Oni nawet się tym nie przejmują

W drodze na stadion İnönü spotykamy w metrze tysiące fanów Galatasaray. Jadą do Yenikapı, aby świętować mistrzostwo, o którym poinformowali zaledwie tydzień temu, i nacieszyć się piątą gwiazdką. Dobrze zrobiony.

Rozumiemy również, że niektórzy inni pasażerowie metra są fanami Fenerbahçe, z rozmów, które prowadzą między sobą, na przykład „Wracajmy do domu, żebyśmy mogli obejrzeć mecz mistrzowski”. Wszyscy spieszą się, żeby świętować i wygrać mistrzostwa. Im również należą się brawa.

Mijamy Najpiękniejszą Drogę Stadionową Świata, obsadzoną drzewami drogę przed Pałacem Dolmabahçe, i wchodzimy na stadion. Pomimo wielkich rozczarowań, jakich doświadczyli w trakcie sezonu, kibice Beşiktaşu wypełniają trybuny po brzegi, aby wspierać drużynę w nadziei na zakończenie rozgrywek co najmniej na 3. miejscu i zdobycie biletu do Europy. Kapelusze z głów.

Przed meczem, w celu podniesienia morale kibiców i drużyny, „Mistrz Ligi Koszykówki Młodzieżowej Beşiktaş”, a następnie „Mistrz Ligi U16 Beşiktaş Piłkarski” odbywają rundę honorową ze swoimi trofeami. Oby było to halal tysiąc razy.

Innymi słowy, każda osoba, którą do tej pory wymieniłem, włożyła wysiłek i wiarę.

Inny ważny mecz odbędzie się 1062 kilometry od Stambułu. Samsunspor, który gra na wyjeździe z Trabzonsporem i rozpoczyna tydzień na 3. miejscu, również traktuje swoją pracę poważnie. Mimo że przez długi czas prowadził w meczu, kończy mecz wynikiem 2-2 i umacnia swoją pozycję.

A co z Besiktasem?

Wiesz, Beşiktaş, który twierdzi, że „jeśli zdobędą 3 punkty na własnym boisku i przed swoimi wspaniałymi kibicami, zakończą tydzień na 3. miejscu, przed Samsunsporem”, to jest oczywiste. Co więcej, ich rywalem jest Rizespor, który zajmuje 14. miejsce w lidze.

Beşiktaş nie jest jedyną drużyną, która interesuje się światem.

Patrzysz na boisko i oni mówią: „Co się stanie, człowieku? Sezon i tak się nie kończy. Jeśli się skończy, możemy wrócić do domu. Albo zadzwonić do naszego menedżera i zacząć negocjacje...”

Tylko Beşiktaş nie traktuje życia poważnie.

W zeszłym sezonie, a mianowicie w sezonie 2023–2024, znudziło mi się używanie zwrotu „stracony sezon” w niemal każdym artykule meczowym i pisanie o niedociągnięciach drużyny, więc na jakiś czas zrobiłem sobie przerwę od pisania.

Na początku sezonu kontynuowaliśmy pisanie tej samej historii, z wyjątkiem kilku meczów. Jaką część tej drużyny możemy krytykować, kiedy jej zarząd, trenerzy i zawodnicy, których liczba spadła w ciągu ostatnich dwóch sezonów, wielokrotnie sprawili, że jej kibice wyrywali sobie włosy z głowy?

Mert Günok, który w pojedynkę wygrał wiele meczów dzięki swoim kluczowym obronom (na litość boską) i który na początku sezonu zdawał się być wolny od choroby „późnego wprowadzania piłki do gry”, teraz znowu cierpi na tę samą chorobę?

Obrona, która nieustannie zamienia się w „planszę układanki”? Svensson, który jest pracowity i poświęcający się, ale nie może dotrzymać kroku szybkim lewoskrzydłowym i dla którego nie można stworzyć alternatywy?

A co z linią obrońców, która miała problem z utrzymaniem tego samego duetu przez dwa tygodnie z rzędu?

