Kim jest Ariel Lijo, kontrowersyjny sędzia z Comodoro Py, którego Javier Milei dekretem mianuje do Sądu Najwyższego

Ariel Oscar Lijo , kontrowersyjny sędzia z 20-letnim doświadczeniem w sprawie Comodoro Py, zostanie mianowany dekretem na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, poinformował Javier Milei w oświadczeniu Biura Prezydenta. Głowa państwa osobiście przedłożyła swoją kandydaturę Senatowi, gdzie spotkała się ona z licznymi sprzeciwami i nie była omawiana na sesjach nadzwyczajnych. Nominacja do Sądu Najwyższego będzie „planowana” i będzie wymagała ratyfikacji przez Kongres podczas najbliższej regularnej sesji.

Milei spodziewał się, że Senat omówi jego petycję pod koniec ubiegłorocznych zwyczajnych sesji oraz na sesjach nadzwyczajnych, których porządek obrad obejmował kwestię dotyczącą jednego z siedmiu punktów. Ostatnia próba miała miejsce w czwartek, na roboczym posiedzeniu parlamentu Izby Wyższej, w związku ze skandalem kryptowalutowym. Partia rządząca nie uzyskała niezbędnego poparcia, by zapewnić kworum na sesji zaplanowanej na piątek. Ani dialogiści, ani peronizm nie poparli działań rządu.

Nominacja Lijo spotkała się z największym sprzeciwem w konsultacjach z obywatelami przeprowadzonych przez Senat przed przesłuchaniami publicznymi. García-Mansilla otrzymała 34 odwołania od decyzji, natomiast 22 wnioski odrzuciło wniosek. Ponadto otrzymał 13 głosów i jedną uwagę.

W 2004 r. Lijo objął urząd sędziego federalnego nr 4 w Sądzie Py w Comodoro. Jego ówczesny szwagier, Gabriel Cavallo, piastował to stanowisko, awansując również do Sądu Federalnego w Buenos Aires. Jest to sędzia blisko związany z Ministrem Sądu, Ricardo Lorenzettim, który jest ważną osobistością w Stowarzyszeniu Sędziów Federalnych Argentyny .

Jako zagorzały fan klubu Boca ma w swoim biurze miniaturową replikę Bombonera oraz figurki mądrych chińskich małp, które nie widzą, nie słyszą i nie mogą mówić. Innym jego hobby jest hodowla kanarków.

W 2004 r. został mianowany sędzią federalnym, podobnie jak Guillermo Montenegro, Daniel Rafecas i Julián Ercolini, po wygraniu konkursu i zaproponowaniu tego stanowiska przez byłego prezydenta Néstora Kirchnera.

Przez ponad dwadzieścia lat swojej kariery był ostro krytykowany przez Elisę Carrió za rolę, jaką odegrał w śledztwie w sprawie opróżnienia YPF.

Z drugiej jednak strony, w 2014 r. po spotkaniu z papieżem Franciszkiem w Watykanie wszczął postępowanie przeciwko wiceprezydentowi Amado Boudou w sprawie Ciccone. Boudou został skazany na 5 lat i 10 miesięcy więzienia i został pierwszym wiceprezydentem, który objął to stanowisko.

Podczas tego spotkania w Watykanie, po otrzymaniu błogosławieństwa, Lijo powiedział Najwyższemu Papieżowi, że zamierza działać „z ostrożnością i odpowiedzialnością instytucjonalną” w sprawach dotyczących rządu, aby przyczynić się do stabilności politycznej administracji Cristiny Kirchner i otrzymał, ku swojemu zaskoczeniu, odpowiedź „wszystko jest w porządku, o ile nie jest to tchórzostwo lub bezkarność”. Zaraz po powrocie do Buenos Aires rozpoczął ściganie Boudou, pełniącego obowiązki wiceprezydenta.

Oprócz pełnienia funkcji sędziego w sprawie Ciccone, Lijo kierował śledztwem w sprawie nieprawidłowości w sprawie AMIA, w ramach którego postawił przed sądem Carlosa Menema, byłego szefa SIDE Hugo Anzorreguya i byłego sędziego Juana José Galeano.

W 2015 roku, po tym jak jego kolega Daniel Rafecas odłożył na półkę skargę złożoną przez byłego prokuratora AMIA Alberto Nismana przeciwko Cristinie Kirchner za tuszowanie 5 Irańczyków biorących udział w ataku na AMIA, Lijo wydał 49 zarządzeń w celu zbadania sprawy, która jest obecnie przedmiotem ustnej i publicznej rozprawy. Prowadził również postępowanie przeciwko senatorowi i byłemu szefowi Federalnej Agencji Wywiadowczej (AFI) Oscarowi Parrilliemu w sprawie ucieczki finansisty handlującego efedryną, Ibara Péreza Corradiego, do Paragwaju. W tym przypadku były nagrania, w których była prezydent nazwała swojego zaufanego człowieka „idiotą”.

Wcześniej badał budzący grozę dyktatorski Batalion 601 w sprawie nielegalnych represji oraz skargę na rodzinę Macri w związku z prywatyzacją Urzędu Pocztowego, jak również inne sztandarowe przypadki.

Obecnie toczy się postępowanie przeciwko byłej szefowej AYSA , Malenie Galmarini, za rzekome zawyżanie cen przy zakupie furgonetek dla państwowej firmy. Złożono na niego również skargę do Komisji Dyscyplinarnej Rady Sądownictwa. Wszczął postępowanie przeciwko dyktatorowi Nikaragui, Danielowi Ortedze, zarzucając mu łamanie praw człowieka w kontekście zbrodni przeciwko ludzkości.

Lijo urodził się 19 października 1968 roku i ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Buenos Aires (UBA). Do sądu trafił „na wszelki wypadek” i dołączył do zespołu prokurator Marii „Piru” Rivy Aramayo, która osiągnęła to stanowisko dzięki wsparciu peronizmu . Kiedy Riva Aramayo w 1993 r. przeniósł się do Izby Federalnej, Lijo kontynuował współpracę z kontrowersyjnym członkiem izby i awansował na stanowisko sekretarza Izby.

Niedługo po tym, jak trafił do Izby Reprezentantów, poznał Cavalla i poślubił jego siostrę, Silvię Cavallo, obecnie prokurator federalną w Quilmes. Lijo ma dwóch braci: Hernana i Alfredo. Ten drugi jest prawnikiem, pracował w Generalnym Biurze Kontroli Narodowej (AGN) z Javierem Fernándezem, a Fredy jest uważany za lobbystę w Comodoro Py.

Wykładał na UBA, w Wyższym Instytucie Bezpieczeństwa Publicznego Policji Miejskiej i na Narodowym Uniwersytecie Lanús. W 2007 roku Lijo powołał Komitet Doradczy ds. bezpieczeństwa sportowego Boca, w którym uczestniczyli także inni znani członkowie klubu: minister bezpieczeństwa Buenos Aires Guillermo Montenegro, prokuratorzy federalni Gerardo Pollicita, Carlos Stornelli i Raúl Pleé oraz prawnik Carlos Beraldi, obecnie obrońca Cristiny Kirchner.