UE: stabilny wzrost, spadająca inflacja; ryzyko utrzymuje się

Komisja Europejska prognozuje wzrost PKB w strefie euro o 0,9% do 2025 r. i inflację na poziomie 2,1%, ale zagrożeniami są napięcia handlowe i słaby poziom inwestycji. Dowiadywać się.

W swojej wiosennej prognozie gospodarczej opublikowanej 29 maja 2025 r. Komisja Europejska prognozuje umiarkowany wzrost gospodarczy w Unii Europejskiej i strefie euro w 2025 r., przy czym inflacja będzie nadal spadać. Nadal jednak istnieją poważne zagrożenia wynikające z napięć w handlu światowym i wciąż ostrożnych inwestycji biznesowych.

Gospodarka europejska porusza się w skomplikowanym otoczeniu, charakteryzującym się szybszą niż oczekiwano dezinflacją i solidnym rynkiem pracy, ale jednocześnie ograniczonym wzrostem gospodarczym i problemami z rozwojem inwestycji biznesowych. Wiosenna prognoza gospodarcza Komisji Europejskiej, opublikowana 29 maja 2025 r., zawiera szczegółowy przegląd perspektyw na lata 2025 i 2026, zwracając uwagę zarówno na postęp, jak i na utrzymujące się zagrożenia.

Komisja prognozuje, że w roku 2025 realny produkt krajowy brutto (PKB) wzrośnie o 1,1% w Unii Europejskiej (UE) i o 0,9% w strefie euro. Liczby te są w dużej mierze zbliżone do tych odnotowanych w 2024 r., co wskazuje na kontynuację ekspansji w ograniczonym tempie. Na rok 2026 przewiduje się nieznaczne przyspieszenie, a wzrost ma wynieść 1,5% w UE i 1,4% w strefie euro. Ożywienie to będzie napędzane przede wszystkim siłą konsumpcji prywatnej i stopniowym ożywieniem inwestycji.

Jeśli chodzi o inflację, wiadomości są bardziej zachęcające. Oczekuje się, że jesienią proces dezinflacji będzie postępował w szybszym tempie, niż przewidywano. W strefie euro przewiduje się, że inflacja bazowa (mierzona zharmonizowanym wskaźnikiem cen konsumpcyjnych – HICP) wyniesie średnio 2,4% w 2024 r., a zatem osiągnie docelowy poziom 2% ustalony przez Europejski Bank Centralny (EBC) do połowy 2025 r., czyli wcześniej niż wcześniej przewidywano. Oczekuje się, że w całym roku 2025 inflacja w strefie euro wyniesie 2,1%, spadając do 1,7% w 2026 r. W całej UE inflacja również ma ulec spowolnieniu z nieznacznie wyższego poziomu w 2024 r. (2,6%), osiągając 2,3% w 2025 r. i 1,9% w 2026 r. Czynniki przyczyniające się do tej tendencji deflacyjnej obejmują niższe ceny surowców energetycznych.

Europejski rynek pracy w dalszym ciągu wykazuje niezwykłą odporność. Komisja Europejska prognozuje, że stopa bezrobocia w UE spadnie do nowego rekordowo niskiego poziomu 5,7% w 2026 r. (6,1% w strefie euro w tym samym roku). Silny rynek pracy w połączeniu ze wzrostem produktywności będzie napędzać dalszy wzrost płac. Szacuje się, że nominalne wynagrodzenie na pracownika w UE wzrośnie o 3,9% w 2025 r. i o 3,0% w 2026 r. Ogólnie rzecz biorąc, oczekuje się, że realne płace w UE w pełni odzyskają siłę nabywczą utraconą od połowy 2021 r., chociaż w niektórych państwach członkowskich ożywienie to może być wolniejsze.

Pomimo oczekiwanej ekspansji, prognozuje się, że ożywienie inwestycji (brutto nakładów na kapitał trwały – GFCF) będzie „znacznie mniej wyraźne” niż wcześniej przewidywano. Oczekuje się, że wzrost GFCF wyniesie 1,5% w 2025 r. i 2,4% w 2026 r. Ta niechęć do inwestycji przypisuje się kilku czynnikom, w tym niskiemu wykorzystaniu mocy produkcyjnych, co zmniejsza potrzebę nowych inwestycji, oraz dużej niepewności, która zwiększa wartość odkładania decyzji inwestycyjnych. Ponadto, pomimo obecnego łagodzenia polityki pieniężnej, niekorzystna i niestabilna reakcja rynku na napięcia handlowe negatywnie wpływa na warunki finansowania.

