Mónica García zapewnia, że kolejnym krokiem w trwającej pandemii COVID-19 będzie wdrożenie protokołów we wspólnotach autonomicznych.

Minister zdrowia Mónica García oświadczyła w poniedziałek, że skoro przewlekły COVID-19 został uznany za chorobę przewlekłą, kolejnym krokiem będzie wdrożenie protokołów we wspólnotach autonomicznych , chociaż „niektóre już zaczęły to robić” w przypadku bardzo złożonej choroby z ponad 200 objawami.

Zostało to stwierdzone w wywiadzie dla programu La Cafetera w Radiocable, o którym donosi Servimedia, w którym dodał, że uznanie przewlekłego COVID-19 za chorobę przewlekłą „nadało mu byt”, ponieważ „to prawda, że przewlekły COVID-19 to bardzo złożona rzeczywistość z wieloma objawami i skutkami ubocznymi. Ponad 200 objawów, które każdy pacjent doświadcza inaczej i które mają ogromny wpływ na zdrowie i codzienne życie”.

„Rozpoznanie złożonej patologii”

W rzeczywistości, jak wspominała Mónica García, zatwierdzono wniosek pozalegislacyjny, promowany przez Sumar i opracowany przez stowarzyszenia pacjentów. Spotkaliśmy się z nimi i postanowiliśmy podjąć ważny krok, włączając uporczywy COVID do Strategii na rzecz Przewlekłości Krajowego Systemu Zdrowia . To okazja, aby skupić się na tych pacjentach i zapewnić im stały i ścisły monitoring.

„Teraz to wspólnoty autonomiczne muszą wdrożyć te konkretne protokoły. Niektóre już to zrobiły lub robią to od jakiegoś czasu. Wszystko to jest wyrazem uznania złożonej choroby, której pacjenci doświadczają w sposób niezwykle wyniszczający” – podkreślił.

Odnosząc się do skarg osób dotkniętych chorobą, które twierdzą, że sądy lekarskie odmawiają im przyznania niepełnosprawności, minister zdrowia podkreślił, że choroba ta „nie jest definiowana przez swoją złożoność i liczne objawy. Sądy te kierują się bardzo specyficznymi patologiami i objawami, a w przypadku przewlekłego COVID-19 mówimy o ponad 200 objawach. To komplikuje jej definiowanie i zapewnianie rozwiązań dla wszystkich, którzy na nią cierpią”.

Dlatego, jak zauważył, „jednym z kroków jest wizualizacja choroby i uwzględnienie jej w Strategii Ochrony Zdrowia Narodowego. Od tego momentu musimy kontynuować pracę i rozwiązywać wszystkie problemy szkieletowe , które uniemożliwiają tym pacjentom znalezienie rozwiązania w zakresie opieki zdrowotnej i problemów biurokratycznych”.