mechanizm Identyfikacji Kryminalistycznej (MEIF), stworzony w celu przyspieszenia identyfikacji i zwrotu niezidentyfikowanych ciał i szczątków, nigdy nie nabrał formalnego charakteru, ani nie wyznaczono na jego wdrożenie środków.

Brak koordynacji i wzajemnego uzupełniania się komisji poszukiwawczych i wyspecjalizowanych prokuratur, a także brak przeszkolonego personelu i wystarczających zasobów przyczyniają się do bezkarności w sprawach zaginięć.

W rzeczywistości 99% zgłoszeń zaginięć osób w Meksyku złożonych do prokuratury stanowej i Federalnego Rządu Federalnego w latach 2019–2022 pozostaje bezkarnych , co sprawia, że ​​zaginięcie stało się przykładem „zbrodni doskonałej”.

• Na dzień 31 grudnia 2024 r. RNPDNO odnotowała w Meksyku łącznie 120 628 zaginięć .
• 89% zgłoszonych zaginięć miało miejsce w ciągu ostatnich 18 lat, zbiegając się ze wzrostem przestępczości zorganizowanej.
• Rok 2024 zakończył się największą liczbą zaginięć w historii – liczba ta wyniosła 13 449.
• Liczba zaginięć kobiet i nieletnich osiągnęła w 2024 r. rekordowy poziom, wzrastając odpowiednio o 54% i 76% w porównaniu z rokiem 2023.
• Podczas sześcioletniej kadencji Lópeza Obradora odnotowano 53 261 zaginięć , czyli o 64% więcej niż podczas sześcioletniej kadencji Enrique Peñy Nieto i o 215% więcej niż podczas sześcioletniej kadencji Felipe Calderóna.
• W ciągu pierwszych 100 dni rządów Claudii Sheinbaum odnotowano 4120 zaginięć , średnio 41 przypadków dziennie i jest to wynik lepszy od rekordów poprzednich rządów.

• Od 2006 r. do kwietnia 2023 r. odnaleziono 5698 tajnych grobów na terenie wszystkich jednostek terytorialnych kraju, przy czym najwięcej znalezisk odnotowano w stanach Veracruz, Tamaulipas, Sinaloa, Chihuahua i Colima.
• 50% tych tajnych grobów odnaleziono podczas sześcioletniej kadencji Lópeza Obradora.
• Podczas sześcioletniej kadencji Lópeza Obradora w tajnych grobach znaleziono 4701 zwłok i 6072 szczątków ludzkich.
• Manipulacja rekordami i nieskuteczność systemu wyszukiwania
• Za rządów Lópeza Obradora wdrożono „Uogólnioną strategię poszukiwań” i nowy „spis powszechny”, które według ekspertów miały na celu osłabienie danych RNPDNO.
• Utworzono trzy nowe kategorie – „osoby zlokalizowane”, „osoby bez wystarczających danych umożliwiających identyfikację” i „osoby bez wskazówek umożliwiających ich odnalezienie” – bez żadnego odniesienia ani w Prawie ogólnym, ani w Standardowym protokole poszukiwań.
• Do tej pory dostępne są dwa oficjalne statystyki dotyczące osób zaginionych : jeden pochodzi od CNB, a drugi od rządu federalnego.
• Krajowa Konferencja Administracji Wymiaru Sprawiedliwości (CNPJ) wykazała brak zainteresowania tą kwestią w programach działania prokuratorów w kraju.
• Budżet przyznany FGR na śledztwa i poszukiwania osób został zmniejszony, tylko nominalnie, o 40% w latach 2014–2025.
• W Meksyku nadal brakuje kompleksowej polityki rozwijania potencjału medycyny sądowej, co doprowadziło do gromadzenia zwłok w kostnicach w kraju, w których nie można było zapewnić warunków umożliwiających ich identyfikację.
• Nadzwyczajny Mechanizm Identyfikacji Kryminalistycznej (MEIF) nigdy nie przyjął formy formalnej, ponieważ do dziś nie ma wytycznych dotyczących jego działania ani środków przeznaczonych na jego wdrożenie.
• 99% zgłoszeń zaginięć złożonych do prokuratury i Federalnego Rządu Federalnego w latach 2019–2022 pozostaje bezkarnych.
• Dwanaście stanów nadal nie ma własnego prawa dotyczącego zaginięć osób , a w piętnastu stanach rodzaje przestępstw nie są zgodne z prawem ogólnym.
• Komisje ds. wyszukiwania stanowego są uzależnione od dotacji federalnych dystrybuowanych przez CNB, co ograniczyło rozwój samego CNB.
• Brak zaufania do władz
• Nieskuteczność prokuratury zmusiła rodziny ofiar do poniesienia fizycznych, psychologicznych i ekonomicznych kosztów poszukiwań, a nawet do utraty życia w trakcie ich trwania.
• W latach 2010–2024 zamordowano lub zaginęło 16 kobiet, z czego 13 zaginęło podczas sześcioletniej kadencji Lópeza Obradora.
• W obliczu tej sytuacji organizacje społeczeństwa obywatelskiego i eksperci domagają się natychmiastowego podjęcia przez państwo meksykańskie działań w celu zagwarantowania skutecznych poszukiwań osób zaginionych , dostępu do wymiaru sprawiedliwości i kompleksowego zadośćuczynienia dla ofiar i ich rodzin .