Podatek od przekazów pieniężnych: kto zapłaci prawdziwy koszt prawa Trumpa?

Abstrahując od debaty politycznej, wprowadzenie przez Stany Zjednoczone 1% podatku od przekazów gotówkowych rodzi kluczowe pytanie ekonomiczne: kto faktycznie poniesie koszty i jaki będzie wpływ netto na i tak już kruchą gospodarkę milionów meksykańskich gospodarstw domowych?

Nowy podatek administracji Trumpa od przekazów pieniężnych, choć ograniczony do 1% i transakcji gotówkowych, wpływa na jedno z najważniejszych źródeł dochodu Meksyku. Z przepływem, który osiągnął 64,7 mld USD w 2024 r., przekazy pieniężne są filarem makroekonomicznym, który podtrzymuje konsumpcję krajową i stabilizuje bilans płatniczy. Jednak prawdziwy wpływ mierzy się w mikroekonomii prawie 4 milionów gospodarstw domowych, które są zależne od tych pieniędzy w celu utrzymania się.

Analiza wpływu ekonomicznego tego środka wywołała ciekawą debatę wśród specjalistów. Wyróżniono dwie główne teorie na temat tego, jak rozłożone zostanie obciążenie.

Niektórzy analitycy, tacy jak Gerónimo Ugarte z Valmex Casa de Bolsa, twierdzą, że wpływ na ilość pieniędzy napływających do Meksyku może być ograniczony. Twierdzą, że migranci w Stanach Zjednoczonych, których głównym celem jest utrzymanie rodziny, dostosują swoje wzorce konsumpcji, aby zrekompensować podatek i nadal wysyłać tę samą ilość pieniędzy.

Implikacja: W tym scenariuszu prawdziwy koszt ponoszą sami migranci, obniżając ich i tak już niepewną jakość życia w Stanach Zjednoczonych, aby chronić swoje rodziny w Meksyku. Dotyczyłoby to przede wszystkim 4,1 miliona nieudokumentowanych meksykańskich migrantów, jak szacuje BBVA Research.

Z drugiej strony eksperci tacy jak Genoveva Roldán, badaczka z Instytutu Badań Ekonomicznych UNAM, ostrzegają przed poważniejszym ryzykiem. Uważają, że środek ten, zamiast zmniejszać siłę nabywczą migrantów, może zachęcić do korzystania z nieformalnych i nieuregulowanych kanałów przesyłania pieniędzy.

Implikacja: Ten scenariusz jest podwójnie niebezpieczny. Po pierwsze, może zmniejszyć oficjalny przepływ przekazów pieniężnych rejestrowanych przez Bank Meksyku. Po drugie, co ważniejsze, naraziłby migrantów i ich rodziny na oszustwa, kradzieże i wpływy sieci prania pieniędzy i zorganizowanej przestępczości.

„Fakt, że między dwoma krajami istnieje tak duża współpraca... może zachęcić do przyszłej udokumentowanej migracji, a przede wszystkim zapobiec nieformalizacji przepływów kapitału” – podsumował jeden z analityków, podkreślając, jak ważne jest, aby nie pogarszać dwustronnych stosunków.

Niezależnie od tego, która teoria zwycięży, faktem jest, że podatek nie wpłynie na wszystkich w równym stopniu. Skupiając się na transakcjach gotówkowych, prawo bezpośrednio uderza w najbardziej narażony segment populacji migrantów: osoby nieposiadające konta bankowego, często nieudokumentowane i pracujące w nieformalnej gospodarce.

Rzeczywistość prawdopodobnie będzie mieszanką obu scenariuszy. Niektórzy migranci będą musieli poświęcić się, aby wysłać to samo, podczas gdy inni, z konieczności lub z powodu dezinformacji, mogą paść ofiarą nieformalnych kanałów. Pewne jest tylko to, że prawo, choć ekonomicznie nieistotne dla skarbu USA, stanowi nowy poziom presji i niepewności dla milionów Meksykanów po obu stronach granicy.