Rozpoczęto nową fazę

Usługa polityczna

Wczoraj doszło do nowego wydarzenia w związku z procesem restrukturyzacji, zainicjowanym przez władze pałacowe równolegle z nowym projektem na Bliskim Wschodzie. Podczas gdy apele bloku rządzącego o „zwołanie kongresu PKK i rozwiązanie partii” trwały, oświadczenie PKK otworzyło drzwi do nowej fazy.

PKK wydało oświadczenie, w którym poinformowano o zwołaniu kongresu. W oświadczeniu podano, że kongres odbył się w dniach 5–7 maja.

W oświadczeniu dotyczącym kongresu, który ze względów bezpieczeństwa miał się odbyć w dwóch różnych rejonach, napisano: „Obszerne i szczegółowe informacje oraz dokumenty dotyczące wyników 12. Kongresu PKK i podjętych decyzji zostaną udostępnione opinii publicznej wkrótce po połączeniu wyników z dwóch różnych rejonów”.

W oświadczeniu stwierdzono, że perspektywy i sugestie przedstawione kongresowi przez przywódcę PKK Abdullaha Öcalana zostały odczytane i ocenione, a krótki raport Komitetu Centralnego PKK został również odczytany i omówiony na kongresie. Ponadto „XII Kongres PKK z szacunkiem i wdzięcznością uczcił męczennicę Sırrı Süreyyę Önder, która była jedną z osób, które najbardziej przyczyniły się do jego przygotowania”.

Oświadczono, że obszerne i szczegółowe informacje oraz dokumenty dotyczące decyzji podjętych na kongresie zostaną udostępnione opinii publicznej wkrótce po połączeniu wyników w dwóch różnych obszarach.

Choć Partia Demokratyczna określiła to wydarzenie jako przełomowe wydarzenie w historii, po tym oświadczeniu wszystkie oczy zwróciły się w stronę partii rządzącej. Nadal nie jest jasne, jakie dalsze kroki podejmie reżim.

Po oświadczeniu, poseł DEM Party Van i członek delegacji İmralı Pervin Buldan powiedział: „Teraz zostaną położone kamienie węgielne pokoju. Niech będzie to korzystne dla nas wszystkich. Chciałbym, żeby mój prezydent dostrzegł tajemnicę”.

Zauważając, że przechodzą przez okres historyczny, Pervin Buldan powiedział: „Wiemy, że wszyscy z niecierpliwością czekają na datę zwołania kongresu PKK. Ten kongres był potrzebny, aby w Turcji zapanował pokój i aby w Turcji ustanowiono demokrację. Na każdym spotkaniu z panem Öcalanem mówił, że uważa to za coś historycznego i ważnego pod względem wsparcia procesu pokojowego, który przyniesie to Turcji. Mówił, że jest to potrzebne”.

NAWIĄZANO KOMUNIKACJĘ TECHNICZNĄ Z ÖCALAN

Pervin Buldan zauważył, że przywódca PKK Abdullah Öcalan uczestniczył w kongresie: „Prawdopodobnie dostarczono komunikat techniczny. Nie chcę wchodzić w zbytnie szczegóły. Ponieważ mamy jeszcze długą drogę do przebycia. Kongres się zwołał, ale chociaż nie ma pełnego, szczegółowego oświadczenia, spodziewamy się szczegółowego oświadczenia w nadchodzących dniach. Jednak samo w sobie jest to ważne oświadczenie. Dlatego nie mogę nie pamiętać o Sırrı Süreyya Önder. Chciałbym, żeby mógł to zobaczyć. Chciałbym, żeby mógł być świadkiem w tych dniach. Wniósł wiele. Obecnie jestem w Adıyaman, aby złożyć mu kondolencje. Ponownie czcimy jego duszę. Dedykujemy Sırrı naszemu prezydentowi”.

Apel o odpowiedzialność wobec rządu

Podkreślając, że nadszedł czas na zbudowanie demokratycznych i prawnych fundamentów, współprzewodnicząca Partii Demokratycznej Tülay Hatimoğulları powiedziała: „Najważniejszym rozwojem, jakiego potrzebuje kraj, będzie zbudowanie demokratycznych i prawnych fundamentów. Dzisiaj jesteśmy świadkami nowego początku, a nie końca. Jesteśmy świadomi, że bardzo historyczne dni czekają demokratyczną politykę”.

