Termin wycofania się z draftu NBA: wpływ NIL, zysk Florydy, draft 2026 i więcej

Najważniejszy termin w procesie draftu NBA 2025 , a zarazem ostatnia godna uwagi data przerwy międzysezonowej w koszykówce akademickiej, minął w środę. O 23:59 czasu wschodniego minął termin NCAA, w którym zawodnicy musieli podjąć decyzję, czy zachować swoje nazwiska w drafcie, czy wrócić do szkoły.

Niektórzy kandydaci podjęli decyzję o pozostaniu lub odejściu podczas draftu na początku tego miesiąca: Carter Bryant (Arizona), Drake Powell (Karolina Północna) i Thomas Sorber (Georgetown) potwierdzili swoje zamiary pozostania w drafcie, podczas gdy inni, tacy jak Boogie Fland (Floryda) i Darrion Williams (NC State), ogłosili wycofanie się.

Pozostawiło to niepewność wokół zbliżających się decyzji około 15 znanych graczy. Podczas gdy potencjalni gracze rozważali opinie z Combine, agencyjne dni zawodowe i ich ostatnie treningi z drużynami NBA, ostatni z nich w środę wieczorem doprowadził sprawę do końca.

Jednak po północy krajobrazy zarówno draftu (25-26 czerwca), jak i koszykówki uniwersyteckiej 2025-26 stały się bardziej przejrzyste. Które szkoły najbardziej skorzystały na powrocie zawodników na studia? Którzy kandydaci powinni wskoczyć na deski draftu NBA w 2026 roku? Czy Floryda może powtórzyć ten sukces?

Jeff Borzello, ekspert ESPN od koszykówki uniwersyteckiej, oraz Jonathan Givony i Jeremy Woo, eksperci od draftu NBA, zastanawiają się nad najważniejszymi wątkami.

Więcej relacji z draftu NBA: Symulowany draft: Flagg do Mavs i więcej Połącz: Wznoszący się, opadający | Pytania do drużyny loterii Aktywa projektu | Rankingi 100 najlepszych | Top 30 Peltona

Givony: Nie dość, że odnotowaliśmy najniższą liczbę kandydatów zgłoszonych na wczesnym etapie rekrutacji (106) od dekady, ale około tuzina innych kandydatów, którzy mogliby zostać wybrani, wycofało się przed upływem terminu, przez co była to jedna z najpłytszych drugich rund, jakie widzieliśmy od kilku lat.

Zespoły NBA wyraziły zaskoczenie i obawy związane z tym rozwojem sytuacji, zastanawiając się, jak skutecznie będą w stanie skompletować składy na ligę letnią i G League w porównaniu z latami ubiegłymi. Większość uważa jednak, że jest to tymczasowe wąskie gardło (spowodowane nienormalnie dużą ilością pieniędzy), które ustąpi w ciągu najbliższego roku lub dwóch, gdy zawodnicy, którzy zdecydowali się wrócić do szkoły w tym roku, wyczerpią swoje uprawnienia NCAA.

Powinno to w przyszłości doprowadzić do wykształcenia starszej, bardziej przygotowanej na zawodowstwo grupy nowicjuszy — co zapewne będzie miało dodatkowe znaczenie wśród zwykłych fanów, którzy mają więcej czasu, aby dowiedzieć się więcej o największych gwiazdach koszykówki uniwersyteckiej.

Zespoły NBA również rozumieją, że będą musiały dostosować sposób oceniania starszych kandydatów. W przeszłości łatwo było zepchnąć starszych uczniów po dominujących sezonach w porównaniu z młodszymi graczami. Jednak poziom rywalizacji w college'u nigdy nie był wyższy, a programy są teraz w stanie rekrutować najlepszych graczy z całego świata, a doświadczeni gracze zostają na dłużej — zazwyczaj w najlepszych drużynach w konferencjach Power.

