Czy chłodziarki Yeti wytrzymają 117-stopniowy upał w Dolinie Śmierci? Sprawdziliśmy.
Część studiów podyplomowych spędziłem pracując w firmie organizującej spływy rzeczne we Flagstaff w Arizonie, gdzie przygotowywałem prywatne spływy kajakowe Wielkim Kanionem. (Aby sfinansować studia z poezji, trzeba być gotowym na wszystko). Przygotowywanie posiłków było częścią naszej działalności. Mieliśmy „własnościową” metodę błyskawicznego mrożenia posiłków w różnej ilości lodu, obliczoną tak, aby rozmrozić je dokładnie w momencie, gdy były potrzebne podczas trzytygodniowej wyprawy. Nie kwestionowałem naukowych dowodów. Ale zwróciłem uwagę na chłodziarki turystyczne. Jedynymi dwiema markami, którym ufaliśmy, jeśli chodzi o utrzymanie naszych płacących klientów, były własne chłodziarki Canyon Coolers z Flagstaff i wielki gracz w wyścigu o chłodziarki: Yeti .
Zazwyczaj kibicuję outsiderom, ale Yeti zdobył mój szacunek i lojalność podczas wyprawy z plecakiem Rim-to-Rim-to-Rim. Na dnie kanionu temperatura sięgała około 32 stopni Celsjusza. To jedyny raz w życiu, kiedy naprawdę poczułem wyczerpanie cieplne. Było okropnie. Ale dwie noce i trzy dni później, kiedy pokonaliśmy 1500-metrowe podejście szlakiem Bright Angel i potykając się, wróciliśmy do zaparkowanego samochodu, nasze piwa były wciąż cudownie zimne.
Ale kiedy w lipcu tego roku praca wysłała mnie do Doliny Śmierci, żebym obejrzał Badwater 135, 215-kilometrowy ultramaraton uliczny, byłem ciekaw. Czy te same chłodziarki wytrzymają jeszcze bardziej legendarny upał Doliny Śmierci?
Tylko jeden sposób, żeby się dowiedzieć.
Zamówiłem kilka nowszych modeli Yeti, Tundra Haul Wheeled Cooler i Roadie , i wysłałem je do mojego hotelu w środku Doliny Śmierci. Ale opóźnienie w magazynie sprawiło, że chłodziarki miały dotrzeć po mojej podróży. Drapiąc się po głowie, wpisałem w Google „czy możesz sprawdzić chłodziarkę?”. Pojawiły się odpowiedzi na pytania o lotność suchego lodu i jak pakować mięso niedźwiedzia, ale krótka odpowiedź brzmi: tak, możesz sprawdzić chłodziarkę. Więc przyjechałem na moje małe lotnisko w Michigan w słomkowym kowbojskim kapeluszu z już używanymi Tundra 35 i 45, które miałem w garażu zabezpieczone paskami zaciskowymi NRS . Gdyby był sezon na niedźwiedzie, na pewno wyglądałbym jak facet z mięsem niedźwiedzia w chłodziarce. Miałem tylko nadzieję, że przetrwają przez bagażową gąszcz. Chłodziarki tak, ale moje opaski zaciskowe nie.
Wieczorem przed wyścigiem, zatrzymując się w trafnie nazwanym Oasis at Death Valley – który według niezweryfikowanego szyldu obok rzucającej się w oczy fontanny na dziedzińcu znajduje się 88 metrów pod poziomem morza – wymknąłem się na późną nocną kąpiel w hotelowym basenie zasilanym wodą źródlaną. Był ciepły jak woda w wannie, a mimo to orzeźwiający. Po 45 minutach zanurzenia i wypiciu Miller Lite dla nawodnienia, odbyłem krótki, dwuminutowy spacer z powrotem do mojego chłodzonego freonem pokoju. Mój kostium kąpielowy był suchy, zanim wróciłem. I to wszystko przy zachodzie słońca. Weekend okazał się łagodny jak na Dolinę Śmierci, ale to wciąż najgorętsze miejsce na Ziemi.
Przez kolejne 48 godzin obserwowałem biegaczy z całego świata, którzy mozolnie przemierzali kilometry przez upał Doliny Śmierci, by dotrzeć do alpejskiego cudu Wschodnich Gór Sierra Nevada. Od czasu do czasu pomagałem dostarczać kawę i ręczniki ekipom i zawodnikom. Najczęściej zajmowałem się pisarskim hobby: obserwowałem i słuchałem, gapiłem się i podsłuchiwałem. I nawadniałem się. Temperatura wzrosła w tym roku do 48 stopni Celsjusza, nie przekraczając dramatycznie obiecanych 49 stopni Celsjusza ani zagrażających życiu 54 stopni Celsjusza, które obiecał nam dyrektor biegu. Ale i tak było cholernie gorąco. Wystarczająco, by zwarcie w aparacie i zniweczyć planowane zdjęcie, o które prosił mnie redaktor (i do którego kupiłem termometr): Yeti w pustynnym zaroślu, wypełnionym lodem, z termometrem poza skalą.
Ale jak sobie poradzili Yeti? Wytrwali. Nie będę kłamał i mówił, że te chłodziarki to cuda, zamieniające wodę w lód. Ale są izolowane jak cholera. W ekstremalnych temperaturach Doliny Śmierci zwykły lód w kostkach nie miał szans. Ekipa (w tym ja) wymieniała je na każdym punkcie pomocy. Nawet z rotomouldingową obudową i trzema calami izolacji wypełnionej wtryskiwanym pod ciśnieniem poliuretanem, zwykły worek z małymi kawałkami lodu nie miał szans. Kluczem do dłuższego użytkowania chłodziarki jest na początek wzięcie kostki lodu. Dla nas to zmieniło wszystko. Moja Tundra 35 zamieniła się w zamrażarkę. Czekoladowe batony Kind zamarzły, a luźne piwa zmieniły się w tę piwną, slushową konsystencję.
Po 48 godzinach w najgorętszym upale świata, moja bryła lodu pozostała. Wyrzucenie jej w krzaki pod koniec weekendu było trochę zdradą. Nie był to jednak idealny eksperyment. Byliśmy zbyt zajęci, by zastosować metodę naukową. Lodówki spędziły trochę czasu w klimatyzowanym wynajętym samochodzie, ale to był Jeep Wrangler, który przepuszczał chłodne powietrze jak sito, a ja parkowałem na słońcu przez kilka godzin bez przerwy. Podsumowując, lodówki wytrzymały. Spakuj się mądrze, a utrzymają temperaturę przez weekend w Dolinie Śmierci. Jeśli wybierasz się na weekendowy wypad, to jest najlepsze, co możesz dostać.
Kultura polowań na wyprzedaże Yeti i cały ten sprzęt, który ta marka produkuje, odbierają nam absolutną prawdę o Yeti: te chłodziarki to profesjonalna technologia outdoorowa. Zaprojektowano je dla rybaków komercyjnych, myśliwych z głębi kraju i ekip ultramaratonów. Czy to przesada na rodzinny piknik na plaży? Oczywiście. Ale w naszym świecie jest wystarczająco dużo przyziemnych rzeczy. Kup sobie chłodziarkę zdolną do wielkich rzeczy, a może pewnego dnia będziesz odprawiać Tundrę 45 pełną niedźwiedziego mięsa z syberyjskiego polowania na włócznie. A potem piknik na plaży.
esquire
