Hiszpański matematyk Javier Gómez Serrano i Google Deepmind łączą siły, aby rozwiązać problem Naviera-Stokesa wart milion dolarów.

Matematyk Javier Gómez Serrano , urodzony w Madrycie 39 lat temu, połączył siły z gigantem sztucznej inteligencji Google DeepMind, aby spróbować rozwiązać „wkrótce” jedną z najbardziej diabelskich zagadek znanych, równania Naviera-Stokesa , jak sam wyjawił EL PAÍS. Jest to jeden z siedmiu problemów milenijnych, za którego rozwiązanie Instytut Claya Stanów Zjednoczonych oferuje nagrodę w wysokości miliona dolarów (i „nieśmiertelną sławę”, jak podkreśla hiszpański badacz). Tak zwana operacja Naviera-Stokesa, trwająca od trzech lat z zespołem 20 osób, była dotychczas prowadzona z całkowitą dyskrecją, chociaż szef Google DeepMind, Demis Hassabis , wygadał się w wywiadzie w styczniu, że są „blisko rozwiązania jednego z problemów milenijnych”, nie wspominając, którego. „Zobaczymy w ciągu najbliższego roku lub półtora roku” — stwierdził.
Gómez Serrano, profesor na Uniwersytecie Browna (USA), po raz pierwszy publicznie wypowiada się na temat tej operacji. „W społeczności panuje obecnie powszechna zgoda, że problem zostanie wkrótce rozwiązany, ale nikt nie wie, kto to zrobi ani w jaki sposób” — wyjaśnia. Wyzwanie to sięga XIX wieku, kiedy to dwaj matematycy, Francuz Henri Navier i Irlandczyk George Gabriel Stokes, niezależnie opublikowali w 1822 i 1845 r. równania opisujące ruch płynów, takich jak woda i powietrze. Na podstawie temperatury, lepkości i początkowej prędkości płynu równania obliczają jego prędkość w późniejszym czasie. Dwa wieki po ich sformułowaniu nie wiadomo, czy rozwiązania zawsze zachowują regularność, czy też może dojść do eksplozji , nagłej zmiany zachowania, tak jakby tsunami zostało wywołane na spokojnym morzu. Równania te są niezbędne do przewidywania tak ważnych zjawisk, jak pogoda, katastrofalne powodzie, ruch samolotu lub przepływ krwi u człowieka.
Rozwiązanie zagadki wydaje się nieuniknione. Gómez Serrano współkieruje zespołem pięciu naukowców, którzy poznali się podczas pracy na Uniwersytecie Princeton, a teraz są rozproszeni po instytucjach w Stanach Zjednoczonych. Są to dwaj geofizycy — Tajwańczyk Ching-Yao Lai i Chińczyk Yongji Wang , autorzy złożonych modeli obliczania topnienia lodu na Antarktydzie — oraz trzej matematycy: Australijsko-Brytyjczyk Tristan Buckmaster (drugi współlider), Hiszpan Gonzalo Cao Labora i sam Gómez Serrano, który dorastał w robotniczej dzielnicy Puente de Vallecas, gdzie regularnie uczestniczył w koncertach calimochero rock w legendarnym miejscu Hebe , a także w koncertach zespołu Porretas .
Wielkie umysły matematyczne staczały się w przepaść, próbując rozwiązać to wyzwanie, poświęcając najlepsze lata swojego życia akademickiego, aż do momentu, gdy utknęli w ślepej uliczce. W 2014 roku zespół Thomasa Hou z California Institute of Technology osiągnął ważny przełom dzięki wcześniejszemu uproszczeniu problemu. Grupa Hou nie użyła równań Naviera-Stokesa, ale wcześniejszej wersji, zaproponowanej w 1752 roku przez szwajcarskiego matematyka Leonharda Eulera, aby opisać ruch idealnych, wolnych od lepkości płynów. Naukowcy stworzyli symulację płynu wewnątrz cylindra, który w pewnych warunkach początkowych wydawał się powodować „ osobliwość ”: upragnione tsunami na spokojnym morzu. Zespół Gómeza Serrano wykorzystał techniki sztucznej inteligencji — sieci neuronowe uczenia maszynowego — aby dopracować rozwiązanie i zrozumieć, gdzie i jak powstaje osobliwość. Ich wyniki, opublikowane trzy lata temu , zinterpretowano jako znak, że rozwiązanie problemu wartego milion dolarów jest bliskie .
