Dlaczego muzycy są zmęczeni?

Pewnego dnia, podczas surfowania po Internecie, natknąłem się na tytuł w rodzaju „Dlaczego muzycy są dziś zmęczeni?”. Nie czytając treści artykułu, pomyślałem, że autor prawdopodobnie mówi o zmęczeniu próbami, trasami, podróżami, nagraniami i koncertami, ale kiedy przeczytałem artykuł, zobaczyłem, że wcale tak nie jest. W moim artykule z zeszłego tygodnia mówiłem o platformach muzyki cyfrowej, konkretnie o Spotify, i możliwych manipulacjach dotyczących algorytmów i list. Ten artykuł tak dobrze wyjaśnia problemy, jakie muzycy mają ze światem cyfrowym, że nie wahałem się znaleźć autora, zadzwoniłem do niego, pogratulowałem mu i poprosiłem o pozwolenie na zacytowanie go w dzisiejszym artykule.

Batıkan Baksı jest młodym pisarzem muzycznym. Ukończył Uniwersytet Marmara, Wydział Komunikacji, Wydział Dziennikarstwa. Uzyskał również tytuł magistra w tej dziedzinie. Obecnie pisze dla Dergy, Beatsommelier i Bavul Dergi. Pracuje również dla wspaniałego magazynu naszego stowarzyszenia zawodowego Yorumcu, z Işılem Çalışkanem, który jest zarówno pisarzem naszej gazety, jak i redaktorem naczelnym Yorumcu. Przyjrzyjmy się powodom „zmęczenia”, na które wskazuje nasz młody przyjaciel dziennikarz.

• Bycie muzykiem oznacza obecnie wykonywanie wielu zawodów jednocześnie; mamy profil producenta, który musi robić wszystko sam, od pisania piosenek po tworzenie kalendarza udostępniania.

• Wysiłek włożony w rozpowszechnianie i upowszechnianie muzyki, zamiast w jej produkcję, powoli pochłania artystę.

• Kiedyś samo wyjście na scenę i wydanie albumu wystarczało, żeby zostać muzykiem. Dziś, żeby stanąć na scenie, trzeba wykonać mnóstwo pracy za kulisami.

• Proces, który kiedyś był wysiłkiem zespołowym, teraz odbywa się przy udziale jednej osoby, co utrudnia produkcję artystyczną.

• Reguły świata cyfrowego narzucają muzykowi tempo algorytmów, a nie jego własny rytm tworzenia.

• Artysta, który musi stale coś prezentować, niezależnie od nastroju, może z czasem stracić kontakt z muzyką.

• Muzyk, który chce być znany, nie może unikać mediów społecznościowych; platformy te nie są już tylko miejscem do prezentacji, ale obowiązkowym etapem.

• Od artysty oczekuje się nie tylko tworzenia, ale także „bawienia”, co może prowadzić do oddalenia go od jego artystycznej tożsamości.

• Wartość piosenki mierzy się obecnie liczbą kliknięć i liczbą list odtwarzania, a nie jej walorami artystycznymi.

• Sztuczne aranżacje mające na celu przyciągnięcie uwagi słuchacza spychają emocje utworu na dalszy plan.

• Niezależny artysta musi radzić sobie z każdym etapem, od produkcji po promocję, jak z biznesem, który wspiera jego karierę.

• Z biegiem czasu ten niewidoczny ciężar izoluje artystę i sprawia, że ​​proces produkcji staje się psychologicznie trudny.

• Kiedyś scena była dla artystów najjaśniejszym punktem, dziś stała się trudnym doświadczeniem pełnym kosztów, stresu i niepewności.

• Słuchacze nie konsumują już muzyki poprzez jej odczuwanie, ale z prędkością oferowaną przez algorytmy; łączenie się zostało zastąpione klikaniem.

• Ból towarzyszący produkcji, którego doświadcza artysta, jest często niewidoczny, ponieważ oczekiwania zawsze opierają się na tym, „co będzie dalej”.

• Artysta, który czuje, że to, na co ciężko pracował, nie jest widoczne, pozostaje z pytaniem „jaki jest sens tego wysiłku?” i oddalają się od swojej pracy.

• Zmęczenie nie jest spowodowane tylko intensywnością pracy, ale także brakiem rekompensaty.

• Aby uniknąć tego zmęczenia, artysta nie powinien być sam; systemy wsparcia, produkcja grupowa i trzymanie się własnego tempa są niezbędne do zrównoważonego życia artystycznego.

To bardzo trafne obserwacje i ustalenia. Chciałem się nimi z wami podzielić. Bądźcie zdrowi.