Albumy na wystawie

Attilâ Atasoy był jedną z najciekawszych postaci lat 70., w skórzanej kamizelce z frędzlami, złotym naszyjniku z łańcuszkiem, obcisłych dżinsach i kowbojskich butach, przywodzących na myśl pieśniarzy country. Był potężnym barytonem, dalekim od typowego tureckiego wyglądu, nie tylko ze względu na strój, ale także kolorowe oczy, blond włosy i brodę oraz szerokie czoło, przywodzące na myśl Chucka Norrisa.
W latach 80. był jednym z najczęściej oglądanych przez nas piosenkarzy w TRT. W 1984 roku magazyn Kadınca uznał go za „najseksowniejszego mężczyznę”. Jego piąty album, „İmkânsız (Marzenia i wspomnienia)”, składający się z 11 utworów, wydany w 1989 roku, reprezentował jego dojrzały okres. Początkowo był farmaceutą; prowadził aptekę w naszej dzielnicy, Pangaltı. Chociaż w lata 90. wchodził z nieco samotniczym usposobieniem, jego serce zawsze biło dla muzyki. Pierwsze wydania tego albumu ukazały się na kasetach i płytach CD. Teraz, 36 lat później, po raz pierwszy ukazał się on na winylu (ale z inną okładką).
Album, wyprodukowany przez Orhana Topçuoğlu i zaaranżowany przez Garo Mafyana, zawierał utwory Bülenta Tezcana, Sevingüla Bahadıra i Sibel Tüzün. Od popu, przez muzykę klasyczną, po tango… „İmkânsız (Sny i wspomnienia)” to piękny zbiór utworów z historii naszej muzyki.
„DISCO FOLK FASIL-2” (MSS/ŞAHİNLER PLAK)Po drugiej połowie lat 70. XX wieku wzrosła liczba aranżacji łączących instrumenty i brzmienia zachodnie z lokalnymi melodiami. Anonimowe utwory były często reinterpretowane za pomocą gitary lub syntezatorów Mooga. Najpopularniejszym gatunkiem tych płyt było disco. Większość z nich została wyprodukowana z myślą o komercyjnym charakterze. Znalazło się jednak kilka bardzo dobrych. Jednym z nich był „Bizim Pop Fasılcılar-Disco Folk Fasıl-2”, nagrany pod aranżacją i kierownictwem Zafera Dileka, muzyka z Adany, który wyemigrował do Stambułu.
Nagrany przez Sıtkı Acim w Studio Hayri w 1979 roku, ten album jest jednym z najwspanialszych przykładów muzycznego podejścia Zafera Dileka i inspiracją dla takich artystów jak Garo Mafyan, Turan Yükseler, Yurdaer Doğulu, Cengiz Coşkuner i Metin Alkanlı. Zawiera 19 aranżacji, na każdym instrumencie grali mistrzowie epoki, i to właśnie w tym tkwi piękno tego albumu. Z baglamą (tureckim baglamą) Hamdiego Özbaya, basistą Mehmetem Horozem, curą (tureckimi bębnami) Zekiego Adsıza, perkusją Aykana Karataşa, fortepianem Doruka Onatkuta oraz syntezatorem i buzuki Uğura Dikmena, album zawiera różnorodne mistrzowskie interpretacje, które na lata zapisały się w naszej pamięci. Płyta „Disco Folk Fasıl-2” została wydana ponownie wiele lat później, zremasterowana z oryginalnych analogowych taśm-matek.
Cumhuriyet