Badanie ostrzega przed możliwymi zagrożeniami związanymi z przeszczepem kału

Przeszczepy mikrobioty kałowej (FMT) zostały zaproponowane jako leczenie różnych chorób — od zapalnej choroby jelit, otyłości, cukrzycy typu 2, po autyzm. Jednak nowe badania przeprowadzone na University of Chicago przestrzegają przed ich powszechnym stosowaniem ze względu na ryzyko długotrwałych i nieoczekiwanych skutków ubocznych u biorców.

FMT polega na przeniesieniu mikrobów obecnych w kale zdrowej osoby do osoby chorej, w nadziei na przywrócenie równowagi mikrobioty jelitowej. Jednakże, ponieważ te kały zawierają głównie beztlenowe mikroby jelita grubego (te, które nie tolerują tlenu), procedura może powodować nierównowagę, jeśli te bakterie zaczną kolonizować inne części jelita, takie jak jelito cienkie.

W badaniach na myszach i próbkach ludzkich naukowcy zaobserwowali, że te bakterie beztlenowe nie tylko kolonizowały jelito cienkie po pojedynczym przeszczepie, ale także pozostawały tam przez miesiące. Zmieniły również środowisko jelitowe na swoją korzyść, zmieniając metabolizm, zachowanie i bilans energetyczny biorcy.

„To odkrycie powinno skłonić nas do przemyślenia sposobu, w jaki wykorzystujemy FM” – wyjaśnia Orlando DeLeon, starszy autor badania. „Jeśli chcemy skutecznych terapii, musimy upewnić się, że mikroby zostaną wprowadzone do właściwego środowiska jelitowego”.

FMT jest zatwierdzony tylko w niektórych krajach w przypadku nawracających zakażeń Clostridium difficile (C. diff), bakterii wywołującej poważne objawy jelitowe. Jednak jego skuteczność w tych przypadkach skłoniła niektórych lekarzy do stosowania go w przypadku innych chorób układu pokarmowego.

Problem polega na tym, że jelito nie jest jednolitym środowiskiem : ma bardzo różne regiony, każdy z własnym wyspecjalizowanym ekosystemem mikrobiologicznym. Wymiana mikrobioty w jednym obszarze niekoniecznie naprawia resztę systemu.

Aby to zbadać, zespół przeszczepił drobnoustroje z różnych części jelita (jelita czczego, okrężnicy i kątnicy) do myszy. Wszystkim udało się skolonizować obszary poza ich pierwotną lokalizacją, powodując zakłócenia trwające do trzech miesięcy. Wpłynęły one również na metabolizm wątroby zwierząt, zachowanie żywieniowe i wydatek energetyczny.

Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć było to, że drobnoustroje modyfikowały tkankę jelitową, aby dostosować ją do swoich potrzeb, zmieniając ekspresję genetyczną miejsca, które skolonizowały, tak aby było bardziej podobne do ich rodzimego środowiska.

Eugene B. Chang, współautor badania, zauważa, że ​​nadal nie do końca rozumiemy długoterminowe skutki wprowadzania mikrobów do nowych obszarów jelit. „ Tak naprawdę nie wiemy, co znajduje się w FMT, wiemy tylko, że to mieszane mikroby ” — mówi Chang. „Ale nawet pojedynczy przeszczep może trwale zmienić relację między gospodarzem a mikrobiotą”.

Jako alternatywę badacze proponują przeszczepy „omni-mikrobiologiczne” (OMT): obejmujące drobnoustroje ze wszystkich regionów jelita, nie tylko okrężnicy. W ten sposób, po podaniu (doustnym lub endoskopowym), drobnoustroje mogłyby osiedlić się bardziej naturalnie w swoim właściwym miejscu.