Gracze pozostający w szkole nie mogą być źle widziani w przypadku 22- i 23-latków, jak to było w przeszłości, a zorientowani na analitykę dyrektorzy NBA próbują ustalić, czy - i w jakim zakresie - powinni modyfikować swoje modele draftu, aby uwzględnić tę nową rzeczywistość, która bardzo różni się od tego, na czym zbudowali swoje wzory, korzystając z danych z ostatniej dekady lub dwóch. Yaxel Lendeborg , który wycofał się i zobowiązał się do Michigan, będzie doskonałym przykładem tego, ponieważ 22-letnie przewidywane wybory w pierwszej rundzie draftu w jego stylu zazwyczaj nie wracają na studia.

Choć prognozowane pięć najlepszych wyborów draftu w 2026 r. jest ogólnie uważane za historycznie dobre, głębia tegorocznej klasy maturalnej — tj. pierwszoroczniaków z rocznika 2025-26 — wygląda dość słabo, co może doprowadzić do jednej z najstarszych pierwszych rund, jakie widzieliśmy od jakiegoś czasu w przyszłym roku.

Borzello: Całe równanie zmieniło się dla kandydatów do NBA w college'u (i za granicą). Możliwość wyboru w drugiej rundzie wystarczała kiedyś, aby kandydaci zachowali swoje nazwisko w drafcie, ale wraz z możliwością zarobienia milionów dzięki NIL rozwija się trend powrotu graczy do college'u.

Nawet niektórzy zawodnicy, których wybór potencjalny jest w pierwszej rundzie draftu, postanowili wrócić do szkoły, by skorzystać z kontraktów NIL opiewających nawet na 3 miliony dolarów, licząc jednocześnie na konkretne gwarancje od drużyn NBA za rok.

Decyzja prospekta nie opiera się już na nadziei, że jego akcje draftu są wystarczająco dobre, aby zarobić prawdziwe pieniądze w NBA, w porównaniu z grą za darmo, rozwijając się na poziomie uniwersyteckim. Przy pensjach za ostatnią garść wyborów w tegorocznej pierwszej rundzie wynoszących poniżej 3 milionów dolarów za sezon przez kolejne dwa sezony, zgodnie ze skalą nowicjuszy, gracze prognozowani w tym przedziale mogą teraz zarobić tyle samo pieniędzy, decydując się na pozostanie w college'u, jednocześnie teoretycznie poprawiając swoje akcje draftu.

Jak wspomniał Givony, gracze pozostający w college'u przez trzy lub cztery lata do ukończenia 22 lat nie są już czynnikiem decydującym dla drużyn NBA — a to wynik zarówno NIL, jak i portalu transferowego. Danny Wolf rozkwitł i stał się prawdopodobnym wyborem w pierwszej rundzie po transferze z Yale do Michigan. Nique Clifford nie był na radarze draftu NBA, dopóki nie przeniósł się z Colorado do Colorado State, podczas gdy profil Waltera Claytona Jr. wzrósł po transferze z Iona do Florydy — obaj wycofali swoje nazwiska z draftu w zeszłym roku i teraz mają prognozy w pierwszej rundzie.

Borzello: Floryda była jedną z nich. Oczywiście byli też inni zwycięzcy, m.in. Houston ( Milos Uzan ), Michigan (Lendeborg), Auburn ( Tahaad Pettiford ) i Kentucky ( Otega Oweh ) – ale Gators przeszli drogę od zespołu plasującego się na granicy pierwszej dwudziestki do poważnego pretendenta, rozpoczynając sezon jako drużyna numer 1 z realną szansą na zdobycie dwóch tytułów z rzędu.

Floryda była beneficjentem wycofania się Fland, ponieważ transfer z Arkansas ostatecznie zobowiązał się do Gators tydzień po podjęciu decyzji. Następnie Alex Condon , wybór w pierwszej rundzie draftu, również wycofał się, aby powrócić do Gainesville. Mając obu oficjalnie w składzie, trener Todd Golden ma tak dobrą piątkę startową, jak to tylko możliwe w koszykówce uniwersyteckiej.

Alabama również okazała się niespodziewanym zwycięzcą, gdyż Labaron Philon ogłosił krótko przed końcem terminu, że wraca do Tuscaloosa. Philon powiedział na zawodach, że zamknął drzwi przed powrotem do Bama, ale jego prognoza na drugą rundę i szansa na większą rolę jako student drugiego roku sprawiają, że jest to rozsądna decyzja.

