Gorączka kampanii, apatia i ograniczony finansowo plan „wujka” Gildo Insfrána: Formosa przygotowuje się do historycznych wyborów.

Nawet na skraju zakazu wyborczego Gildo Insfrán zainaugurował kilka projektów pomimo skarg opozycji. W tym miesiącu zrobił to już ponad dwadzieścia. W czwartkowe popołudnie „ El Tio ”, jak nazywany jest w swoim rodzinnym mieście przywódca urodzony 74 lata temu w Laguna Blanca i gubernator przez trzy dekady, dostarczył karetki i przeciął wstęgę w pierwszej fazie szpitala Mother and Woman Hospital , projektu ukończonego ze środków prowincjonalnych po tym, jak piła łańcuchowa Javiera Milei zawiesiła krajowy system robót publicznych .

Ściśle rzecz biorąc, było to po prostu wirtualne zamknięcie kampanii rządu prowincji przed kluczowymi wyborami w tę niedzielę . W przeciwieństwie do środy, kiedy dostarczył 50 nowych radiowozów lokalnej policji, Insfrán mówił: „ Są dziennikarze, którzy przyjechali nas odwiedzić, aby powiedzieć o nas miłe rzeczy (...) Mam nadzieję, że w niedzielę Pan da nam dzień peronistyczny, abyśmy mogli wyjść i głosować z radością”, powiedział ironicznie, ku aplauzowi tysięcy aktywistów w kamizelkach i flagach pod słońcem, które zakryło poranny chłód.

W tę niedzielę Formosa wybierze 30 delegatów konstytucyjnych , którzy zreformują konstytucję prowincji po tym, jak Sąd Najwyższy w grudniu ubiegłego roku uznał reelekcję na czas nieokreślony za niezgodną z konstytucją .

Osoby, które pójdą głosować — a zarejestrowanych jest prawie pół miliona wyborców — będą również reaktywować skład połowy członków Izby Deputowanych prowincji oraz rad 27 gmin prowincji.

Jest wiele do zaoferowania . Jest 56 sublematów — narzędzia, które gwarantowało ciągłość Insfrána — przedstawiających się jako „ kandydaci Gildo ”, 70 procent całości . PJ wybrał kolor niebieski , ten sam kolor, który prowincjonalny lider wybiera na dachy swoich wszechobecnych projektów robót publicznych — jak jego twarz na plakatach — w stolicy prowincji, jej okolicach i w większości prowincji. Nominuje tych samych 63 kandydatów (15 prowincjonalnych deputowanych, 8 zastępców, 30 przedstawicieli konwencjonalnych i ich 10 zastępców), ale liczne listy są dostępne dla lokalnych rad , sposób zapewnienia, że ​​członkowie i liderzy popchną niebieskie karty do głosowania w każdym zakątku prowincji.

Projekt karty do głosowania, w którym poseł jest na górze, wyborcy pośrodku, a radni na dole, zniechęca do dokonywania cięć .

Choć jego polityczna przyszłość jest zagrożona w wyniku wyraźnego wyzwania dla Sądu — z możliwością wdrożenia klauzuli przejściowej, która ogranicza kadencje, ale liczy następną jako pierwszą, a nie dziewiątą — władze lokalne mówią tylko o „kandydatach Gildo”.

Kilka słów gubernatora i widoczna apatia na ulicach ostro kontrastują z reklamami wyborczymi, którymi jego kandydaci zalewają stolicę. Ekspozycja plakatów jest ogromna . Chociaż kolor niebieski jest szeroko rozpowszechniony, opozycja nie pozostaje daleko w tyle.

Na zaledwie stu metrach 25 de Mayo Avenue, jeden blok od biura gubernatora, jest ich ponad dwieście . „ Największe kosztują 20 000 dolarów, a najmniejsze 10 000 dolarów . W całym mieście musi być ich 15 000. Zrób obliczenia”, obliczył doświadczony polityk z Formosy.

W sercu bulwaru prowadzącego do nabrzeża — gdzie stoi jedyny budynek z udogodnieniami w prowincji, w którym mieszkają córki gubernatora i część lokalnej potęgi gospodarczej — znajdowały się trzy namioty kandydatów: jeden z podhasłami La Libertad Avanza (Wolność postępuje) ; drugi dla Gabrieli Neme ; i fuksjowy wyjątek dla Gildistki Maríi „Pettu” Argañaraz — żony szefa Prowincjonalnego Instytutu Mieszkalnictwa — prowadzony przez mężczyznę przebranego za kapibarę . Dwa kolejne niebieskie namioty Gildist czekały po drugiej stronie ulicy, a muzyka ze wszystkich stoisk została zagłuszona przez muzykę zaparkowanej ciężarówki z głośnikami wzywającymi do „ modelu Formosa”.

