Trzecia lekcja Alexii Putellas na Mistrzostwach Europy

Hiszpania ma na koncie dwa lania, a Alexia Putellas zdobyła dwa tytuły MVP na Mistrzostwach Europy w Szwajcarii. Hiszpańska reprezentacja ma dwie najlepsze strzelczynie turnieju, z trzema golami każda. Jedną z nich jest numer dziewięć, Esther, a drugą sama Alexia. To nie przypadek. Kapitan Barcelony mistrzowsko prowadzi The Reds . W ten piątek, w meczu z Włochami, spróbuje wykorzystać swoją trzecią lekcję, aby poprowadzić drużynę do pierwszego miejsca w grupie.

W wieku 31 lat pomocniczka błyszczy w międzynarodowym turnieju jak nigdy dotąd. Występ podwójnej zdobywczyni Złotej Piłki dowodzi, że jej poważna kontuzja kolana jest już historią.

Dwa mecze, dwóch MVP Z trzema golami i dwiema asystami pomocnik został już dwukrotnie wybrany zawodnikiem meczu.

Te Mistrzostwa Europy, trzecie w jej karierze, są dla niej wyjątkowe, ponieważ poprzednie zakończyły się przedwcześnie i nagle . 5 lipca 2022 roku, trzy dni przed debiutem w Anglii, Putellas zerwała więzadło krzyżowe przednie w lewym kolanie. Powrót na boisko zajął jej prawie 10 miesięcy.

To wszystko już za nią, ale nie zapomniane, ponieważ Alexia nauczyła się, że musi dbać o siebie, przygotowywać się i regenerować po każdym wysiłku. Wróciła z wyróżnieniem i teraz pisze świetne strony jako narrator ataków reprezentacji. Oprócz trzech bramek, jednej przeciwko Portugalii i dwóch przeciwko Belgii , zaliczyła również dwie asysty, obie przeciwko Belgom. W zeszły poniedziałek, w Thun, tylko słupek powstrzymał ją przed zdobyciem hat-tricka . Ten występ zapewnił jej ocenę 10 na Sofascore, stronie internetowej specjalizującej się w zaawansowanych statystykach.

Od koszmaru do snu W lipcu 2022 roku poważna kontuzja kolana uniemożliwiła mu udział w Mistrzostwach Europy w Anglii, a trzy lata później znów błyszczy

W obliczu nieobecności swojej przyjaciółki Jenni Hermoso z powodu decyzji technicznej i faktu, że Aitana Bonmatí w pierwszych dwóch meczach w Szwajcarii zaczynał na ławce rezerwowych , Alexia dostrzegła potrzebę i stanęła na wysokości zadania, oddając drużynie swoją klasę i wizję gry.

Jej koleżanki z drużyny wiedzą, jak duży ma wpływ na grę i wszyscy szukają jej na boisku. Jej status Złotej Piłki również onieśmiela przeciwników. W meczu z Portugalią obroniła 83 strzały. W meczu z Belgią obroniła ich ponad 100 (111). W ciągu 180 minut, w obu meczach, nie udało jej się wykonać zaledwie 17 podań.

Znów jest w grze Ma już na koncie 27 goli i 19 asyst, te same wyniki, które w sezonie 2020/21 uczyniły ją pierwszą Hiszpanką, która zdobyła Złotą Piłkę.

„Kiedy widzę, jak drużyna się rozwija, odnajduje się i łączy, to odzwierciedla mnie” – mówi o swoim wpływie na grę. Jej wiodąca rola na boisku nie pozostaje niezauważona przez Montse Tomé. „Wnosi do zespołu mnóstwo zaangażowania. Widać, że dobrze się bawi i rozegrała dwa świetne mecze. Bardzo się z tego cieszę” – dodaje trener.

Ale Alexia, mimo że jest gwiazdą, jest przyjaciółką wszystkich, zwłaszcza gdy gra w parze ze swoimi kolegami z pomocy Barcelony: Patri Guijarro, Aitaną, Vicky López i Piną, z którymi doskonale się dogaduje. „Ze względu na moją pozycję, moim zadaniem jest stwarzanie sytuacji; czasami ja je wykańczam, a czasami inni je wykańczają”.

W 2023 roku, zgodnie z oczekiwaniami, miała problemy z powrotem do formy po operacji i długiej rekonwalescencji, ale została wpisana do kadry, która miała zagrać i wygrać Mistrzostwa Świata. Alexia wystąpiła w trzech meczach w wyjściowym składzie, a w pozostałych czterech weszła jako rezerwowa, w tym w historycznym finale z Anglią, kiedy weszła na boisko w ostatniej sekundzie, aby utrzymać prowadzenie.

Trener widzi jej wpływ „Ona daje z siebie wszystko jako drużyna. Widać, że dobrze się bawi i rozegrała dwa świetne mecze. Bardzo się z tego cieszę” – mówi Montse Tomé.

Odegrał kluczową rolę w finale Ligi Mistrzów w Bilbao (Barça pokonała Lyon 2:0), a jego występy poprawiły się na Igrzyskach Olimpijskich (276 minut, 64 więcej, w sześciu meczach), ale nie był już niekwestionowaną gwiazdą, jaką zawsze był. Wszedł na boisko jako rezerwowy w meczu eliminacyjnym do ćwierćfinału z Brazylią, a następnie zmarnował rzut karny, który mógł doprowadzić do dogrywki w meczu o brązowy medal z Niemcami.

To cios, który jeszcze bardziej zmotywował ją do ponownego zdecydowania. W tym sezonie ma na koncie 27 bramek i 19 asyst w barwach klubu i reprezentacji. To dokładnie te same liczby, które pomogły jej zostać pierwszą Hiszpanką, która zdobyła Złotą Piłkę w sezonie 2020/21. Ale wrażenia i zwinność potwierdzają te liczby. „Czuję się bardzo szybko psychicznie i to dla mnie znak, że czuję się dobrze” – wyznaje Alexia, która dzięki lekcjom wróciła do walki o główną nagrodę trzy lata po koszmarze.