Pomoc, która miażdży swoich rywali w kluczowych i ważnych meczach, ale kłania się każdej anatolijskiej drużynie, która przyjeżdża do İnönü i zamienia pole karne w karczmę dla przechodniów? Gedson, który potrafi rozruszać każdą drużynę, gdy szybko prowadzi piłkę do przodu, ale kto nie potrafi pozbyć się nawyku ciągłego wykonywania jeszcze jednego ruchu?

„Przesiał mąkę i zawiesił sito” – ale Ciro, którego nauczyciel nigdy nie skreślił?

Rafa, który w niektórych meczach gra jak „gwiazda świata”, ale najczęściej woli grać „samotnikiem”?

Semih i Mustafa, którzy kazali nam powiedzieć: „Te dzieciaki nic nie zrobią. Powinny znaleźć sobie miejsce w innej, niższej lidze. Powinny nawet zmienić zawód, pracować jako sukiennicy lub cieśle. Jeśli to nie zadziała, powinny sprzedawać cytryny”?

Mam dość liczenia. Resztę uzupełnij sam.

Nie mam wątpliwości co do kwalifikacji i dobrej woli Ole Gunnara Solskjaera i myślę, że pozostanie w klubie byłoby dla niego bardzo korzystne. Ale w meczu, w którym jedna bramka mogła zmienić losy ligi, cóż to za amatorskie zagranie, nagle zaburzyć równowagę w środkowej linii obrońców, czyli w obronie, i stracić bramkę w 89. minucie, panie?

W tym czasie wynik meczu Trabzon- Samsun wynosił 1-1. Mecz i tak zakończył się wynikiem 2-2.

Jeśli strzelisz gola i będzie 2-1, wszyscy bezinteresowni ludzie, którzy przyjdą na stadion İnönü, będą gwizdać i krzyczeć „Bu!”. Zostaniesz odesłany do domu z głośnymi wiwatami, a nie głośnymi głosami.

Czy to się wydarzyło?

Pod koniec meczu kibice skandowali: „Zdejmij koszulkę, odejdź, cokolwiek!” Kiedy krzyknąłem: „Jesteś niegrzeczny!” powiedzmy? Czy teraz powiemy, że popełnili błąd?

Przepraszam.

Gra kibiców w İnönü przez cały sezon była wielokrotnie lepsza od waszej (włącznie z trenerem).

W pewnym momencie meczu zajrzałem do naszej Press Tribune.

Nasza grupa pisarzy i ilustratorów z Beşiktaş; Powiedziałem, że gdyby na boisko wyszli Orhans (Can i Yıldırım), Melih, Tuba, Ali, Kartal, Mehmet, Gülengül, Atacan itd., zagralibyśmy lepiej niż Semih, İmmobile i Mustafa. Przez Boga i przez Boga.

Wracaj szybko do zdrowia.

Zostawiamy za sobą kolejny stracony sezon.

Co się stanie, jeżeli w przyszłym tygodniu strzelisz 10 goli przeciwko Bodrum?

Od teraz musimy przejść do tego, co Brytyjczycy nazywają „powrotem do deski kreślarskiej”.

Zaczynając od prezydenta Adaliego, każdy jest godny historii i postawy tego klubu, a co najważniejsze, musimy stworzyć drużynę godną kibiców, którzy pocą się bardziej niż ci na boisku, traktują swoją pracę poważnie i „patrzą w przyszłość”.

Oczywiście, mistrzostwa nie są tu najważniejsze.

Nie jest to również klasyfikacja ligi.

Mój ulubiony zespół w angielskiej Premier League, Manchester United (tak, ten United), zajmuje w tym roku 16. miejsce. Crystal Palace czekał 120 lat na wygranie Pucharu Anglii. Tottenham został mistrzem Ligi UEFA. Nie kurczą się i nie rosną.

W Besiktas jest tak samo.

Ale chłopaki, nie czujemy się komfortowo grając bez należytego przygotowania koszulki.

Wstydź się.