Erling Haaland przełamuje klątwę Manchesteru City w Spurs, a hazard Ange Postecoglou kończy się fiaskiem

Erling Haaland ma już tyle Złotych Butów, ile Kopciuszek szklanych pantofelków.

Ale gdy maszyna bramkowa Manchesteru City zdobyła jego 20. gola w Premier League w tym sezonie, wyglądał na kogoś, kto ma ochotę na kolejną parę designerskich butów, a wszystkie urlopy szewskie zostały odwołane w sercu angielskiej piłki nożnej. W jajku wikariusza kontrastu, City powinno być u siebie i być zmiażdżone do przerwy, ale ostatecznie kurczowo trzymało się, aby zbliżyć się na punkt do trzeciego w tabeli Nottingham Forest .

Czy możemy grać z wami co tydzień? We wszystkich rozgrywkach Spurs pokonali City więcej niż jakikolwiek inny klub na swoim nowym stadionie, wygrywając sześć z ośmiu poprzednich spotkań w N17.

A jeśli z obawą przedzierali się przez zakrzepicę północnego ruchu w Londynie, City miało wszelkie powody, by podchodzić do swojego nemezis z ostrożnością. Niepokonani w tym sezonie, dopóki nie odnieśli porażki tutaj, w Pucharze Ligi cztery miesiące temu, ta porażka zapoczątkowała spiralę, w której sezon Guardioli rozplątał się jak szczeniak ciągnący rolkę papieru toaletowego po domu.

Ale City miało ochotę na rewanż od momentu, gdy Savinho uwolnił się od Kevina Danso, podał do Jeremy'ego Doku na lewym skrzydle, a w 12. minucie Haaland skierował piłkę do bramki.

Norweg pochłonął swoją 28. bramkę sezonu z prostotą wyrzucenia kota z siebie, gdy Tottenham zaczynał w błędnym przekonaniu, że chodząca piłka nożna będzie równa odnowionej intensywności City. Jednak zamiast bramki jako sygnału ostrzegawczego, Tottenham po prostu nacisnął przycisk drzemki.

Zanim minęło pół godziny, Savinho był winny rażącego pudła po kolejnym dośrodkowaniu Doku, a Haalandowi tylko sekundę uniemożliwiły nogi Guglielmo Vicario, gdy powinien był strzelić gola. City miało większą kontrolę niż kucharz z gwiazdką Michelin z mikserem, więc strzelony głową Danso z rzutu wolnego Porro, odbity w bezpieczne miejsce przez bramkarza City, Edersona , był niespójny z poprzednimi 44 minutami jak włos w zupie.

Tottenham był wdzięczny, że udało mu się dotrzeć na przerwę bez konieczności odrabiania strat, ale miał też szczęście, że wybór trenera Ange Postecoglou nie okazał się nieodwracalny.

Kto był graczem meczu pomiędzy Spurs i Man City? Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej

Danie odpoczynku swojemu najrówniejszemu zawodnikowi w tym sezonie, Dejanowi Kulusevskiemu, było zrozumiałym ustępstwem. Pozostawienie kapitana, Son Heung-mina , na ławce rezerwowych było również ukłonem w stronę obciążenia pracą Koreańczyka z Południa.

Jednak pominięcie Djeda Spence'a, prawdopodobnie najlepszego zawodnika Spurs w ich trzech wygranych z rzędu na początku tego miesiąca, mogło być przesadą w starciu z tak utalentowanymi gośćmi.

Gdy wszyscy trzej pojawili się po 66 minutach, Tottenham w końcu otrząsnął się z letargu, Wilson Odobert posłał dośrodkowanie Porro obok dalszego słupka i losy meczu się odwróciły. Inny rezerwowy, Pape Sarr, posłał proste wykończenie obok dośrodkowania Spence'a, a Son został powstrzymany przez wytrwałe odruchy Edersona, gdy dominacja pięściarza City wyparowała jak para z czajnika.

W ósmej minucie doliczonego czasu gry, kilka sekund po tym, jak Haaland myślał, że zapewnił sobie punkty, ale jego świętowanie zostało przerwane decyzją sędziego o zagraniu ręką, Sarr w ostatniej chwili sfaulował i zdobył punkt.

Dołącz do naszej nowej społeczności WhatsApp i otrzymuj codzienną dawkę treści Mirror Football. Członkom naszej społeczności oferujemy również specjalne oferty, promocje i reklamy od nas i naszych partnerów. Jeśli nie podoba Ci się nasza społeczność, możesz się wymeldować w dowolnym momencie. Jeśli jesteś ciekawy, możesz przeczytać naszą Politykę prywatności.