Z drugiej strony Centralny Zarząd Partii Demokratycznej (MYK) również wydał oświadczenie dotyczące ogłoszenia zwołania kongresu PKK. W oświadczeniu składającym się z 8 artykułów stwierdzono, że Turcja przeżywa „jeden z najważniejszych i najbardziej przełomowych momentów” w swojej najnowszej historii. Podkreślając, że rozwiązanie PKK było ważnym krokiem dla pokoju i polityki demokratycznej, stwierdzono, że „nadszedł czas, aby przed wszystkim innym postawić wolę wspólnego i równego życia”. Chociaż stwierdzono, że Wielkie Zgromadzenie Narodowe Turcji również odegrało ważną rolę w tym procesie, zauważono, że uciszenie strzelaniny było początkiem nowej ery. Oświadczenie kończyło się słowami: „Z całą pewnością przyniesiemy światło pokoju i braterstwa tym ziemiom”.

Oświadczenie zawiera m.in. następujące elementy:

• Dzięki historycznym decyzjom kongresu PKK jesteśmy o krok bliżej do pokoju po pięćdziesięciu latach konfliktu. Krok ten jest krokiem w kierunku odrodzenia i rozwoju pokoju oraz polityki demokratycznej, o których od stuleci marzyliśmy w sercu naszych starożytnych ziem.

• Nadszedł czas, aby ponad wszystko postawić wolę wspólnego i równego życia. To okres głębokiej wiary w demokratyczne społeczeństwo, wolną politykę, uniwersalne prawo oraz pracy i podejmowania kroków na rzecz demokratyzacji. Żaden młody człowiek nie powinien już paść ofiarą upadku w górach czy miastach. Niech od tej pory w tym kraju rozbrzmiewa głos polityki, a nie zaprzeczeń i broni; niech rozlegnie się głos demokratycznego i społecznego konsensusu, nie gniewu, lecz jedności i równego życia, a nie separacji.

• Otwiera się nowa karta na drodze do honorowego pokoju i demokratycznego rozwiązania. Jako Partia DEM uważamy, że po tym historycznym przełomie wszystkie demokratyczne instytucje polityczne, a zwłaszcza Wielkie Zgromadzenie Narodowe Turcji, muszą wziąć na siebie odpowiedzialność za rozwiązanie kwestii kurdyjskiej i prawdziwą demokratyzację Turcji.

• W tym historycznym momencie wypełnienie przez władzę wykonawczą jej historycznego obowiązku i wykorzystanie szansy na ustanowienie demokratycznej przyszłości Turcji będzie gwarancją pokoju.

• Dziś dźwigamy ciężar wielkiej nadziei z jednej strony i głęboką odpowiedzialność, jaką narzuciła nam historia z drugiej. To nie koniec, lecz nowy początek. Kończymy tę deklarację woli, ponownie wspominając naszą ukochaną towarzyszkę Sırrı Süreyyę Önder, która poświęciła swoje życie pokojowi i braterstwu narodów i której serce zawsze biło po stronie uciśnionych.

„ERA KRWI I NIENAWIŚCI DOBIEGŁA KONIEC”

Po oświadczeniu PKK pierwsze oświadczenie ze strony MHP pochodziło od wiceprzewodniczącego grupy Celala Adana. „Nasza najgłębsza rana została uleczona, era krwi i nienawiści dobiegła końca” – powiedział Adan w swoim poście w mediach społecznościowych.

∗∗∗

NIE MÓWIMY, ŻE ZACHÓD KRAJU POWINIEN BYĆ ZIMĄ, A WSCHÓD WIOSNĄ

Zastępca Partii DEM w Stambule i członek delegacji İmralı Cengiz Çiçek ocenili oświadczenia PKK. Çiçek powiedział: „Chociaż ocena treści i następującego po niej procesu byłaby niekompletna bez zapoznania się ze szczegółowym oświadczeniem, które zostanie złożone później, możemy to powiedzieć z pierwszej ręki. Decyzja ta wynikła z wezwania Öcalana do pokoju i demokratycznego społeczeństwa z perspektywy ruchu kurdyjskiego”.

