Zespół kobiet-założycielek wprowadza technologię bezpieczeństwa w chmurze, która może zrewolucjonizować ochronę AI

Pracując nad bezpieczeństwem Internetu rzeczy w połowie 2010 roku, Alex Zenla zauważył coś niepokojącego.

W przeciwieństwie do komputerów i serwerów, które reklamowały najnowsze, najlepsze procesory, marne chipy w urządzeniach IoT nie mogły obsługiwać zabezpieczeń w chmurze, których używały inne komputery, aby je odizolować i chronić. W rezultacie większość urządzeń wbudowanych była podłączona bezpośrednio do sieci lokalnej, co potencjalnie czyniło je bardziej podatnymi na ataki. W tamtym czasie Zenla była wspaniałą nastolatką, pracującą nad platformami IoT i oprogramowaniem typu open source oraz budującą społeczność na kanałach IRC Minecraft. Po kilku latach główkowania nad problemem zaczęła pracować nad technologią, która umożliwiłaby niemal każdemu urządzeniu działanie w jego własnej odizolowanej przestrzeni w chmurze, znanej jako „kontener”. Teraz, dekadę później, jest jedną z trzech współzałożycielek firmy zajmującej się bezpieczeństwem, która próbuje zmienić sposób, w jaki infrastruktura w chmurze współdzieli zasoby.

Firma znana jako Edera produkuje technologię izolacji obciążeń w chmurze, która może brzmieć jak narzędzie niszowe, ale jej celem jest rozwiązanie uniwersalnego problemu bezpieczeństwa, gdy wiele aplikacji lub nawet wielu klientów korzysta ze współdzielonej infrastruktury chmury. Na przykład stale rosnące obciążenia AI polegają na procesorach GPU w celu uzyskania surowej mocy przetwarzania zamiast standardowych procesorów CPU, ale te układy zostały zaprojektowane z myślą o maksymalnej wydajności i pojemności , a nie z zabezpieczeniami w celu oddzielenia i ochrony różnych procesów. W rezultacie atakujący, który może naruszyć jeden region systemu, ma znacznie większe szanse na przejście stamtąd i uzyskanie większego dostępu.

„Te problemy są bardzo poważne, zarówno dla procesora graficznego, jak i izolacji kontenera, ale myślę, że ludzie byli zbyt skłonni, by zaakceptować kompromisy, które w rzeczywistości były nie do przyjęcia” – mówi Zenla.

Po rundzie zalążkowej o wartości 5 milionów dolarów w październiku, Edera ogłosiła dziś rundę finansowania serii A o wartości 15 milionów dolarów, której przewodzi fundusz venture capital Microsoftu, M12. Najnowsze wiadomości na temat szczegółowego finansowania same w sobie nie są niczym niezwykłym, ale dynamika Edery jest godna uwagi, biorąc pod uwagę obecny, mało spektakularny krajobraz rynku venture capital , a w szczególności fakt, że firma składa się wyłącznie z kobiet, wśród których są dwie kobiety transpłciowe.

W Stanach Zjednoczonych i na całym świecie finansowanie venture capital dla startupów technologicznych zawsze było klubem chłopców, a zdecydowana większość dolarów VC trafiała do założycieli płci męskiej . Założycielki, które otrzymują początkowe wsparcie, mają większe trudności ze zbieraniem kolejnych rund niż mężczyźni i stają w obliczu znacznie większych szans na założenie kolejnej firmy po upadku jednej. A te przeciwności tylko się nasilają, ponieważ administracja Trumpa w USA i duże firmy technologiczne przeprowadzają atak na inicjatywy dotyczące różnorodności, równości i integracji, mające na celu podniesienie świadomości na temat tego typu realiów i wspieranie integracji.

„Nie możemy ignorować faktu, że jesteśmy małą mniejszością w naszej branży i że wiele zmian, które zachodzą wokół nas, nie podnosi nas na duchu” — mówi dyrektor generalna i współzałożycielka Edera Emily Long. „Jesteśmy dumni i odpowiedzialni za to, że nadal jesteśmy na czele w tej kwestii. Od czasu naszego założenia nie jestem w stanie powiedzieć, ile niesamowicie technicznych, utalentowanych kobiet proaktywnie poprosiło nas o zatrudnienie ich z dużych instytucji. Zaczynasz więc dostrzegać, że po prostu istniejąc i będąc innym, pokazujesz, co jest możliwe”.

Dla Zenli, Longa i współzałożycielki Ariadne Conill, która ma duże doświadczenie w dziedzinie oprogramowania typu open source i bezpieczeństwa, celem opracowania technologii izolacji kontenerów Edera jest ułatwienie (przynajmniej relatywnie rzecz biorąc) inżynierom sieciowym i menedżerom IT wdrażania solidnych zabezpieczeń i separacji w ich systemach, tak aby wykorzystana luka w zabezpieczeniach jednego urządzenia sieciowego lub sytuacja związana z atakiem wewnętrznym nie przerodziła się — i nie może przerodzić — w katastrofalne naruszenie bezpieczeństwa na dużą skalę.

„Ludzie mają starsze aplikacje w swojej infrastrukturze i używają oprogramowania, którego cykl życia dobiegł końca; nie ma sposobu na zapewnienie bezpieczeństwa i wierzą, że zawsze można załatać każdą istniejącą lukę w zabezpieczeniach” — mówi Long. „Ale to z natury tworzy dość duży profil ryzyka. A na dodatek kontenery nigdy nie były pierwotnie projektowane tak, aby były od siebie odizolowane, więc trzeba było wybierać między innowacją, wydajnością i bezpieczeństwem, a my nie chcemy, aby ludzie musieli już dokonywać takiego wyboru”.