Alejandro Fernández chce zostać wiodącym głosem hiszpańskiej centroprawicy

PP zmierza w kierunku tygodnia kongresu z zamiarem osiągnięcia konsensusu na konklawe mającym na celu wzmocnienie przywództwa Alberto Núñeza Feijóo, a kilka dni przed nim ożywionych debatą wywołaną przez poprawki przedstawione przez Alejandro Fernándeza. Mając na celu wyjaśnienie czerwonych linii polityki sojuszu z partiami niepodległościowymi, przewodniczący Katalońskiej Partii Ludowej (PP) nie chciał rzucić wyzwania Genui ani zignorować wezwania do pokojowego kongresu. Kataloński lider stara się zbudować swój własny głos w partii i stać się wiodącą postacią hiszpańskiej centroprawicy.

Tak właśnie należy odczytywać przedstawione poprawki, zdaniem konsultowanych liderów, które niewątpliwie odzwierciedlają ich ideologię, ale także część ich aktywności politycznej w ostatnich miesiącach. Częste wystąpienia w organizacjach PP w różnych częściach Hiszpanii — poza prezentacjami książki opublikowanej w kwietniu — skupiały się przede wszystkim na wyjaśnieniu, w jaki sposób procés przeniesiono do hiszpańskiej polityki.

Przewodniczący Katalońskiej Partii Ludowej (PP) ustala swój profil ideologiczny, ale negocjuje porozumienie.

Alejandro Fernández nie chce walczyć o przywództwo w Hiszpanii, ale chce, aby jego głos był słyszany teraz i w przyszłości w hiszpańskiej centroprawicy. I przede wszystkim chce, aby Katalońska Partia Ludowa (PP) wyraziła swoją opinię, mając na uwadze, że główne kwestie debaty politycznej pochodzą z tego regionu.

Dlatego na konferencji z prezentacją i kontekstem politycznym ściśle powiązanym z procesem niepodległościowym kataloński przywódca nie mógł uniknąć włączenia się do debaty. Fernández, według jego otoczenia, broni tego, czego zawsze bronił: odrzucenia porozumień z partiami, „których celem jest podważenie porządku konstytucyjnego”. Jednakże poprawki zostały zaproponowane w celu osiągnięcia porozumienia z kierownictwem partii, aby zapobiec przekształceniu się trzydniowej konferencji w erozję debaty. Jest to szczególnie prawdziwe w kontekście słabości PSOE z powodu pojawiających się przypadków domniemanej korupcji.

W Katalońskiej Partii Ludowej (PP) nie było jednomyślnej opinii na temat linii nakreślonej w przedstawionych poprawkach. Jeden sektor, który otoczenie prezydenta PP uważa za większość, popiera te ramy w odniesieniu do czerwonych linii polityki paktu. Inny sektor uważa, że ​​konieczne było zaproponowanie propozycji, która unika zobowiązań i pozostawia miejsce na przyszłe pakty. Nie dlatego, że można osiągnąć porozumienia obejmujące „koncesje” na rzecz ruchu suwerenności, ale raczej po to, aby tworzyć sojusze oparte na innych kwestiach.

Przeczytaj także Katalońska Partia Ludowa (PP) domaga się, aby w raporcie wyraźnie wskazano, że nie będzie żadnego paktu z ruchem niepodległościowym. Cristina Sen

Są też głosy, które niezależnie od ich opinii na temat treści poprawek, uważają, że zawsze konieczne jest otwieranie debat na kongresach. Nawet na tym, który rozpoczyna się w ten piątek, mającym na celu wzmocnienie przywództwa Feijóo. A podstawowy model wyboru przewodniczącego partii został również uzgodniony między komisją a prezydent Madrytu Isabel Díaz Ayuso, zwykle głównym głosem alternatywnym w PP. Co ciekawe, zauważył jeden z liderów, nie cała linia polityczna, w tym ta odnosząca się do statutu partii, jest dyktowana wyłącznie przez ulicę Génova.

W każdym razie ruch Alejandro Fernándeza należy czytać, jak powiedziano, w szerszym kontekście. Warto pamiętać, że zaledwie nieco ponad rok temu Katalońska Partia Ludowa (PP) wraz ze swoim prezydentem nabrała rozpędu po wynikach wyborów katalońskich w 2024 r., po żeglowaniu z trzema deputowanymi.

Wskazano, że linia refleksji na czerwonych liniach przy definiowaniu polityki paktu łączy się również z elektoratem, który nie chce, aby PP podlegała Juntom.