Wysokie poziomy białka u noworodków powiązane z niebezpieczną chorobą

Przez lata naukowcy uważali, że białko znane jako p-tau 217 odgrywało czysto destrukcyjną rolę w chorobie Alzheimera. Jednak niedawno opublikowane badania wywracają tę koncepcję do góry nogami, pokazując, że zdrowe noworodki mają bardzo wysoki poziom tego białka.

W zdrowym mózgu tau jest białkiem strukturalnym, które pomaga utrzymać stabilność mikrotubul wewnątrz neuronów. Te mikrotubule są jak „belki” wewnątrz komórki, które transportują substancje i wspierają strukturę neuronu. W chorobie Alzheimera tau ulega zmianie chemicznej i przekształca się w formę zwaną p-tau 217. To zmienione białko zaczyna się zlepiać wewnątrz neuronów, co zakłóca ich normalne funkcjonowanie i prowadzi do śmierci komórki. W rezultacie cierpią pamięć, myślenie i inne funkcje poznawcze.

Do ostatnich badań uważano, że wysoki poziom p-tau 217 jest oznaką postępującej neurodegeneracji, a jego obecność wskazuje na początek choroby. Jednak nowe dane pokazują, że noworodki mają to białko w ogromnych ilościach, a ich mózgi rozwijają się prawidłowo.

Międzynarodowy zespół naukowców przeanalizował próbki krwi pobrane od ponad 400 osób w różnym wieku, od noworodków po osoby starsze i pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą Alzheimera. Badanie wykazało, że wcześniaki miały najwyższe poziomy p-tau 217 wśród wszystkich grup. U noworodków urodzonych w terminie był on nieznacznie niższy, ale nadal znacznie wyższy niż u dorosłych.

„Ku zaskoczeniu, zdrowi dorośli mieli bardzo niski poziom tego białka, podczas gdy pacjenci z chorobą Alzheimera mieli znacznie wyższy poziom, ale nie tak wysoki jak u noworodków. Dane te sugerują, że wysoki poziom p-tau 217 u niemowląt jest normalny i wiąże się z aktywnym rozwojem mózgu, a nie jest oznaką choroby” – podsumowali badacze.

Analiza wykazała również, że poziom p-tau 217 gwałtownie spada w pierwszych miesiącach życia i pozostaje niski u zdrowych dorosłych, zanim ponownie wzrośnie u osób starszych i pacjentów z chorobą Alzheimera. Sugeruje to, że białko odgrywa ważną rolę we wczesnym rozwoju mózgu, szczególnie w obszarach odpowiedzialnych za ruch i czucie, które dojrzewają w pierwszych latach życia.

Przez wiele lat badania nad chorobą Alzheimera skupiały się na poszukiwaniu przyczyn związanych z gromadzeniem się nieprawidłowych białek, takich jak amyloid i tau. Przyjęto, że podwyższone poziomy p-tau 217 były wynikiem, a nie przyczyną choroby, a ich pojawienie się było powiązane z kaskadą procesów patologicznych, które rozpoczęły się od amyloidu.

Jeśli białka, które kiedyś uważano za „toksyczne”, faktycznie pełnią ważne funkcje na wczesnym etapie życia, to być może ich szkodliwe działanie występuje tylko w określonych warunkach lub na określonych etapach wieku. W takim przypadku kluczem do leczenia nie jest po prostu obniżenie poziomu białka, ale zrozumienie i kontrolowanie procesów, które zmieniają je z pomocnych w szkodliwe.

Zrozumienie roli p-tau 217 w rozwoju mózgu i jego udziału w chorobie Alzheimera otwiera nowe możliwości opracowywania terapii. Na przykład zrozumienie, w jaki sposób mózgi niemowląt unikają szkodliwych skutków wysokich poziomów tau, może doprowadzić do opracowania leków, które naśladują te mechanizmy ochronne u osób starszych.