Diego Tonetto, mężczyzna z Mendozy, który ponownie zapisał się w historii z Independiente Rivadavia

Pięć sezonów, dwa tytuły, historia miłości i przynależności. Diego Tonetto to nie tylko jeden z najbardziej uwielbianych piłkarzy Independiente Rivadavia : jest także jedynym zawodnikiem z Mendozy w składzie, który zdobył Puchar Argentyny . Do klubu dołączył w 2021 roku, był częścią historycznego awansu pod wodzą Alfredo Bertiego , a teraz dopisał kolejny złoty rozdział z La Lepra.

W wieku 36 lat ten lewonożny piłkarz, urodzony w krainie słońca i dobrego wina, może śmiało powiedzieć, że zapisał się w historii Universidad de Chile. Nie zagrał w finale przeciwko Argentinos Juniors, ale był wśród rezerwowych i odegrał ważną rolę w kampanii drużyny. Wraz z Alexem Arce, Victorio Ramisem i Luciano Abecasisem jest jednym z niewielu zawodników, którzy pozostali w składzie na awans w 2023 roku.

W ciągu zaledwie dwóch lat Independiente przeszło drogę od marzenia o pozostaniu w tej kategorii do zdobycia krajowego trofeum i zakwalifikowania się do Copa Libertadores 2026, co dla wielu było nie do pomyślenia.

obraz

Ramiro Gómez.

Tonetto nie kryje ekscytacji: „Osiągnięcie w 2023 roku było spełnieniem marzeń i szczerze mówiąc, już wtedy byłem z tego zadowolony. Ale postanowiłem iść dalej i, jak zawsze, staram się dążyć do czegoś więcej. Mieliśmy trudny pierwszy rok, ale wraz z przybyciem Alfredo wszystko się ułożyło. Jest naszym liderem, naszym kapitanem i w tym roku zaliczyliśmy wspaniały występ w Pucharze. Ci ludzie zasłużyli na to po tylu latach zmagań i trudnych chwilach” – wyjaśnił zawodnik.

Odnosząc się do finału z Argentinos Juniors, Tonetto przyznał, że mecz był trudny: „Zwiększyliśmy przewagę i wydawało się, że mamy ją pod kontrolą, ale mecz się skomplikował. Pokonaliśmy wszystko: przeciwnika, sędziów i wykluczenia. Skończyliśmy w dziewięciu zawodnikach, ale to odzwierciedla istotę tego klubu: im trudniej, tym więcej charakteru się wyłania. Myślę, że w serii rzutów karnych sprawiedliwości stało się zadość” – powiedział.

obraz

Ramiro Gómez.

Tonetto nie szczędzi pochwał dla trenera . „Alfredo ma w sobie coś wyjątkowego. Poza taktyką i całą swoją wiedzą, łączy go wyjątkowa więź z tym klubem i z nami. Przedkłada czynnik ludzki nad profesjonalizm, a tak właśnie buduje się wspaniałe drużyny. Uratował ich przed spadkiem, pomógł im awansować, a teraz uczynił ich mistrzami. To prawdziwy lider”.

Bycie jedynym lokalnym zawodnikiem w kadrze nadaje Tonetto dodatkową symboliczną wartość: „ Dla mnie to ogromny powód do dumy. To pierwszy tytuł dla klubu i dla drużyny futbolowej Mendozy. Urodziłem się i wychowałem w Mendozie , kocham swoją prowincję i cieszę się, widząc, jak rozwija się nasza piłka nożna. Tworzenie historii z Independiente i Mendozą to coś, co będę nosił w sobie do końca życia” – powiedział, wyraźnie wzruszony.

obraz

Ramiro Gómez

Mimo upływu lat, Tonetto zapewnia, że ​​jego więź z klubem jest silniejsza niż kiedykolwiek: „Od jakiegoś czasu czuję, że jestem tam, gdzie chcę być. W piłce nożnej i w życiu nie każdy może to powiedzieć. Dlatego mam tylko słowa wdzięczności: wybrałem, żeby tu być, cieszę się tą chwilą i oni sprawiają, że czerpię z niej ogromną radość” – stwierdził Diego.

Zawodnik wspominał również moment gola Villi i wzruszenie swojej rodziny: „Kiedy padł gol, w mojej głowie pojawiło się wiele obrazów: moja rodzina na trybunach, poświęcenia, podróże, wszystko, co było potrzebne, żeby tu dotrzeć. Ten tytuł jest również dla nich i dla wszystkich ludzi, którzy zawsze nas wspierają, nawet gdy nie mogą podróżować” – wyjaśnił.

obraz

Ramiro Gómez

Przemówienie końcowe Diego Tonetto było pełne uśmiechu i słów, które już przeszły do ​​historii : „Piłka nożna Mendozy przeżywa piękny moment. Gimnasia awansowała, a my jesteśmy mistrzami. Ale zawsze powtarzam, że mam szczęście, że jestem po dobrej stronie boiska i tak będzie do końca moich dni” – skomentował Diego z uśmiechem.