Hiszpański matematyk uważa, że na świecie działają tylko trzy inne grupy, które poważnie rywalizują w rozwiązaniu tej zagadki: wspomniany wcześniej Thomas Hou z Kalifornii, duet utworzony przez Egipcjanina Tareka Elgindiego i WłochaFederico Pasqualotto , również ze Stanów Zjednoczonych, oraz zespół Diego Córdoby , 53-letniego mieszkańca Madrytu, który ponad dekadę temu był opiekunem pracy doktorskiej Gómeza Serrano w Instytucie Nauk Matematycznych w Madrycie, dotyczącej tego, jak rozbijają się fale na morzu.
„Problem Naviera-Stokesa jest niesamowicie trudny” – przyznaje profesor Uniwersytetu Browna. „Ludzie nie odnieśli sukcesu, używając tradycyjnej matematyki. To, co odróżnia naszą strategię od wszystkich innych, to wykorzystanie sztucznej inteligencji. To nasza przewaga i uważamy, że może zadziałać. Jestem optymistą; postęp jest bardzo, bardzo szybki” – zauważa. Jego zdaniem rozwiązanie pojawi się w ciągu najbliższych pięciu lat.

Gómez Serrano właśnie wziął udział w kolejnym historycznym przełomie z Google DeepMind: AlphaEvolve , nowym systemie sztucznej inteligencji, który rozwiązuje złożone problemy matematyczne z niespotykaną dotąd wydajnością. Hiszpański profesor i jego amerykański kolega Terence Tao — uważany za największego żyjącego matematyka — trenowali program przez cztery miesiące, rozwiązując pięćdziesiąt łamigłówek. „W 75% przypadków dorównuje najlepszemu ludzkiemu wynikowi. W kolejnych 20% jest lepszy. 95% wskaźnik sukcesu jest, szczerze mówiąc, imponujący” — mówi Gómez Serrano.
„Myślę, że wyszkolony człowiek, czytający powiązaną literaturę, intensywnie programujący i przygotowujący się przez kilka miesięcy, mógłby to osiągnąć. Ale AlphaEvolve zrobił to w jeden dzień. To jest naprawdę zaleta. Może stać się narzędziem, które znacznie przyspieszy badania. Zmieni sposób, w jaki uprawiamy matematykę” – argumentuje.
Szef Google DeepMind, brytyjski neurobiolog Demis Hassabis i jego amerykański kolega John Jumper otrzymali w zeszłym roku Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za stworzenie AlphaFold2 , systemu sztucznej inteligencji zdolnego do przewidywania skomplikowanych struktur wszystkich 200 milionów znanych białek. Program ten dokonuje w ciągu kilku minut tego, co wcześniej zajmowało miesiące pracy. Rewolucja nowego systemu AlphaEvolve polega na tym, że w przeciwieństwie do AlphaFold2 i programu zaprojektowanego do zagadki Naviera-Stokesa, nie został on stworzony z wykorzystaniem uczenia maszynowego w celu rozwiązania bardzo konkretnego problemu, ale jest rozległym modelem językowym, takim jak ChatGPT, który rozwiązuje problemy w bardzo różnych gałęziach matematyki, nie będąc specjalistą.
Demis Hassabis przewidział, że tak zwana sztuczna inteligencja ogólna, oprogramowanie z inteligencją podobną do ludzkiej i zdolnością do samodzielnego uczenia się, pojawi się około 2030 roku. Gómez Serrano jest bardziej ostrożny. „Są ludzie, bardziej odważni ode mnie, którzy przewidują, że w ciągu 5 lub 10 lat sztuczna inteligencja będzie na poziomie najlepszych matematyków w historii. Nie wiem, ale wiem, że postępuje niezwykle szybko” — zastanawia się. „Są dwa nurty: optymiści i pesymiści, którzy myślą o Terminatorze [film z 1984 roku, w którym sztuczna inteligencja buntuje się przeciwko ludziom]. Wierzę, że będziemy zadawać bardziej skomplikowane pytania, że będziemy w stanie lepiej zrozumieć naturę i projektować lepsze materiały i lepsze leki. Wierzę, że zmieni to świat i chcę wierzyć, że zmieni go na lepsze”.
EL PAÍS