Specjalistka dermatologii Nazmi Geyik: Ważne jest, aby korzystać ze słońca w sposób kontrolowany i świadomy.

Dr Nazmi Geyik , dermatolog ze Szpitala Uniwersyteckiego Atlas, podkreślił, że kontrolowana i świadoma ekspozycja na słońce skutecznie chroni zdrowie skóry, mówiąc: „Można czerpać korzyści ze słońca, wybierając odpowiedni czas, stosując krótkotrwałą ekspozycję i dostosowując podejście do rodzaju skóry”. Geyik podkreślił, że osoby o jasnej karnacji, blond i rudych włosach, osoby z piegami oraz osoby z historią raka skóry są bardziej wrażliwe na promieniowanie UV, dlatego regularna ochrona jest absolutnie niezbędna. Ostrzegł: „Równowaga jest kluczowa, ponieważ nadmierna ekspozycja na słońce może powodować starzenie się skóry, powstawanie przebarwień, a w dłuższej perspektywie raka skóry. Należy unikać opalania między 10:00 a 16:00, kiedy promienie słoneczne są najsilniejsze”.

Specjalistka chorób skóry i chorób wenerycznych (dermatologia) ze Szpitala Uniwersyteckiego Atlas, dr Nazmi Geyik, wypowiedział się na temat znaczenia ochrony przeciwsłonecznej.

Dr Geyik, wykładowca, stwierdził, że promienie UV mają znaczący wpływ na skórę, mówiąc: „Słońce jest bardzo silnym źródłem energii, które wysyła ją na Ziemię. Jednak tylko około dwie trzecie tej energii może przedostać się przez atmosferę i dotrzeć do powierzchni. Tylko niewielka część światła słonecznego, około 5 procent, składa się z promieni ultrafioletowych (UV). Te promienie UV są niewidoczne, ale mają znaczący wpływ na skórę. Większość pozostałego światła słonecznego składa się ze światła widzialnego i ciepła. Chociaż całe światło widzialne może dotrzeć do powierzchni, niektóre rodzaje promieni UV są filtrowane przez warstwę ozonową w atmosferze. Na przykład najbardziej szkodliwe promienie UVC (promienie o bardzo krótkiej długości fali) są całkowicie blokowane przez warstwę ozonową, co oznacza, że ​​nie docierają do powierzchni. Dlatego ludzka skóra zazwyczaj nie jest narażona na promieniowanie UVC”.

„Witamina D nie jest syntetyzowana za szkłem”

Dr Geyik wyjaśnił, że promienie UV dzielą się na trzy grupy: UVA, UVB i UVC. „UVA ma najdłuższą długość fali i wnika w skórę głębiej. W dłuższej perspektywie może powodować starzenie się skóry, powstawanie przebarwień i uszkodzenia DNA. UVB to główny promień powodujący oparzenia słoneczne. Odgrywa również rolę w produkcji witaminy D w organizmie. Jednak UVB nie przenika przez szkło, więc przebywanie za nim nie powoduje produkcji witaminy D. UVC natomiast ma najkrótszą długość fali i może być śmiertelne dla komórek. Jednak, jak wspomnieliśmy, warstwa ozonowa całkowicie blokuje promieniowanie UVC, więc nie mamy z nim bezpośredniego kontaktu” – powiedział.

Promieniowanie UVB powoduje oparzenia słoneczne.

Dr Geyik wyjaśnił, że ekspozycja na światło słoneczne powoduje pewne zmiany w skórze, mówiąc: „Jednym z nich jest oparzenie słoneczne, a drugim opalanie. Oparzenia słoneczne są zazwyczaj spowodowane promieniowaniem UVB i pojawiają się około 6–24 godzin po ekspozycji. Opalenizna rozwija się jednak na dwa sposoby: wczesna opalenizna, która jest głównie spowodowana promieniowaniem UVA, powoduje szybkie ciemnienie skóry. Opóźniona opalenizna natomiast występuje z powodu ekspozycji na promieniowanie UVB i zwiększa produkcję melaniny”.

„Ważne jest, aby korzystać ze słońca w sposób kontrolowany i świadomy”

Dr Geyik, wykładowca, zauważył, że światło słoneczne ma również działanie immunosupresyjne na skórę, ostrzegając: „Chociaż może być korzystne w przypadku niektórych schorzeń skóry (np. łuszczycy), długotrwała i intensywna ekspozycja może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak rak skóry. Dlatego błędne jest postrzeganie słońca jako całkowicie szkodliwego lub całkowicie korzystnego. Ważne jest, kiedy, ile i jak się na nie narażamy. Kontrolowana i świadoma ekspozycja na słońce ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia naszej skóry”.

„Wystarczy 10-15 minut opalania dziennie”

Dr Geyik, wykładowca, stwierdził, że nie trzeba spędzać godzin na słońcu, aby zaspokoić zapotrzebowanie na witaminę D. „Światło słoneczne jest niezbędne dla naszego organizmu, ponieważ umożliwia produkcję witaminy D w skórze” – powiedział. „Witamina D jest ważna dla zdrowia kości, układu odpornościowego i wielu procesów metabolicznych. Jednak nie trzeba spędzać godzin na słońcu, aby czerpać z tego korzyści. Dla osób o jasnej karnacji, opalanie się przez około 10–15 minut wczesnym rankiem lub późnym popołudniem, bez kremu z filtrem, z odsłoniętymi jedynie ramionami i nogami, jest zazwyczaj wystarczające. Ten krótki okres często wystarcza, aby organizm zsyntetyzował potrzebną witaminę D. Zbyt duża jej ilość może uszkodzić skórę”.

