Wskazówka dla Illi

Kiedy podpisano pakt inwestyturowy między PSC i ERC, aby zaprzysiąc Salvadora Illę na prezydenta Generalitat, cała uwaga skupiła się na konkretnym finansowaniu. Wydawało się, że ten cel, narzucony przez Republikanów, będzie wielkim kamieniem milowym legislatury. Ale Illa nie zamierzał umieszczać finansowania w centrum swojego mandatu, ponieważ nie jest to coś, czego żąda większość jego wyborców. Nie oznacza to, że może sobie pozwolić na wycofanie się ze swojego zobowiązania wobec partnerów. W rzeczywistości rząd prowadzi negocjacje z ministrem finansów, który niechętnie podąża za modelem uzgodnionym z ERC, ale prezydent zdaje sobie sprawę, że pakt nie zostanie osiągnięty zgodnie z harmonogramem. Dlatego dla Illi niezwykle ważne było podjęcie kroku naprzód w sprawie lotniska El Prat , decyzji, którą popierał w czasie, gdy był w opozycji i która w pewien sposób odzwierciedla jego propozycję rządową.

Po ogólnym porozumieniu o inwestyturze, pakt między rządem centralnym a katalońskim miał zostać podpisany przed 30 czerwca w celu określenia unikalnego modelu finansowania, który pozwoli Katalonii na stopniowe pobieranie podatków państwowych. Pierwszym z nich jest podatek dochodowy od osób fizycznych, który Generalitat musi zacząć płacić w 2026 r. Negocjacje między minister gospodarki Alicią Romero a minister finansów Marią Jesús Montero nie postępują wystarczająco szybko, aby dotrzymać tego terminu , który rząd kataloński uważa za zbyt napięty. Będzie to pierwsze naruszenie umowy z republikanami (chociaż katalońska agencja podatkowa jest w trakcie obsadzania personelu), chociaż na razie nie wydaje się, aby miało to zachwiać relacją, ponieważ są oni obecni na wielu spotkaniach negocjacyjnych i są świadomi trudności.

Są inne nierozstrzygnięte kwestie. Rząd Pedro Sáncheza jest skłonny wypełnić kolejne zobowiązanie podjęte z ERC przed 30 czerwca: utworzenie joint venture Rodalies de Catalunya. Większościowym udziałowcem będzie państwo, a nie Generalitat (kataloński rząd regionalny), jak domagał się ERC (Republikańska Lewica), ale ostatecznie Republikanie zgodzili się, aby firma podlegała grupie Renfe, aby uniknąć konfliktu z pracownikami, którzy byli wściekli, ponieważ uważali, że domagają się między innymi prawa do mobilności. Statut spółki jest opracowywany, a intencją jest, aby Generalitat (kataloński rząd regionalny) wyznaczył prezesa.

Wszystkie te żądania ERC nie tylko odpowiadają warunkom inwestytury Illi, ale również interesują Sáncheza, aby utrzymać poparcie Republikanów w Kongresie. Ale są to ostatecznie żądania platformy ERC, a nie Partii Socjalistycznej. Zbliżając się do pierwszego roku urzędowania, Illa potrzebował środka, który symbolizowałby kierunek, w którym chce, aby podążała legislatura, poza obietnicami większych inwestycji w mieszkalnictwo, które odpowiadają pilnej potrzebie, ale wymagają czasu, aby się zmaterializować i zawsze okażą się niewystarczające. Rozszerzenie lotniska pozwoliło mu wysłać jasny komunikat polityczny.

Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, prace, które obejmują przedłużenie pasa startowego, nowy terminal i ulepszenie obecnych obiektów, nie rozpoczną się przez kolejne pięć lat. Ale decyzja musiała zostać podjęta teraz, ponieważ główny plan inwestycyjny Aeny, który przeznaczy rekordowe 3,2 mld euro na ten projekt, ma zostać wkrótce wdrożony. Gdyby nie ogłosił odblokowania, prezydent ryzykowałby popadnięcie w ten sam brak ambicji, o który oskarżano jego poprzednika, Pere Aragonèsa, przez sektory gospodarcze, które ostatecznie narzucają narrację o utracie konkurencyjności Katalonii, zwłaszcza w porównaniu z Madrytem.

