Wewnątrz zapomnianych rezydencji pozostawionych przez miliarderów

• Wymarzona rezydencja nowojorskiego magnata stała się jego ostatnim miejscem spoczynku tej samej nocy, w której ją ukończono.
• Pałac króla Fahda w Hiszpanii gościł swojego królewskiego właściciela zaledwie cztery razy, zanim popadł w ruinę.
• Wakacyjna posiadłość Pabla Escobara, niegdyś forteca, w której liczono miliardy ludzi, obecnie jest zniszczona przez bombę.

Każda mega-rezydencja to historia wykonana z marmuru, zanurzona w złocie i zaprojektowana tak, aby przetrwać próbę czasu. Jednak zamiast gościć wielkie przyjęcia i pokolenia spadkobierców, niektóre z tych rezydencji teraz stoją w złowrogiej ciszy, a ich niegdyś nieskazitelne korytarze pokryte są kurzem.

Od wymarzonego domu miliardera , który stał się jego ostatnim miejscem spoczynku, po ruiny wakacyjnej posiadłości niesławnego barona narkotykowego Pablo Escobara, te zapomniane rezydencje szepczą historie o ambicji, nadmiarze i całkowitym porzuceniu.

W 1894 roku William O. Wyckoff przeprowadził się do niedawno wybudowanej rezydencji na Carleton Island, w północnej części stanu Nowy Jork. Miała 11 sypialni, zapierające dech w piersiach widoki na nabrzeże i miała być dla niego spokojnym schronieniem, ale zamiast tego stała się jego ostatnim miejscem spoczynku, gdy zmarł na atak serca pierwszej nocy w willi.

Po śmierci Williama rodzina Wyckoffów miała problemy z utrzymaniem domu, który przed II wojną światową został rozebrany w celu zdobycia cennych materiałów, a posiadłość pozostała niemal pusta.

Kiedy król Arabii Saudyjskiej Fahd zapragnął ucieczki do Europy, nie zadowolił się penthouse'em i zbudował własny pałac w Marbelli. Pałac został zainspirowany Białym Domem i był odpowiedni dla rodziny królewskiej, ale pomimo swojej wspaniałości Fahd odwiedził go tylko cztery razy. Jego najdłuższy pobyt w pałacu to siedmiotygodniowa ekstrawagancja, która przyniosła lokalnej gospodarce 80 milionów dolarów (~125 milionów dolarów australijskich).

Po jego śmierci w 2005 roku pałac ucichł. Żyrandole nadal wiszą, a luksusowe meble nadal pozostają, ale kurz pokrywa teraz pałac, który został zbudowany dla rodziny królewskiej.

Japoński miliarder Genshiro Kawamoto miał niezwykłe hobby, polegające na kupowaniu, a następnie porzucaniu luksusowych nieruchomości. Jego japońska rezydencja, która kiedyś była wypełniona bezcennymi dziełami sztuki i posągami, teraz wygląda jak plan zdjęciowy postapokaliptycznego filmu. Po aresztowaniu w 2013 r. za unikanie płacenia podatków nieruchomość została opuszczona, a teraz w piwnicy wciąż stoją niesamowite posągi — ponad 100 z nich — czuwające nad domem, który został dawno zapomniany.

Lynnewood Hall był kiedyś jedną z najbardziej ekstrawaganckich rezydencji w Ameryce i został zbudowany w latach 1897–1900 dla Petera Arrella Browne Widenera, tytana przemysłu. Majątek miał 110 pokoi, 55 sypialni, 20 łazienek, galerię sztuki i salę balową, która mogła pomieścić 1000 gości. Kosztował równowartość 230 milionów dolarów amerykańskich (~360 milionów dolarów australijskich) dzisiaj.

Ale tragedia nadeszła, gdy najstarszy syn i wnuk Widenera zginęli na Titanicu w 1912 roku. Ponieważ nie było nikogo, kto mógłby odziedziczyć po nim posiadłość, Lynnewood Hall został opuszczony w 1943 roku. Przez lata bezcenne dzieła sztuki zostały sprzedane, a wspaniała rezydencja powoli popadała w ruinę. W 2023 roku kupili ją konserwatorzy, mając nadzieję na jej odrestaurowanie, ale na razie pozostaje cieniem dawnego luksusu.

Zbudowany w latach 20. XX wieku Pineheath House był eleganckim domem Sir Dhunjibhoya i Lady Bomanji, którzy byli brytyjsko-indyjskimi arystokratami, którzy dzielili swój czas między Anglię i Indie. Jednak gdy Lady Bomanji zmarła w 1986 roku, dom pozostał nietknięty.

Przez prawie 40 lat jej rzeczy pozostały dokładnie takie same — meble, książki, a nawet osobiste listy zbierały kurz. Ostatecznie majątek został zakupiony w 2013 r., ale po problemach z planowaniem odbudowa rezydencji była wielokrotnie opóźniana, a niegdyś wspaniała rezydencja pozostaje zamrożona w stanie, w jakim zostawił ją ostatni mieszkaniec.

Jeśli ktoś żył ekstrawagancko, to był to Pablo Escobar . Jego 20-akrowa posiadłość, La Manuela, została nazwana na cześć jego córki i była najlepszym schronieniem dla baronów narkotykowych z prywatnym klubem nocnym, tajnymi tunelami, a nawet stosami gotówki ukrytymi w ścianach.

Ale w 1993 roku grupa strażników zbombardowała posiadłość, zamieniając ją w gruzy. Osiem miesięcy później sam Escobar został zastrzelony przez władze. Dziś La Manuela jest w ruinie, zarośnięta roślinnością, a jej lądowisko dla helikopterów i basen są ledwie rozpoznawalne.

W latach 70. właściciel klubu nocnego Billy Hull zbudował dom imprezowy, który miał basen w kształcie króliczka Playboya , tajne tunele i pokoje zaprojektowane do, cóż, zajęć poniżej kategorii PG. „Swingers Tiki Palace” był kawalerskim apartamentem lat 70., ale impreza Hulla została przerwana, gdy został skazany na 20 lat więzienia za unikanie płacenia podatków.

Ponieważ nie było już nikogo, kto mógłby kontynuować imprezę, rezydencja popadła w ruinę. Obecnie ściany pokryte są graffiti, niesławny basen jest wyschnięty na kość, a jedyną rzeczą, która pozostała z dawnej świetności, są echa nocy, o których następnego ranka nikt nigdy nie wspominał.