To ogromne wsparcie dla zespołu trenera Nate'a Oatsa, który szukał dynamicznego rozgrywającego na obwodzie.

Borzello: Jak wspomniałem powyżej, Floryda awansowała do rozmowy nr 1 przed sezonem w wyniku swoich decyzji. Gators mają inną konstrukcję składu niż rok temu, kiedy role były bardziej wyraźnie określone, a prawdopodobnie lepsza równowaga i głębia w całym składzie. Ale teraz Golden ma dwóch kreatorów rzutów i strzelców w Fland i transferze Princeton Xaivian Lee w tylnej strefie i jedną z najlepszych — z pewnością największą — przednią strefę w kraju z 6-11 Condon, 6-9 Thomas Haugh , 6-10 Rueben Chinyelu i 7-1 Micah Handlogten obsługującymi lwią część minut.

Będą musieli znaleźć sposób, by to wszystko połączyć, ale w Gainesville panuje większy optymizm co do powtórzenia sukcesu niż wcześniej w przerwie międzysezonowej.

Givony: Będą bronić, ponieważ są bardzo dobrze przygotowani, z prawdopodobnie najlepszym frontcourtem w koszykówce uniwersyteckiej. Jest dużo rzutów w backcourcie, z Flandem, Lee, transferem z Ohio AJ Brownem i Urbanem Klavzarem , który powinien być gotowy do wejścia w większą rolę w swoim drugim sezonie w Gainesville. Zrozumienie hierarchii tworzenia rzutów między Lee i Flandem będzie ważne, a są znaki zapytania do odpowiedzi na skrzydle, ale szkielet jest na miejscu dla drużyny walczącej o Final Four.

Ja nadal umieściłbym Purdue na pierwszym miejscu w moim przedsezonowym głosowaniu ze względu na pewność powrotu dwóch przedsezonowych All-Americans, Bradena Smitha i Treya Kaufmana-Renna , ale rozsądni ludzie mogą mieć odmienne zdanie w tej kwestii.

Woo: Największym motorem napędowym w marcu jest zawsze gra obronna, co kładzie ogromny nacisk na to, jaki sezon ma Fland jako domniemany prowadzący rozgrywający. Jeśli uda mu się poprawić to, co pokazał w jednym sezonie w Arkansas, zarówno Floryda, jak i Fland powinni być zadowoleni z tego małżeństwa.

grać

Najlepsze momenty sezonu Boogie Fland z Arkansas

Sprawdź najlepsze momenty Boogiego Fland'a w Arkansas i dowiedz się więcej o jego transferze na Florydę.

Borzello: Penn State . Chociaż wszystko zmierzało w tym kierunku dla Yanica Konana Niederhausera od czasu Combine, trener Mike Rhoades i Nittany Lions wciąż cierpią, widząc, że jego nazwisko pozostało w drafcie.

Po stosunkowo anonimowej karierze w Northern Illinois, w której zdobywał średnio 5,1 punktów przez dwa sezony, Penn State pozyskało Niederhausera z portalu transferowego wiosną ubiegłego roku. Nittany Lions byli w stanie utrzymać go poza portalem transferowym wcześniej tej wiosny i złożyli konkurencyjną ofertę, aby go zatrzymać, ale akcje rodowitego Szwajcara nigdy nie będą wyższe niż teraz, jako wybór na granicy pierwszej rundy.

Warto również zauważyć, że garść programów ucierpi z powodu decyzji RJ Luisa Jr. i Jamira Watkinsa — dwóch najlepszych dostępnych transferów w portalu — którzy zdecydują się pozostać w drafcie. Gdy tych dwóch nie ma w składzie, pozostaje bardzo niewiele opcji dla szkół z dużymi kieszeniami, które potrzebują graczy o dużym wpływie.

Luis był ścigany przez takie uczelnie jak North Carolina, Kansas, Ole Miss, Villanova i Georgetown, podczas gdy Washington był wśród szkół w grze o Watkinsa. Gdzie teraz zwrócą się te szkoły? Transfer z USC Desmond Claude jest jedynym niezdecydowanym transferem z pierwszej setki, pozostawiając europejskich kandydatów i rekrutów z 2026 r., którzy chcą przeklasyfikować się jako najlepsze opcje.

