Na kongresie Bartınsporu nie brakowało napiętych momentów

132 członków wzięło udział w nadzwyczajnym posiedzeniu Zgromadzenia Ogólnego Bartınspor, które odbyło się w sali posiedzeń Izby Handlowo-Przemysłowej Bartın. Spotkanie rozpoczęło się od odczytania Hymnu Narodowego.

Po wyborze zarządu, do zarządu złożono dwie oddzielne petycje dotyczące głosowania nad przywróceniem Enesa Esera i 13 innych osób, które zostały wykluczone z członkostwa w poprzednich kadencjach. Po petycjach dotyczących przyjęcia 14 osób, w tym Enesa Esera, do członkostwa, w sali doszło do dyskusji i napiętych momentów. Serkan Yurtaçan, który nie ogłosił swojej kandydatury, zareagował w swoim przemówieniu na bezpodstawne wiadomości i krytykę pod jego adresem. Yurtaçan wyjaśnił fakty dotyczące deklaracji, która miała miejsce w przerwie w połowie sezonu i późniejszego rozwiązania drużyny. Yurtaçan zauważył, że w rzadkim wydarzeniu w historii piłki nożnej większość graczy, którzy podpisali wspólnie przygotowaną deklarację i ogłosili, że nie wrócą, jeśli ich pieniądze nie zostaną wypłacone, została odesłana. Serkan Yurtaçan stwierdził, że wydarzenia te zapoczątkowali gracze o nazwiskach Emin Akyıldız, Emrullah i Sergen. Yurtaçan złożył następujące oświadczenia dotyczące decyzji o rozwiązaniu zespołu i wydarzeń, które miały miejsce wcześniej: „W ramach budżetu, który stworzyliśmy, zapłaciliśmy 75 procent zaliczek wszystkich naszych graczy w zakresie, na jaki pozwalał nasz ogólny budżet. Ponadto nie jesteśmy winni żadnemu z naszych graczy nawet 1 TL w postaci premii. Naszym jedynym długiem było 25 procent pozostałe z zaliczki. Po ostatnim meczu przerwy w środku sezonu pojechaliśmy na wakacje, ale drużyna miała się zebrać tydzień później. Ponieważ pierwszy mecz drugiej połowy miał się również odbyć 19 stycznia. Ostatni mecz pierwszej połowy zakończył się o 15:45. Po meczu przyjaciel napisał wiadomość ze wspólnych części piłkarzy o 16:30. Wiadomość brzmi: „Zorganizujmy wieczorem wideokonferencję. Zaprośmy również naszych trenerów na spotkanie. Nie wracajmy do miasta bez otrzymania należności”. Mija pewien czas po korespondencji, ale nie otrzymuje żadnego wsparcia. 15 minut później pisze: „Czy ktoś mnie śledzi?” Godzinę później, o 17:45, ten sam zawodnik wysyła mi wiadomość. Wracamy z meczu wyjazdowego. Są znajomi z kadry kierowniczej, jedziemy do Bartın autobusem. Są tacy, którzy wrócili do Bartın autobusem, i są tacy, którzy się rozproszyli i pojechali do domu. Wszyscy będą w Bartın za tydzień. Wiadomość, którą mi wysłał, brzmiała: „Prezydencie, nie chcę zostać w tej drużynie. Puść mnie”. Napisałem: „Okej, porozmawiamy”. Rozmawialiśmy na miejscu spoczynku. Nie mogę błagać tych, którzy nie chcą zostać w drużynie, którzy chcą odejść. Mijają 1-2 godziny, tego samego wieczoru ten sam piłkarz dzwoni do naszego przyjaciela z zarządu. Nazywa się Emin Akyıldız. W sierpniu wziął 100 procent swoich pieniędzy. Dyrektor mówi swojemu przyjacielowi: „Prezydent wyrzuca mnie z drużyny. Nie chcę iść”. W ten sam sposób przeszkadza innym dyrektorom i piłkarzom. Mówi: „Porozmawiajmy, spotkajmy się”. Nasz zawodnik o imieniu Beytullah wziął również 90 procent swoich pieniędzy i niestety on również dołączył do grupy. Trzecią osobą jest nasz przyjaciel Sergen. Wziął również 80 procent swoich pieniędzy. „Ci trzej piłkarze są tymi, którzy powodują zamieszanie. Otrzymali już dużą część tego, co im się należy. Nie mają już nic do zapłacenia poza zaliczką. Po ostatnim incydencie z powiadomieniem postanowiłem nie spotykać się z żadnym z piłkarzy, którzy podpisali kontrakt. Postanowiliśmy odesłać tych graczy po spotkaniu z zarządem, starszyzną piłkarską i administratorami miasta. Gracze dzwonili do mnie, ale nie odbierałem ich telefonów” – powiedział.

Serkan Yurtaçan, który również stwierdził, że po decyzji zostali poddani ostrej krytyce i obelgom, na które nie zasłużyli, powiedział: „Powiedzieli mi: 'To wstyd', 'Rozwiązał drużynę'. Za zamkniętymi drzwiami byli tacy, którzy mówili: 'Nie będą w stanie wystawić drużyny, nie będą w stanie tego zrobić, on zrezygnuje, drużyna zostanie pozostawiona w potrzebie'. Nie pozostawiłem żadnej ze swoich prac niedokończonych. Złożyliśmy drużynę, która nie mogłaby powstać w Super Amateur League w tak krótkim czasie i przy takich kosztach, pracując poważnie. W rezultacie nie zrezygnowaliśmy z munduru ani herbu tej drużyny. Zakończyliśmy ligę na 4. miejscu. Według postrzegania na zewnątrz, dla tych, którzy znają się na piłce nożnej, dla tych, którzy są zaangażowani w ten biznes, jest to sukces. Jednak dla Bartına jest to porażka. Nie mogę nic o tym powiedzieć”.