Czas trójwymiarowy: jeden z głównych problemów fizyki współczesnej nazywany jest

Naukowcy mają teraz pomysł, że rozumienie czasu musi zostać radykalnie przemyślane. Nowa teoria opracowana przez grupę amerykańskich geofizyków oferuje uderzającą koncepcję: Wszechświat ma nie jeden, ale trzy wymiary czasu. Według ekspertów, ta idea twierdzi, że jest fundamentalną podstawą zdolną do zjednoczenia rozbieżnych teorii i wyjaśnienia wszystkiego, od efektów kwantowych po skale kosmologiczne.

Obecnie istnieją dwa główne, ale niekompatybilne podejścia do opisu rzeczywistości w fizyce. Pierwszym jest mechanika kwantowa, która wyjaśnia zachowanie maleńkich cząstek za pomocą prawdopodobieństw i procesów losowych. Drugim jest ogólna teoria względności, która opisuje grawitację i strukturę czasoprzestrzeni jako pojedynczą, niezmienną tkaninę. Te dwie teorie dobrze sprawdzają się w swoich własnych obszarach, ale ich unifikacja pozostaje nieuchwytna.

Geofizyk Günter Kletecka proponuje radykalne podejście: przemyśleć na nowo samą strukturę rzeczywistości, wprowadzając koncepcję trójwymiarowego czasu. W jego modelu każde zdarzenie w przestrzeni nie jest tylko punktem w przestrzeni i czasie, ale punktem w przestrzeni i trójwymiarową strukturą czasu, w której każdy z trzech wymiarów czasu porusza się niezależnie, ale jest również połączony z innymi poprzez złożone relacje matematyczne.

Kluczowym osiągnięciem pracy Kleteckiej jest stworzenie modelu matematycznego, który nie tylko formułuje koncepcję czasu trójwymiarowego, ale jest również w stanie odtworzyć znane właściwości naszego wszechświata. W przeciwieństwie do poprzednich teorii, które traktowały czas trójwymiarowy jako konstrukcję czysto hipotetyczną, nowy model pokazuje, że może wyjaśnić masę cząstek elementarnych, takich jak kwarki szczytowe, miony i elektrony, a także przewidzieć właściwości neutrin i efekty fal grawitacyjnych.

„To ważne osiągnięcie, ponieważ pokazuje, że teoria nie jest tylko ciekawą grą matematyczną, ale może mieć rzeczywiste potwierdzenie eksperymentalne. W szczególności przewidywania dotyczące mas i oddziaływań można przetestować w przyszłych eksperymentach, co znacznie zwiększa jej wartość naukową” – wyjaśniają geofizycy.

Jedną z głównych zalet koncepcji czasu trójwymiarowego jest możliwość łączenia różnych skal i zjawisk w jedną teorię. W ramach tego modelu wszystkie procesy są powiązane z trzema kierunkami czasu, z których każdy porusza się według własnego rytmu.

„Nasze badania pomagają wyjaśnić, dlaczego w naszym codziennym życiu doświadczamy tylko jednego przepływu czasu, chociaż na poziomie fundamentalnym istnieje o wiele bardziej złożona struktura czasowa. Czas w tym modelu nie jest wartością absolutną, ale wielowymiarowym systemem, w którym każdy wymiar odgrywa swoją rolę, tworząc złożony, ale spójny obraz rzeczywistości” – powiedzieli eksperci.

Günter Kletecka porównuje swój model do obrazu: „Przestrzeń jest płótnem, a trzy wymiary czasu są farbą, która jest na nie nakładana. Zamiast postrzegać przestrzeń jako płaską powierzchnię, widzimy ją jako dynamiczną strukturę, namalowaną trzema liniami czasu, z których każda wpływa na rozwój wydarzeń”.

Według naukowca, w przyszłości model ten może stać się podstawą do stworzenia jednolitej teorii, łączącej wszystkie podstawowe oddziaływania.

„Droga do zjednoczenia teorii fizycznych prawdopodobnie będzie wymagać fundamentalnego ponownego rozważenia samej natury rzeczywistości. Trójwymiarowy czas to nie tylko nowy pomysł, ale potencjalny klucz do odkrycia samej istoty wszechświata” – zauważa Kletechka.