Givony: Dwa lata temu Yanic Konan Niederhauser miał za sobą sezon pierwszoroczniaka, w którym średnio zdobywał 2,2 punktu w osiem minut na mecz dla Northern Illinois. Teraz puka do drzwi pierwszej rundy po silnym sezonie juniorskim w Penn State i znakomitych występach w G League Elite Camp i Combine, gdzie został oceniony i przetestowany jako jeden z najlepszych sportowców w drafcie dzięki szeregowi efektownych zagrań po obu stronach boiska, które rozbudziły wyobraźnię skautów NBA.

Ten 7-stopowy zawodnik wyraźnie podąża inną trajektorią, o czym świadczy jego drastyczna poprawa w każdym z trzech ostatnich sezonów i jego eksplozja w Chicago. Ten awans prawdopodobnie nie byłby możliwy bez przejścia z nieznanego MAC do szybkowaru Big Ten, gdzie był zmuszony znaleźć inny bieg ze swoją intensywnością i wykorzystać swoje wybitne narzędzia fizyczne w znacznie większym stopniu.

Woo: Wchodząc w sezon, Danny Wolf był bardziej ciekawostką dla skautów NBA niż prawdziwym kandydatem po dobrym roku w Yale. To szybko się zmieniło, ponieważ udowodnił, że jego umiejętności sprawdzają się w rywalizacji na wysokim poziomie i zadomowił się w Michigan, grając dla kreatywnego trenera Dusty'ego Maya, który był zdecydowany wykorzystać wszechstronność Wolfa i jego umiejętności rozgrywania.

Fakt, że Wolf czasami występował jako rozgrywający – rola, której nie otrzymałby w innej szkole – dodawał sprawie intrygi.

Wolf wciąż budzi kontrowersje wśród skautów, z których niektórzy kwestionują ostateczne przełożenie jego roli na kontekst NBA o wysokiej wartości. Jednak jego awans z Ivy League do prawdopodobnego wyboru w pierwszej rundzie wskazuje na korzyści płynące z wyboru właściwej szkoły i trenera, co nawet w obliczu ogromnych wartości dolarów rzucanych w portal, powinno być priorytetem, gdy gracze podejmują decyzje.

Givony: Kilka zespołów NBA było zainteresowanych bliższym przyjrzeniem się Josephowi Tuglerowi podczas procesu przed draftem, ale ostatecznie nie zdecydował się on na składanie deklaracji, ogłaszając swój powrót do Houston dziewięć dni po zakończeniu sezonu przegraną w meczu o mistrzostwo kraju z Florydą.

20-latek jest drugim najmłodszym graczem po Anthonym Davisie (Kentucky w 2012 r.), który zdobył nagrodę Lefty Driesell Award, przyznawaną najlepszemu defensywnemu graczowi koszykówki uniwersyteckiej. Był również najmłodszym graczem od czasu jej powstania w 2006 r., który zdobył nagrodę Big 12 Defensive Player of the Year. Dzięki rozpiętości ramion wynoszącej 7-6, niesamowitej motoryce, instynktowi ochrony obręczy i umiejętności pokrywania terenu na obwodzie, Tugler może stać się również defensywnym graczem zmieniającym grę na poziomie NBA.

Jeśli uda mu się znaleźć sposób na ograniczenie liczby fauli (w zeszłym sezonie był najlepszym kandydatem w drafcie pod względem liczby fauli na minutę) i nieznacznie poprawić grę ofensywną (54% skuteczności rzutów wolnych), może stać się mocnym kandydatem do wyboru w pierwszej rundzie draftu w przyszłym sezonie.

grać

Wsad Josepha Tuglera zbliża Houston na 1 punkt

Houston dokonuje kapitalnego przechwytu, a Joseph Tugler rzuca piłkę, dzięki czemu Cougars zbliżają się na jeden punkt do Duke.