Çiçek powiedział: „Nowy okres walki należy rozumieć w kategoriach konieczności odejścia od gruntu konfliktu i przemocy na grunt prawny i polityczny. W tym względzie ucieleśnia on politykę pokojową ludu jako opcję walki przeciwko polityce wojennej władców. Uważamy, że proces ten będzie również przebiegał na korzyść uciskanych narodów. Jedynym adresatem tego procesu nie jest rząd ani polityka kurdyjska. Oczywiście, są adresatami, ale powinniśmy działać, nie zapominając, że osiągniemy zdrowy wynik, gdy społeczeństwo, zorganizowane siły społeczeństwa i opozycja również staną się stronami pokoju i podmiotami politycznymi”.

Çiçek mówił także o sprzeczności pomiędzy nowym procesem a reżimem, który zwiększył dawkę autorytaryzmu:

Oczywiście, nie możemy powiedzieć: „Niech na zachodzie kraju będzie zima, a na wschodzie wiosna”. Obecną dychotomię można przezwyciężyć pod warunkiem, że siły demokratyczne w Turcji zdefiniują ten problem, który stał się problemem regionalnym i globalnym, jako problem demokratyzacji i włączą go w obszar własnej walki o prawa i wolności. Kwestii kurdyjskiej nie należy traktować w oderwaniu od walki Turcji o demokrację; Jednym z głównych czynników, które pozytywnie wpłyną na charakter tego procesu, będzie to, że opozycja i różne grupy społeczne zabiorą głos i odważniej podejmą inicjatywę w tej sprawie. Apel ten jest również cenny jako wezwanie do wyjścia z obecnego, pogrążonego w kryzysie systemu w Turcji w sposób, który historycznie będzie korzystny dla ludzi, a także jako wezwanie i okazja do demokratycznej transformacji.

Innymi słowy, wezwanie to należy również traktować jako przeszkodę w budowie reżimów antydemokratycznych. Biorąc pod uwagę wyniki wyborów z 7 czerwca, uważamy, że walka sił demokratycznych w Turcji zawęzi pole działania wszelkiej polityki antydemokratycznej i otworzy o wiele szersze pole dla narodów uciskanych.

Proces ten definiujemy jako proces nowych posunięć politycznych i zmagań społecznych.

Dlatego też oceniamy ten proces nie jako proces zwycięstwa lub porażki, ale jako historyczne rozdroże w walce o demokratyczną republikę. Choć rozumiemy pewne obawy i krytykę, traktujemy również ten okres jako okres, w którym jesteśmy świadkami pierwszych kroków historycznego marszu, w którym społeczeństwo będzie kładło większy nacisk na zorganizowaną walkę i wkroczy na scenę z nowymi formami i nowymi środkami walki, biorąc pod uwagę różne ryzyka. Wierzymy, że możemy tworzyć tę historię tylko wspólnie, dzięki silniejszym organizacjom i zorganizowanej walce ludzi.

∗∗∗

WYBORCY AKP-MHP NIE POPIERAJĄ PROCESU

Firma badawcza Metropoll Research Company opublikowała nowe badanie dotyczące dyskusji na temat „procesu rozwiązywania sporów”. W badaniu przeprowadzonym w dniach 14–21 marca 2025 r. metodą CATİ (Computer-Assisted Telephone Survey) z udziałem 1186 osób w 26 prowincjach, uczestnikom zadano pytanie: „Czy popierasz nowy proces przeprowadzony z Abdullahem Öcalanem?” Zgodnie z wynikami ankiety; Popierało ją 23,8 proc., natomiast nie popierało jej 67,7 proc. Odsetek odpowiedzi „Nie mam pojęcia/Brak odpowiedzi” wyniósł 8,5%. Wyniki sondażu wskazują, że wyborcy partii AKP i MHP, będących partnerami reżimu, nie popierają trwającego procesu. Choć 32,1 proc. uczestników, którzy stwierdzili, że głosują na partię AKP, poparło ten proces, 57,7 proc. stwierdziło, że go nie popiera. Z drugiej strony odnotowano, że 36,1 proc. wyborców MHP poparło ten proces, a 56,9 proc. było mu przeciwnych.

