Twierdzenie, że Murat Çalık zastąpi İmamoğlu, dla Çalık zakupiono 5 mieszkań w Topkapı

Burmistrz Stambułu, Ekrem İmamoğlu, aresztowany w ramach śledztwa korupcyjnego wszczętego przez Prokuraturę Generalną Stambułu, miał przygotowywać burmistrza Beylikdüzü, Murata Çalıka, do objęcia stanowiska prezydenta, gdyby ten został prezydentem. Według zeznań Adema Soytekina, który obecnie przebywa w areszcie, planowano połączenie pięciu mieszkań w Topkapı w celu utworzenia biura dla Çalıka, ale plan ten został udaremniony z powodu trwających działań.

Zarzuty opierały się na zeznaniach Soytekina, który zeznawał przed prokuraturą w dniach 17-26 czerwca oraz 2 lipca pod pretekstem skutecznej skruchy. Soytekin, który został zwolniony warunkowo po złożeniu zeznań, oświadczył, że przekazał niektóre mieszkania w projekcie Butik Panaroma w Bahçeşehir podejrzanym Serdarowi Taşkınowi i Ercanowi Saatçi, a przeniesienia te nastąpiły na prośbę Murata Çalıka.

W swoim oświadczeniu Soytekin stwierdził, że akty własności mieszkań zostały przeniesione, ale nie otrzymał w zamian żadnej zapłaty, a płatność gotówką została przekazana pracownikowi podejrzanych, Zafera i Murata Keleşa, dopiero kilka miesięcy później.

Wśród zarzutów wobec Mehmeta Murata Çalıka, którego nazwisko padło w śledztwie, znalazł się plan, który miał zapewnić mu objęcie stanowiska burmistrza metropolii Stambułu, jeśli İmamoğlu zostanie prezydentem. Soytekin stwierdził, że projekt Topkapı zakładał połączenie pięciu mieszkań na piątym piętrze, aby stworzyć centralnie zlokalizowane biuro dla Çalıka. Stwierdził, że projekt zaprojektował krewny Çalıka, Mete E., a İmamoğlu dokona płatności po przekazaniu ziemi w Güre, Balıkesir.

Soytekin przekazał również informacje o spotkaniu, które odbyło się w Beylikdüzü pod koniec 2024 roku. Wyjaśnił, że Çalıka reprezentował na spotkaniu Veysel Erçevik, a İmamoğlu Tuncay Yılmaz, ale z powodu operacji transfer nie doszedł do skutku i nie wypłacono mu żadnej płatności.

Odnosząc się do procesu dochodzeniowego, Soytekin argumentował, że niektórzy próbowali zrzucić całą winę na Fatiha Keleşa i jego samego, mówiąc: „Zdałem sobie sprawę, że Fatih Keleş nie zrobił tego z własnej woli. Nie jest właściwe, aby osoby rzeczywiście odpowiedzialne pozostawały w cieniu”.

AA