Woo: Jestem ciekaw, co Tahaad Pettiford zrobi z większą rolą w Auburn po swoim pozytywnym występie na Combine. Chociaż jego rozmiar (6 stóp 1 cal, 175 funtów) będzie działał przeciwko niemu z punktu widzenia projekcji, byłem zaintrygowany mieszanką atletyzmu i umiejętności, które pokazał w meczach treningowych, i jestem ciekaw, jak rozwinie się w ciągu następnych 12 miesięcy. Jego wybuchowy atletyzm i zdolność do zdobywania punktów z mikrofal pomogą mu w roli potencjalnego kandydata na outsidera ze względu na jego wymiary fizyczne.

Poza prawdopodobnym skokiem w ofensywnym wykorzystaniu, który zmierza w jego kierunku, największą rzeczą, jaką Pettiford może zrobić w przyszłym sezonie, jest pokazanie, że może dodać wartości w grach, w których jego rzuty nie wpadają. Częścią tego procesu będzie rozwinięcie jego gry jako rozgrywającego i rozgrywającego dla kolegów z drużyny oraz stanie się bardziej konsekwentnie skutecznym obrońcą. Pettiford prawdopodobnie zawsze będzie graczem nastawionym na zdobywanie punktów, ale jeśli będzie mógł być coraz bardziej wydajny, jednocześnie maksymalnie wykorzystując swoje umiejętności w innych obszarach, wyostrzy swój przypadek jako zawodnika pierwszej rundy, gdzie będzie przewidywał rozpoczęcie w przyszłym sezonie. Powrót do szkoły, aby popracować nad tymi rzeczami, powinien okazać się korzystną decyzją.

Givony: Bennett Stirtz , rozgrywający o wzroście 6 stóp i 4 cali, który grał dla Drake w zeszłym sezonie, był jedną z gwiazd turnieju NCAA, zdobywając 42 punkty i 12 asyst w dwóch mocnych występach przeciwko Missouri i Teksasowi, pokazując, że jego gra bardziej niż przekłada się na rywalizację na poziomie elitarnym po dominującym sezonie w Horizon League. Stirtz był sklasyfikowany na 35. miejscu w rankingu ESPN Top 100, gdy ogłosił, że wejdzie do portalu transferowego i podąży za swoim trenerem, Benem McCollumem, z Drake do Iowa , nawet nie zawracając sobie głowy testowaniem wód draftu NBA po drodze.

Skauci NBA nie będą narzekać na cały sezon, w którym będą mogli ocenić Stirtza w Big Ten, gdzie lepiej poczują, jak jego imponujące prowadzenie piłki, umiejętność zmiany prędkości, dotyk i kreatywność w wykańczaniu akcji pod koszem przekładają się na cały sezon. Stirtz to dynamiczny strzelec obwodowy, który jest jednym z najlepszych rozgrywających i podejmujących decyzje w koszykówce uniwersyteckiej, ale lepsze poznanie jego obrony i tego, jak radzi sobie z trenerami planującymi przeciwko niemu co wieczór, z pewnością rzuci światło na to, jak wysoko powinien zostać wybrany w przyszłym czerwcu.

Woo: Zuby Ejiofor nie przyciągnął zbyt wielu krajowych nagłówków w tym sezonie, ale ten wielki człowiek wykonał wielki skok w St. John's, dostając się do pierwszej drużyny All-Big East, a także został nazwany najbardziej rozwijającym się graczem konferencji. Chociaż sezon jego drużyny zakończył się w drugiej rundzie turnieju NCAA, 23 punkty i 12 zbiórek Ejiofora przeciwko Arkansas pozostawiły pozytywne wrażenie, pokazując jego fizyczność i motorykę w polu trzech sekund. Chociaż Ejiofora nie ma zbyt dużych rozmiarów jak na środkowego, jego ogólny wpływ na grę sprawia, że ​​jest on ciekawym kandydatem na gracza rezerwowego na następnym poziomie.

Surowy, wszechstronny styl Ejiofora podnosi poziom swojej drużyny co wieczór, a fakt, że niedawno skończył 21 lat, będzie działał na jego korzyść w ostatnim sezonie. Dalsza praca nad sylwetką, poprawa mobilności i doskonalenie podejmowania decyzji ofensywnych może zwiększyć jego atrakcyjność w NBA. Wydaje się prawdopodobne, że trener Rick Pitino znów będzie na niego naciskał, pozostawiając miejsce na krok naprzód w produkcji, który mógłby znacząco podnieść jego status prospekta.