Tymczasem oczekuje się, że realna konsumpcja prywatna wzrośnie w tym roku o 1,5%, a przyspieszenie spodziewane jest w 2026 r. Stopa oszczędności gospodarstw domowych, która w 2024 r. wyniosła 14,8%, będzie spadać bardziej stopniowo, niż wcześniej sądzono, osiągając 14,2% w 2026 r.

„Chociaż ogłoszenia o umowach handlowych między Stanami Zjednoczonymi a niektórymi ich partnerami wskazują na złagodzenie napięć handlowych, nadal istnieją obawy, że napięcia te mogą przerodzić się w wojnę handlową, która może mieć znaczący negatywny wpływ na globalny wzrost gospodarczy, inflację i ceny aktywów”. – Europejski Bank Centralny, Raport o stabilności finansowej (odpowiedni kontekst).

Prognozy Komisji nie są pozbawione ryzyka, a głównym powodem obaw są napięcia w handlu światowym. Zarówno EBC, jak i Komisja Europejska wskazały, że zaostrzenie napięć, zwłaszcza w stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi i Chinami, może mieć negatywne konsekwencje dla światowego wzrostu gospodarczego, inflacji i rynków finansowych. Przedsiębiorstwa z UE już dostosowują swoje strategie biznesowe do zmian geopolitycznych, wiele z nich jednak waha się przed poniesieniem wysokich kosztów stałych niezbędnych do wejścia na nowe rynki eksportowe, takich jak koszty związane z dostosowaniem produktu, zgodnością z przepisami i znalezieniem nowych sieci dystrybucji. Przykładowo cła nałożone przez Stany Zjednoczone mają już odczuwalny wpływ na europejskie przedsiębiorstwa i ceny konsumenckie.

Innym pojawiającym się ryzykiem o potencjale systemowym jest wrażliwość na zmiany klimatu, zwłaszcza w sektorze rolniczym. Z najnowszego badania Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) i Komisji Europejskiej wynika, że ​​ekstremalne zjawiska pogodowe powodują już średnie roczne straty w rolnictwie UE wynoszące 28 mld euro, co stanowi prawie 6% produkcji roślinnej i zwierzęcej. Raport ostrzega, że ​​zmiany klimatyczne mogą ograniczyć dostęp rolników do finansowania, gdyż banki mogą stać się mniej skłonne do podejmowania ryzyka. Aby złagodzić te skutki, zaleca się wprowadzenie nowych instrumentów finansowych, takich jak obligacje katastroficzne i umowy reasekuracji publiczno-prywatnej, chociaż ich wdrożenie może napotkać przeszkody ze względu na przepisy UE dotyczące dotacji publicznych i konkurencji.

Ta złożona zależność czynników – kontrolowanej inflacji i silnego rynku pracy w zestawieniu ze słabym wzrostem, ostrożnymi inwestycjami i rosnącymi ryzykami zewnętrznymi – tworzy scenariusz, w którym gospodarka europejska, choć stabilna, może wchodzić w fazę ograniczonej ekspansji, co uczyni ją szczególnie wrażliwą na wstrząsy geopolityczne i klimatyczne. Zdolność UE do wspierania inwestycji zagranicznych i radzenia sobie ze zmieniającym się globalnym porządkiem handlowym będzie miała kluczowe znaczenie dla jej wyników gospodarczych w nadchodzących latach.

Tabela: Kluczowe prognozy gospodarcze UE na lata 2025–2026 (wiosna 2025 r.)

| Wskaźnik | UE 2025 (%) | Strefa euro 2025 (%) | UE 2026 (%) | Strefa euro 2026 (%) | Kluczowy trend/obserwacja |

|—|—|—|—|—|—|

| Wzrost realnego PKB | 1.1 | 0,9 | 1.5 | 1.4 | Umiarkowany wzrost, lekkie przyspieszenie w 2026 r. |

| Ogólna inflacja (IPCA) | 23 | 2.1 | 1.9 | 1.7 | Deflacja szybsza niż oczekiwano; Cel EBC do połowy 2025 r. |

| Stopa bezrobocia | 5.9 | 6.3 | 5.7 | 6.1 | Zejście do nowych historycznych minimów. |

| Wzrost inwestycji (GFCF) | 1.5 | 1,5 (szacowane) | 2.4 | 2.4 (szacowane) | Ożywienie było mniej wyraźne niż oczekiwano. |

| Realny wzrost konsumpcji prywatnej | 1.5 | 1,5 (szacowane) | Brak | Brak | Wzmocnienie w 2026 r. |

| Wzrost płac nominalnych | 3.9 | 3,9 (szacowana) | 3.0 | 3,0 (szacowana) | Ze względu na napięty rynek pracy i niską produktywność. |

Obserwuj nasz profil na portalu X La Verdad Noticias , aby być na bieżąco z najważniejszymi wiadomościami dnia.