Z drugiej strony 18,5 proc. wyborców Partii Demokratycznej (DEM) wyraziło sprzeciw wobec tego procesu, podczas gdy 11,4 proc. było niezdecydowanych.

∗∗∗

BUĞRA GÖKCE: „CZY ZAWSZE TAK BĘDZIE?”

Na Bliskim Wschodzie, gdzie polityka tożsamościowa przejawia się najmocniej, tworzy się geografia napięć, zdefiniowana przez definicje Amina Maaloufa: „Najpierw muzułmanin, potem Bośniak”, „Najpierw muzułmanin, potem Palestyńczyk”. Gdy nie ma tego napięcia, definicja tożsamości wyrażona jako religia, narodowość definiuje inne spektrum, takie jak światopogląd, zawód, praca wykonywana z wiarą, a nawet bycie człowiekiem. Ta definicja; Może opisywać wolność głębiej, niż tylko poprzez zamknięcie się w ramach ograniczeń, takich jak wolność myśli i religijno-narodowa tożsamość.

Zawsze istniało napięcie, aby ta polityka tożsamościowa stała się czynnikiem decydującym o położeniu geograficznym, w którym się znajdujemy. Linie podziału społecznego zawsze były obciążone stresem poprzez czynniki wyzwalające. Tak więc, podczas gdy wiele krajów Zachodu i Wschodu, szczególnie Korea, która w latach 60. pod wieloma względami pozostawała w tyle, wyprzedzała nas, działając wyłącznie w oparciu o ideę modernizacji – rozwoju czy „wznoszenia się na poziom współczesnej cywilizacji”; Ten wyjątkowy, lecz samotny kraj nie mógł zająć miejsca, na jakie zasługiwał, ponieważ był pogrążony w napięciowych stosach polityki tożsamościowej, zwłaszcza na tle religii i narodowości!

Dlatego od lat mówimy, że pokojowa dyskusja i działania mające na celu zakończenie napięć to pierwsze kroki, które pozwolą temu krajowi się rozwijać. Jeśli znów ograniczymy to do polityki tożsamości, umieścimy to w wąskich ramach, które nie obejmą wszystkich segmentów społeczeństwa i nie obejmą każdego. Jak głosi piosenka: „Zawsze tak jest!”

W jaki sposób proces, w którym wykluczona jest partia założycielska kraju, główna opozycja i opozycja, która obecnie reprezentuje przynajmniej połowę społeczeństwa, może budować pokój bez żadnych problemów? Czy nie zostaniemy znów uwięzieni w grupie, wtłoczeni w tożsamości i społeczności?

Jednak ci, którzy nie chcą, aby tak dalej było i chcą „zakończenia walk bez rozlewu krwi”, pozostają głusi na wołanie tych, którzy w płaczu dziecka domagają się wolności kraju, a w braterskim pozdrowieniu – dobrobytu wielkiej gospodarki. Jasne, myślące i produktywne umysły oraz intelekty mojego kraju są skazywane na więzienie. Opozycja i rywale są karani obowiązkiem służenia Silivri zamiast ojczyźnie.

Czy nie martwi Cię, że zamiast procesu, w którym wszyscy przedstawiciele polityczni kraju byliby otwarcie i transparentnie dyskutowani i rozwijani, w parlamencie toczy się zamknięty, tajny proces, w którym nie jest nawet możliwa komunikacja? Jeśli nie chcemy, aby taka sytuacja trwała, zwłaszcza w przypadku ministrów takich jak nasz brat Sırrı Süreyya, którzy pragną pokoju i nie dają się złapać w pułapkę „polityki tożsamości”, to czy nie uważa Pan, że istnieje potrzeba braterskiego pozdrowienia, które przekroczy politykę tożsamości, oraz języka i jedności, które obejmą każdego, kto pracuje i pragnie dobrobytu i szczęścia Republiki Turcji?