Kim jest Manuel García-Mansilla, profesor specjalizujący się w prawie konstytucyjnym, którego Milei powoła dekretem w Sądzie Najwyższym

Rząd Javiera Mileia potwierdził we wtorek, że dekretem mianuje profesora Manuela Garcíę-Mansillę i sędziego Ariela Lijo na stanowiska członków Sądu Najwyższego. García-Mansilla zostanie mianowany na stanowisko Juana Carlosa Maquedy, który pod koniec roku osiągnął wiek emerytalny określony w Konstytucji Narodowej.

García Mansilla urodził się 6 maja 1970 r. w San Carlos de Bariloche. Ma 53 lata, jest żonaty i ma troje dzieci. Rozpoczął praktykę prawniczą w 1996 roku, po ukończeniu Universidad Austral.

Praktykujący katolicy twierdzą, że nazwisko García Mansilla zostało przywiezione do Javiera Milei przez Rodolfo Barrę , obecnie byłego prokuratora generalnego kraju i historycznie powiązanego z Opus Dei. Dzieli się z prezydentem Milei swoim sprzeciwem wobec aborcji.

Chociaż kandydatura, która wzbudziła najwięcej kontrowersji, dotyczyła sędziego federalnego, kandydatura profesora także budziła kontrowersje. W konsultacjach publicznych przeprowadzonych przez Senat w połowie ubiegłego roku projekt otrzymał 22 głosy odrzucenia i 5 głosów poparcia.

Jedna z decyzji odmownych pochodziła od Instytutu Studiów Porównawczych Nauk Kryminalnych i Społecznych (INECIP), który stwierdził, że „nie spełnia on niezbędnych standardów”, aby dołączyć do Sądu. Kwestionowali konkretnie jego stanowisko w sprawie hierarchii międzynarodowych traktatów dotyczących praw człowieka i konstytucyjności prawa do przerwania ciąży.

Wśród poparć znalazła się m.in. Izba Adwokacka Miasta Buenos Aires, która poparła nominację García-Mansilli, argumentując, że ma on „wybitne zasługi, aby być członkiem najwyższego sądu w Narodzie”.

Ci, którzy go znają, twierdzą również, że jest człowiekiem o poglądach liberalnych, ale nigdy nie można go uznać za libertarianina .

Gdy jego nominacja stała się znana, García-Mansilla wysłał oświadczenie do Clarína . „Chciałbym podziękować Prezydentowi Narodu za zaszczytne wyróżnienie, jakim mnie obdarzył, nominując mnie na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego Narodu. Jeśli zostanę należycie mianowany, podejmę zobowiązanie do wykonywania moich obowiązków jako sędziego w sposób uczciwy i bezstronny, bez wyróżniania żadnej osoby, zawsze z poszanowaniem Konstytucji Narodowej” – powiedział prawnik.

W swojej pracy akademickiej jest zagorzałym obrońcą wolności słowa i tajemnicy dziennikarskiej zapisanej w artykule 43 Konstytucji . Również z doktryny Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, który w sprawie „Dokumentów Pentagonu” orzekł, większością głosów 6 do 3, w sprawie „The New York Times Company vs. „Stany Zjednoczone”, który stanowi, że publikacja oficjalnych dokumentów dotyczących polityki wojskowej opracowanej w związku z wojną jest dopuszczalna, chyba że zostanie udowodnione, że medium dopuściło się aktu szpiegostwa w celu uzyskania informacji.

Rok po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Austral, w 1997 r. dołączył do kancelarii prawnej Marval, O'Farrell i Mairal , gdzie pracował do 2005 r. na wydziale prawa publicznego. Jest to jedno z największych badań w kraju. W tym samym roku ukończył również studia magisterskie na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie, ze specjalizacją w prawie konstytucyjnym Stanów Zjednoczonych.

Po przejściu do Marval, O'Farrell i Mairal pracował w przemyśle gazowym i naftowym, a stamtąd trafił do innej znanej firmy, Horacio Liendo , który był prawnym mózgiem administracji Domingo Cavallo wraz z Carlosem Menemem. W latach 2010-2014 pracował w Liendo & Asociados. Od 2019 roku pełni funkcję dziekana Wydziału Prawa na Universidad Austral.

W ten wtorek rząd Milei, w oświadczeniu Biura Prezydenta, potwierdził nominację dekretem: „Prezydent podjął decyzję o mianowaniu na komisję lekarzy Manuela García-Mansilla i Ariela Lijo sędziami Sądu Najwyższego Narodu, do końca następnej kadencji, w celu normalizacji funkcjonowania najwyższego sądu sądowego w naszym kraju, który nie może normalnie wykonywać swojej roli z zaledwie trzema ministrami. W wyżej wymienionym okresie ta administracja będzie kontynuować proces legislacyjny, aby Izba Wyższa wykonywała swoje uprawnienia i dostarczała odpowiednie porozumienia do akt.