NATO przerywa starcie Trumpa z Sánchezem

Rząd próbuje zyskać na czasie pośród kryzysu korupcyjnego, ale Hiszpania wychodzi z tego osłabiona.

Aby zapobiec niepowodzeniu decydującego szczytu NATO, który odbył się w tym tygodniu w Hadze i miał dać zielone światło na zwiększenie wydatków na obronność dla państw członkowskich z 2% do 5% PKB , z powodu odmowy przyjęcia tak wymagającego celu inwestycyjnego przez Pedro Sáncheza w obliczu eskalacji wojny na Bliskim Wschodzie, Sekretarz Generalny Sojuszu, Mark Rutte, zwrócił się o wcześniejsze porozumienie z premierem.

Sánchez osiągnął zróżnicowane traktowanie, o które zabiegał, ale musi zobowiązać się do spełnienia „celów pojemnościowych” ustalonych przez organizację. To znaczy personelu wojskowego, zasobów i infrastruktury niezbędnych do zagwarantowania wspólnego bezpieczeństwa.

Sánchez twierdzi, że nasz kraj może to osiągnąć, inwestując 2,1% PKB. Inne rządy, zwłaszcza Stany Zjednoczone, muszą przeznaczyć 5% swojego PKB do 2030 r., co pociągnie za sobą podwojenie budżetu. Wydaje się, że Hiszpanii trudno jest utrzymać zdolność odstraszania podobną do innych krajów sojuszu przy tak nierównym poziomie wydatków, zwłaszcza biorąc pod uwagę jej położenie na południowej granicy bloku.

Na razie jednak NATO unika perspektywy bezpośredniego starcia między Sánchezem a Trumpem, który domaga się wspólnego celu 5% PKB, aby uniknąć powtórzenia się poprzednich niepowodzeń, m.in. Hiszpanii. W liście wysłanym w zeszłym tygodniu do Rutte premier argumentował, że nasz kraj nie jest w stanie zwiększyć pięciokrotnie obecnych inwestycji do 1,24% PKB. Dzieje się tak pomimo zachęt fiskalnych przyznanych przez władze europejskie, takich jak nieuwzględnianie tych wydatków w deficycie, fundusz SAFE z kwotą 150 miliardów euro na udzielanie pożyczek rządom UE oraz dotacje z Europejskiego Programu Przemysłu Obronnego.

Prawda jest taka, że ​​przeszkody Sáncheza w przestrzeganiu NATO nie są budżetowe, ale polityczne. Jego parlamentarni sojusznicy odrzucają strukturalny wzrost budżetów wojskowych, a nawet wypowiadają się przeciwko jego planowi osiągnięcia 2% PKB poprzez realokację niewykorzystanych budżetów z rachunków publicznych lub rozliczenie inwestycji w cyberbezpieczeństwo i zakup technologii podwójnego zastosowania. Sánchez kupuje czas pośród kryzysu swojego rządu po pojawieniu się rzekomego schematu nielegalnych prowizji w zamian za koncesje na roboty publiczne, ale Hiszpania wychodzi osłabiona.