Książki o naszej współczesnej literaturze (3)

Kontynuuję pisanie o pierwszej książce z serii „Narodziny nowoczesnej poezji tureckiej” opublikowanej w trzech książkach przez Doğu Batı Publications. Moi czytelnicy zainteresowani literaturą nieuchronnie zbiorą się i przeczytają książki, które zostały opublikowane i będą publikowane w różnym czasie, a nie jedną po drugiej. Dlaczego nie jedną po drugiej? Ponieważ plan na to nie pozwala.

W poprzednim artykule zatrzymałem się na artykule zatytułowanym „Poszukiwanie poezji rdzeniowej we wczesnej republice” autorstwa Oktaya Yivliego, zawartym w pierwszej książce.

Przeglądając podkreślone przeze mnie wersy w tym pięknym i bogatym artykule, natrafiłem na następującą ocenę Tanpınara : „W poezji Tanpınara nie ma prawie żadnego codziennego życia. Życie nie jest afirmowane, miłość do życia nie jest wyrażana”. Jeśli tak, to gdzie umieścimy „Everything in Its Place” lub „All Summer” , które są moim zdaniem najbardziej unikatowymi i pięknymi przykładami poezji tureckiej? Jak ocenimy uczucie życia, nawet jeśli poprzez wspominanie, w tych wierszach? Więc, jak zawsze, uogólnienia mogą nie być tutaj zbyt dokładne.

Spodziewałem się, że sekcja Dıranas podkreśli, że „Olvido” zostało napisane w dwunastosylabowych wersach (specyficznych dla poezji francuskiej), które są rzadko używane w naszym kraju. Czy przegapiłem to?

Yivli słusznie zauważa, że ​​temat czasu jest główną inspiracją w twórczości Dıranasa, podobnie jak w twórczości Tanpınara.

Moim zdaniem badanie zatytułowane „Koncepcja czasu w poezji tureckiej” mogłoby i powinno stać się przedmiotem obszernego studium.

Artykuł podkreśla różnicę między Ziya Osman Saba i Cahit Sıtkı Tarancı w odniesieniu do koncepcji śmierci. Nie mogę jednak zaakceptować tytułu „Oblicze śmierci” dla Cahit Sıtkı. Moim zdaniem Cahit Sıtkı jest poetą radości życia, pomimo swojej „obsesji na punkcie śmierci”. W rzeczywistości Ziya Osman jest taki sam. Pan Yivli musiał również zauważyć, że wiersz „Otuz Beş Yaş” został napisany w 11-sylabowych (6+5) wersach. Kiedy to zauważyłem, był naprawdę zaskoczony.

Podsumowując, „The Search for Core Poetry in the Early Republic” jest jednym z najciekawszych artykułów w pierwszej książce. W międzyczasie chciałbym podzielić się informacjami na temat następujących książek w bibliografii: E. Eroğlu, The Nature of Modern Turkish Poetry; M. Kaplan , Tanpınar’s World of Poetry; İ. Şahin , Haz ve Günah; i O. Yivli’den Ahmet Haşim’s Poetics, Essays on Form in Ahmet Muhip Dıranas’s Poetry; City and Alienation in Necip Fazıl’s Poetry; Turkish Poetry in the Republican Period.

Gdy tylko będę miał okazję, będę kontynuował ocenę artykułów w książkach wydawnictwa Doğu Batı Publications poświęconych współczesnej poezji tureckiej i pisał o innych niedawno opublikowanych pracach na temat naszej współczesnej poezji.