Naukowcy kwestionują długo utrzymywaną teorię na temat tego, dlaczego Mars jest czerwony

Czwarta planeta od Słońca ma słynną barwę rdzawo-czerwoną, ale obecnie naukowcy uważają, że myliliśmy się co do tego, skąd wziął się jej charakterystyczny odcień.

Czerwone zabarwienie pochodzi z minerałów żelaza w pyle Marsa — nic dziwnego. Jednak zespół naukowców ESA i NASA uważa obecnie, że Mars zardzewiał wcześniej w swojej starożytnej przeszłości, niż wcześniej sądzono, gdy na powierzchni planety szeroko rozprzestrzeniła się woda w stanie ciekłym.

Tlenek żelaza, który jest obecnie rozproszony na Marsie, może powstawać w różnych warunkach. Naukowcy wcześniej sądzili, że tlenek żelaza na powierzchni Marsa to hematyt, który prawdopodobnie powstał w wyniku interakcji z atmosferą planety, gdy powierzchnia Marsa była sucha.

Jednak nowa analiza wskazuje na inne pochodzenie — wyraźna czerwień Marsa wydaje się bardziej pasować do koloru tlenków żelaza zawierających wodę, czyli ferrihydrytu. Ferrihydryt zachowuje swój wodny podpis długo po tym, jak woda obecna podczas jego formowania zniknie, a zespół badawczy wykrył jego podpisy w czerwonawym pyle rozproszonym po całej planecie.

W badaniu , którego wyniki opublikowano dzisiaj w czasopiśmie Nature Communications , naukowcy podjęli próbę odtworzenia pyłu marsjańskiego w warunkach laboratoryjnych, aby uzyskać obraz odpowiadający pyłowi obserwowanemu podczas obserwacji tej planety za pomocą statków kosmicznych.

„Próbowaliśmy stworzyć replikę pyłu marsjańskiego w laboratorium, używając różnych rodzajów tlenku żelaza. Odkryliśmy, że ferrihydryt zmieszany z bazaltem, skałą wulkaniczną, najlepiej pasuje do minerałów widzianych przez sondy kosmiczne na Marsie” — powiedział Adomas Valantinas, badacz z Brown University i główny autor badania opisującego odkrycia w komunikacie ESA. „Mars nadal jest Czerwoną Planetą. Po prostu nasze zrozumienie, dlaczego Mars jest czerwony, uległo transformacji”.

Chociaż poprzednie badania sugerowały, że ferrihydryt może znajdować się w pyle marsjańskim, eksperymenty laboratoryjne zespołu połączyły dane z misji z testami praktycznymi, aby potwierdzić tę ideę. Naukowcy zmielili żelazo w laboratorium, aby miało podobny rozmiar do cząstek pyłu marsjańskiego, i przeanalizowali pył laboratoryjny za pomocą tych samych technik, których używają statki kosmiczne krążące wokół Czerwonej Planety.

„Z niecierpliwością czekamy na wyniki nadchodzących misji, takich jak łazik Rosalind Franklin ESA i misja NASA-ESA Mars Sample Return, które pozwolą nam dokładniej zbadać, co powoduje czerwień Marsa” — powiedział w tym samym komunikacie Colin Wilson, naukowiec z misji Trace Gas Orbiter (TGO) i projektu Mars Express w ESA.

„Niektóre z próbek już zebranych przez łazik Perseverance NASA i oczekujących na powrót na Ziemię zawierają pył; gdy tylko przewieziemy te cenne próbki do laboratorium, będziemy w stanie dokładnie zmierzyć, ile ferrihydrytu zawiera pył i co to oznacza dla naszego zrozumienia historii wody – i możliwości istnienia życia – na Marsie”.

Może minąć trochę czasu, zanim poznamy dokładny skład Marsa, ale dzięki obserwacjom naukowców prowadzonym znad jego powierzchni oraz laboratoriom na Ziemi jesteśmy coraz bliżej poznania prawdy.