„Zbyt dużo słońca szkodzi skórze”

„Równowaga jest kluczowa, ponieważ nadmierna ekspozycja na słońce może powodować starzenie się skóry, powstawanie przebarwień, a w dłuższej perspektywie – raka skóry” – ostrzega dr Geyik. „Ryzyko raka skóry wzrasta w późniejszym wieku, szczególnie u osób, które często ulegały poparzeniom słonecznym w dzieciństwie. Ponadto słońce może wywoływać lub zaostrzać niektóre schorzenia skóry. Na przykład, takie jak toczeń, trądzik różowaty, melasma i opryszczka mogą być zaostrzane przez słońce. Dlatego przy odpowiednim czasie, krótkotrwałej ekspozycji i odpowiednim podejściu do rodzaju skóry, można czerpać korzyści ze słońca”.

Kto powinien zwrócić większą uwagę?

Dr Geyik, wykładowca, stwierdził, że niektóre grupy powinny zachować większą ostrożność w ochronie przed szkodliwym działaniem słońca, mówiąc: „Osoby o jasnej karnacji, o blond lub rudych włosach, osoby z piegami oraz osoby z historią raka skóry są bardziej wrażliwe na promieniowanie UV; dlatego zdecydowanie powinny regularnie stosować ochronę przeciwsłoneczną. Dzieci, a zwłaszcza niemowlęta poniżej 6. miesiąca życia, nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ ich skóra jest bardzo cienka i wrażliwa. Osoby starsze, osoby z obniżoną odpornością, pacjenci w trakcie leczenia onkologicznego oraz osoby z chorobami autoimmunologicznymi również powinny zachować większą ostrożność w kwestii ekspozycji na słońce”.

Dr Geyik stwierdził również, że regularna i skuteczna ochrona przeciwsłoneczna jest niezbędna dla takich grup zawodowych, jak pracownicy rolnictwa, budowlani, rybacy i sportowcy uprawiający sporty na świeżym powietrzu, którzy muszą pracować długie godziny na słońcu.

Co należy zrobić w przypadku oparzenia słonecznego?

Dr Nazmi Geyik podkreśliła, że ​​w przypadku oparzenia słonecznego ważne jest, aby najpierw unikać słońca i pozwolić skórze odpocząć. „Oparzenie można przemyć chłodną (ale nie lodowatą) wodą lub delikatnie osuszyć wilgotnym kompresem. Do nawilżenia skóry można stosować bezzapachowe, bezalkoholowe kremy z substancjami łagodzącymi, takimi jak aloes lub pantenol. W przypadku bólu można zażyć proste środki przeciwbólowe, takie jak paracetamol. Jeśli oparzenie jest silne, pojawiają się pęcherze lub towarzyszy mu gorączka i zmęczenie, należy skonsultować się z lekarzem” – powiedział.

Dr Nazmi Geyik podkreśliła wagę unikania nieprawidłowych praktyk, stwierdzając: „Stosowanie domowych produktów, takich jak pasta do zębów, jogurt czy ocet, na poparzoną słońcem skórę, to błąd, który może nasilić podrażnienia. Nie należy przykładać lodu bezpośrednio do skóry; może to spowodować odmrożenia. Nie należy przekłuwać pęcherzy ani złuszczać naskórka. Powrót na słońce po oparzeniu słonecznym pogarsza uszkodzenia skóry i wydłuża proces gojenia”.

Podczas opalania się zwróć uwagę na te punkty

Wskazując na kwestie, które należy wziąć pod uwagę podczas opalania, dr wykładowca Geyik przedstawił swoje zalecenia w następujący sposób:

Wybór odpowiedniej pory na opalanie jest kluczowy. Należy unikać opalania między 10:00 a 16:00, kiedy promienie słoneczne są najsilniejsze. Ekspozycja na słońce w tych godzinach jest bardziej szkodliwa dla skóry, ponieważ promienie słoneczne padają bezpośrednio. Ponadto, w miesiącach letnich ochrona przeciwsłoneczna jest niezbędna w miejscach o zwiększonym promieniowaniu UV, takich jak wybrzeże, tereny wysokogórskie czy obszary pokryte śniegiem.

Co najmniej 20 minut przed ekspozycją na słońce należy obficie nałożyć na skórę krem ​​przeciwsłoneczny o szerokim spektrum działania (chroniący przed UVA i UVB) z filtrem SPF co najmniej 30. Krem przeciwsłoneczny należy nakładać ponownie co 2–3 godziny lub po pływaniu lub spoceniu.

Jeśli skóra jest aktywnie zapalona, ​​poparzona lub niedawno przeszła zabieg laserowy lub peeling, należy ją chronić przed słońcem, ponieważ jest bardziej wrażliwa. Ponadto osoby z chorobami, które mogą być wywołane przez ekspozycję na słońce (takie jak toczeń, melasma, trądzik różowaty) powinny zawsze chronić się, aby zapobiec uszkodzeniom skóry i zaostrzeniom.

„Ponadto należy zapewnić ochronę fizyczną w postaci kapelusza, okularów przeciwsłonecznych i odzieży ochronnej; należy unikać długotrwałego braku aktywności na słońcu. Ważne jest również picie dużej ilości płynów, aby uniknąć odwodnienia.

„Przebywanie na słońcu przez dłuższy czas może powodować oparzenia i plamy, zwłaszcza u osób o jasnej karnacji. Dlatego opalanie powinno być kontrolowane, świadome i z zachowaniem środków ochronnych”. (DHA)