Usain Bolt wyjaśnia, dlaczego nie może pobić własnego rekordu

Oceniając swoją karierę w podcaście The Fix, Bolt stwierdził, że w sezonie 2011 był w szczytowej formie, mówiąc: „W tamtym roku dosłownie unosiłem się w powietrzu. Moje biegi były niesamowicie dobre, a mój trener był bardzo podekscytowany. „Po raz pierwszy słyszę, jak mówi: »Pobijemy ten rekord«”.

Jednak legendarny sportowiec stwierdził, że kontuzje i falstart w Daegu 2011 uniemożliwiły mu to i dodał: „Gdybym nie doznał kontuzji, mógłbym pobić swój własny rekord. „Ta szansa była tuż przed moimi oczami” – powiedział, wyrażając żal.

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011 zapiszą się w historii jako jeden z nielicznych momentów, w których Boltowi nie udało się utrzymać passy złotych medali. Jamajczyk był głęboko rozczarowany falstartem w finale biegu na 100 metrów i odpadnięciem z biegu. Jednak Bolt, który zdobył złote medale w biegach na 100 m, 200 m i 4 × 100 m na wszystkich najważniejszych mistrzostwach w latach 2009–2015, dzięki temu sukcesowi udowodnił, że dominuje na arenie międzynarodowej rzadko spotykanie.

Sądząc, że rekordy będą nadal bite, Bolt podkreślił, że lekkoatletyka ciągle się rozwija. Twierdząc, że nowe technologiczne kolce do butów i metody treningowe zmieniły ten sport, Jamajczyk powiedział: „Wszystko jest możliwe. Lekkoatletyka rozwija się bardzo szybko. „Rekordy są po to, żeby je pobijać, ale to zajmie trochę czasu” – powiedział.

Chociaż w ostatnich latach żaden sportowiec nie zbliżył się do czasu Bolta, najlepszy czas osiągnięty przez Amerykanów Trayvona Bromella i Freda Kerleya, wynoszący 9,76, był daleki od rekordu legendarnego nazwiska wynoszącego 9,58.

Usain Bolt pozostaje najlepszym sprinterem wszech czasów, ma na swoim koncie osiem złotych medali olimpijskich i jedenaście tytułów mistrza świata. Oprócz 100 metrów, nie został pobity także rekord świata na 200 metrów, który ustanowił w Berlinie w 2009 r. czasem 19,19.