Obszar, na którym znaleziono 8000-letnie malowidła naskalne, został ogłoszony obszarem chronionym: Jedno z największych odkryć...

Archeolog Nezih Başgelen, dyrektor Platformy Monitorowania Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego, który ściśle zajmuje się tym tematem, mówi: „Podczas badań powierzchniowych prowadzonych przez dr Anneliese Peschlow Bindokat w różnych częściach gór Beşparmak od początku lat 90. XX wieku zidentyfikowano tysiące prehistorycznych malowideł naskalnych”.
Prezes EKODOSD, Bahattin Sürücü, sfotografował i udokumentował malowidła naskalne, a następnie zgłosił je Radzie Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Aydın. Po przeprowadzeniu badań obszar, na którym znajdują się malowidła naskalne szacowane na 8000 lat, a także warsztaty kowalskie, znaleziska ceramiczne i pozostałości budynków, został zarejestrowany jako stanowisko archeologiczne pierwszego stopnia.
'CENTRUM KULTURY OBFITOŚCI'Başgelen, w rozmowie z naszą gazetą, powiedział: „Te malowidła naskalne, datowane na okres od VI tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy V tysiąclecia p.n.e., należą do najważniejszych odkryć archeologicznych ostatnich lat w archeologii Bliskiego Wschodu. Te malowidła naskalne, co najmniej tak samo ważne jak znaleziska w Göbeklitepe i Çatalhöyük, charakteryzują się przedstawieniami rodzin, relacji damsko-męskich oraz matek z dziećmi, bez scen przemocy.
„Latmos to jedna ze świętych gór Anatolii, a jej szczyt, wznoszący się na 1400 metrów, był w starożytności ośrodkiem kultu płodności. Na szczycie góry rozsiane są malowidła naskalne, które mają związek z tamtejszym kultem płodności” – powiedział.
WYJĄTKOWA KULTURABaşgelen stwierdził: „Malowidła naskalne z Latmosu wykazują unikalne cechy w porównaniu ze sztuką naskalną na świecie pod względem tematyki i języka obrazowego. Dlatego możemy mówić o unikalnej kulturze Latmosu”. Başgelen kontynuował: „Ten unikatowy skarb kultury Turcji stoi jednak w obliczu zagrożenia wyginięciem z powodu gwałtownie rosnącej w ostatnich latach liczby licencjonowanych kamieniołomów skalenia. Należy pilnie podjąć niezbędne działania w celu ochrony tego wyjątkowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. Jeśli nie uda nam się tego wdrożyć na skalę parku narodowego, unikalne wartości tego regionu, który posiada unikatowe cechy kulturowe i przyrodnicze i jest rodzajem prehistorycznego muzeum na wolnym powietrzu, zostaną w dużej mierze utracone. Pod tym względem dotychczasowa praca Bahattina Sürücü i EKODOSD w terenie jest nie do przecenienia.
W tym kontekście pragnę mu szczerze pogratulować odkrycia nowych malowideł naskalnych i jego wkładu w rejestrację obszaru, na którym się one znajdują, jako stanowiska archeologicznego pierwszego stopnia”.
Cumhuriyet