W rzeczywistości sam Illa użył tego argumentu przeciwko poprzedniemu rządowi, oskarżając go o zmarnowanie okazji z powodu nadmiernej niezdecydowania, aby uniknąć zdenerwowania różnych grup, czy to ekologów w przypadku lotniska lub energii odnawialnej, czy innych w przypadku Hard Rock w Tarragonie. Podczas pierwszych sześciu miesięcy przewodzenia Generalitat, Illa przedstawiał normalizację instytucjonalną po procesie niepodległościowym Katalonii jako swój główny atut, ale ta narracja nie ma już większego znaczenia.

Sprzeciw wobec projektu rozbudowy lotniska jest kluczowy dla Ensembles, które będą najbardziej głośne, choć bez łamania schematu, ponieważ nie są w najlepszej formie pod względem reprezentacji i oczekują również na decyzje przywódców przed następnym cyklem wyborczym. Ensembles mają nadzieję, że Komisja Europejska wstrzyma rozbudowę, ponieważ dotyczy ona obszarów o wartości ekologicznej, chociaż rząd Katalonii zapewnia, że ​​planowane odszkodowanie pokona tę przeszkodę.

Dla ERC zmiana na stanowisku kierowniczym partii wygładziła nierówności w tej dziedzinie. Aragonès rzeczywiście uczynił rozbudowę lotniska czerwoną linią po konfrontacji, jaką miał ze swoim wiceprezesem, Jordim Puigneró, z Junts, który osiągnął porozumienie w sprawie odblokowania lotniska z rządem centralnym i został odrzucony. Oriol Junqueras nie podkreśla rozbudowy i jej skutków ekologicznych, ale raczej „zarządzanie”. ERC wzywa do katalońskiego zarządzania lotniskiem. To coś, o czym Illa nie wspomniał w swojej prezentacji w tym tygodniu.

Najtrudniejszym zobowiązaniem do przyjęcia przez Sáncheza jest zobowiązanie do finansowania w ramach jednego systemu, oprócz amnestii

Republikanie uważają, że Generalitat może być „decydujący” w decyzjach dotyczących inwestycji, tras lotniczych itp. To słowo pojawia się w umowie między obiema stronami. To prawda, że ​​pominięto termin „wiążący” i że wybraniec nie ma żadnych konsekwencji prawnych. Mogą być na przykład doradcze. Ale trudność kierowania zarządzaniem lotniskiem z Katalonii jest ekstremalna, ponieważ jest to sprywatyzowana spółka notowana na giełdzie i od której części zarządzania nie można oddzielić. Trwają negocjacje w celu utworzenia katalońskiego podmiotu, którego opinia byłaby brana pod uwagę, ale zobaczymy, co się stanie. Junts, który kiedyś kładł nacisk na rozbudowę lotniska, teraz koncentruje się na przekazaniu ogólnego zarządzania. Może sobie pozwolić na zajęcie takiego stanowiska, ponieważ jego głos nie jest konieczny do posunięcia projektu do przodu.

Ze wszystkich tych zobowiązań najtrudniejsze do przełknięcia dla Sáncheza jest to dotyczące jednorazowego finansowania, więc nic dziwnego, że nie naciskał na ministra finansów, aby przyspieszył porozumienie z rządem katalońskim przed końcem miesiąca. Orzeczenie, które prawdopodobnie poprze amnestię , o którą apelują zarówno ERC, jak i Junts, jest spodziewane przed latem. Dlatego ci w Moncloa wierzą, że relacje z ich katalońskimi partnerami pro-niepodległościowymi zostaną wystarczająco wygładzone na kolejny rok polityczny.