Wokół Ciebie jest mnóstwo ludzi, a mimo to czujesz się samotny: jak to możliwe?

Zdjęcie: Unsplash

Być może je znasz, a może w ogóle nie potrafisz sobie tego wyobrazić: uczucie samotności, mimo że jesteś otoczony przez wiele osób. Brakuje fizycznej samotności, ale poczucie osamotnienia jest obecne. Jak to właściwie działa?

Bycie samotnym nie jest niczym niezwykłym . Prawie połowa dorosłych przyznaje, że czuje się samotna. Samotność to brak kontaktu lub więzi, a nie tylko bycie samemu. Dlatego uczucie to jest złożone i czasami trudne do zrozumienia.

Można czuć się samotnym, nawet jeśli masz wielu przyjaciół i w związku z tym nie czujesz się wcale sam. Lidewy Hendriks, psycholog w MIND, wyjaśnia , że można czuć się samotnym nawet mając wokół siebie ludzi. Zjawisko to nazywa się samotnością emocjonalną: utrzymujesz kontakty społeczne, ale brakuje ci głębokiej więzi, która sprawia, że czujesz się zrozumiany i wysłuchany. Różni się to od samotności społecznej, w której masz niewiele możliwości kontaktu lub nie masz ich wcale.

Psycholog opisuje momenty, w których tak się dzieje: „Na imprezie możesz rozmawiać z ludźmi i śmiać się, ale nadal czuć się pustym. Jeśli dzielisz się swoją historią i nie jesteś rozumiany, może to dać głęboko samotne uczucie. Nazywa się to również samotnością egzystencjalną: poczuciem bezsensowności swojego istnienia”.

Istnieją różne rodzaje samotności i różne jej przyczyny: często rozróżnia się dwa rodzaje samotności, które można doświadczać oddzielnie lub w połączeniu ze sobą: w przypadku samotności emocjonalnej brakuje bliskiej, emocjonalnej więzi z innymi; Możesz mieć wiele kontaktów, ale ich jakość będzie kiepska. Masz wokół siebie ludzi, ale brakuje ci prawdziwych więzi. W przypadku samotności społecznej doświadczasz mniejszego kontaktu z innymi ludźmi niż byś chciał. Samotność emocjonalna jest powszechniejsza, zwłaszcza wśród ludzi młodych .

Jednakże bycie samemu i bycie samotnym to nie to samo: osoba, która jest sama, nie musi czuć się samotna. Jest wielu ludzi, którzy spędzają dużo czasu samotnie, mają wokół siebie mało ludzi lub nie mają ich wcale, a mimo to nie czują się samotni.

Psycholog GZ Lenie van Schie podaje szereg powodów, które mogą wyjaśnić, dlaczego nadal możesz czuć się samotny, nawet jeśli nie jesteś sam: „W istocie samotność oznacza, że nie jesteś w kontakcie ze sobą ani ze swoimi potrzebami i pragnieniami. To, czego ci brakuje, próbujesz uzyskać ze świata zewnętrznego, ze swoich kontaktów społecznych. Ale ponieważ to nie działa, często prowadzi to do rozczarowań”.

Według psychologa GZ, samotność może być czasami spowodowana przez ludzi wokół ciebie: „Głębsza samotność często wydaje się pusta. Ludzie, którzy czują się samotni, często mają również wrażenie, że są wykorzystywani przez innych”.

Ale to, czy szybko poczujesz się samotny, jest kwestią bardzo osobistą. Samotność często utożsamiana jest z dzieciństwem. Ci, którzy w młodości zdobyli solidne podstawy, mogą później łatwiej utrzymywać kontakt z samym sobą. Jednak obecnie wiele osób nie ma już odwagi dzielić się tym, jak naprawdę sobie radzi. Zdaniem psychologa klinicznego, takie zachowanie często wiąże się z uczuciem dyskomfortu. „Pytamy, jak idzie, słyszymy „dobrze” i idziemy dalej. Ze względu na szybkie tempo życia w społeczeństwie rozmowy często pozostają powierzchowne, ponieważ wszystko musi pozostać „zabawne i lekkie”.

Po pierwsze, nie czuj się osamotniony w swojej samotności. „Bycie trochę samotnym jest czymś zupełnie normalnym i nie jest to coś, co może od razu budzić obawy” – podkreśla Gerine Lodder , która prowadzi badania nad samotnością wśród młodych ludzi na Uniwersytecie w Tilburgu. „Samotność to w zasadzie mechanizm obronny” – wyjaśnia.

„Ludzie naturalnie potrzebują kontaktów społecznych, są w naszym DNA. W przeszłości były niezbędne do przetrwania: razem można było łatwiej znaleźć jedzenie i lepiej się chronić. Teraz również potrzebujemy innych. Na przykład okazuje się, że ludzie odczuwają mniejszy ból, gdy ktoś jest z nimi. Ludzie z silną siecią społeczną zdrowieją z choroby szybciej niż ludzie bez niej”.

Jeśli samotność trwa przez dłuższy czas, staje się poważnym problemem, zwłaszcza dla zdrowia . Wielu psychologów uważa, że ważne jest, aby uczynić ten temat tematem dyskusji. „Pokonanie samotności jest z pewnością możliwe” – mówi Van Tilburg. Na przykład wspomina o zwróceniu się po poradę do lekarza, jako o dobrym rozwiązaniu.

Psycholog Emma White również zauważa , że samotności nie da się tak łatwo rozwiązać za pomocą większej liczby połączeń: „Samotność polega na braku poczucia połączenia z innymi. Ktoś, kto czuje się samotny, nie ma emocjonalnego połączenia z innymi”.

Psycholog udziela przystępnych wskazówek , jak nadal szukać tego emocjonalnego połączenia: „Zacznij od zastanowienia się, co dla ciebie oznacza połączenie. Kiedy czujesz się naprawdę połączony, z kim i dlaczego? Ta wiedza pomaga ci określić, czy potrzebujesz więcej kontaktu, czy też większej głębi w swoich obecnych związkach”.

Aktywność fizyczna również pomaga: ćwiczenia nie tylko korzystnie wpływają na zdrowie ciała, ale są też łatwym sposobem na poznawanie nowych ludzi lub wzmacnianie więzi z przyjaciółmi. Dlatego częściej odpowiadaj „tak” na zaproszenia – zwiększy to Twoje szanse na nawiązanie prawdziwego kontaktu. Jednocześnie ważne jest, aby nauczyć się doceniać samotność. Rób rzeczy, które lubisz robić w samotności, np. wypij kawę lub odwiedź muzeum.

Ponadto White zaleca, abyś przestał porównywać się z innymi, ponieważ nie masz nad tym kontroli. Zamiast tego skup się na sobie i na tym, czego potrzebujesz w danej chwili. Pierwszym krokiem może być szczere wyrażenie swoich uczuć – komuś bliskiemu lub z pomocą specjalisty.