Taka jest definicja, która pojawia się w preambule do lokalnej konstytucji uchwalonej w 2003 r., kiedy Insfrán pomyślnie przyznał bezterminową reelekcję. „ Model do naśladowania” — powiedział Alberto Fernández podczas swojego krótkiego rozkwitu. Muzyka i kampania wyborcza ucichły w czasie sjesty , gdy ulice pustoszały, by odżyć dopiero późnym popołudniem .

Wpływ absencji — gwiazda zmiennych w tegorocznych siedmiu wyborach prowincjonalnych — jest główną niewiadomą i może zostać zaostrzony przez prognozę. Większość interesariuszy dyskontuje zwycięstwo Gildist .

Senator krajowy Francisco Paoltroni , kandydat jednego z podsegmentów Formoseño Broad Front , do którego należą Neme, MID (Meksykańska Demokratyczna Partia Rewolucyjna) i radykałowie, liczy na miażdżące zwycięstwo . „Jeśli wszyscy (opozycja) będziemy mieli 14 delegatów, Gildo jest skończony; będzie dwóch, którzy posuną się za daleko” — powiedział swoim bliskim współpracownikom. Ubrany w czerwony poncho i obiecując „wyzwolenie Formosy ”, przybył konno do bram biura gubernatora i ratusza, aby zakończyć swoją kampanię. Zostawił zawiadomienie o orzeczeniu sądu. Towarzyszył mu radykał Agostina Villagi , kandydat na zastępcę, który został pobity przez gang bojowników , którzy przedstawiają się jako Insfrán, w Lot 111, jednej z najbiedniejszych dzielnic miasta, gdzie nikt nie ma tytułu własności .

Paoltroni, który rozstał się z Javierem Mileim po tym, jak prezydent usunął go z tymczasowego stanowiska przewodniczącego Senatu przed objęciem urzędu, odmawia zabrania ze swojego bunkra przy ulicy Sarmiento gigantycznego plakatu przedstawiającego głowę państwa, który umieścił przed objęciem przez libertarianina urzędu w Pałacu Rosady.

Lokalni przedstawiciele partii Libertad Avanza bezskutecznie prosili go o zdjęcie graffiti przedstawiającego lwa z lokalu . Mają nadzieję, że fioletowe karty do głosowania zyskają popularność. W sumie są trzy podhasła: „Las Fuerzas del Cielo” (Siły Niebios), „Despertando Leones” (Przebudzenie Lwów) i „Lwy MILEI” . Bilet tej drugiej partii jest prowadzony przez kandydata na wiceprzewodniczącego i przewodniczącego partii , Estebana Lópeza Tozziego , namaszczonego przez Karinę Milei podczas jej jedynej wizyty w prowincji. Trzeci na liście jest Christian Castellano , mający przeszłość w Corriente Clasista y Combativa (Prąd Klasowy i Waleczny) i peronistyczny bojownik do 2023 roku. Bilet Despertando Leones obejmuje szefa lokalnej partii PAMI (PAMI), Héctora Brizuelę .

Ramiro Saavedra , pierwszy kandydat na radnego Las Fuerzas del Cielo, rozdawał ulotki, w których informował o losowaniu trzech motocykli i siedmiu rowerów, gdyby został wybrany .

Kandydatem Libertarian na konwencję jest kolejny były Gildist i jedyny burmistrz, który odważył się rzucić wyzwanie gubernatorowi: Atilio Basualdo z Las Lomitas. W mieście, w którym Carlos Menem odbywał areszt domowy podczas dyktatury, Insfrán rozpoczął 16 sublemów przeciwko swojemu najbardziej intymnemu wrogowi .

Gabriela Neme , członkini Frente Amplio Formoseño (Formosa Broad Front), jest drugą kandydatką do Zgromadzenia Konstytucyjnego — konkurującą z Paoltronim — ale również spróbuje odzyskać swoje miejsce w izbie prowincjonalnej. Nie udało jej się osiągnąć porozumienia w sprawie przystąpienia do LLA. „ Wolność jest pomarańczowa ” — powtarza, nie kryjąc swojej sympatii do Milei i Patricii Bullrich . Zyskała rozgłos podczas kampanii pandemicznej przeciwko najsurowszej kwarantannie w kraju i potępiła Insfrána w Comodoro Py, próbując ustanowić „ ścieżkę pieniędzy G ”. Podobnie jak prawie wszyscy w polityce Formosy, miała swój czas w ruchu Gildist . W ten czwartek zamknęła swoją kampanię w ludnym Circuito 5. Rozdała wina „ Lágrimas de Gildistas ” i podziękowała „siłom niebios” za słoneczny dzień.