Savcı, pedofili gruplarının çevrimiçi oyunlarda ve sosyal ağlarda nasıl faaliyet gösterdiğini ortaya koyuyor.

Bir kız, tanımadığı bir eve girer; saniyeler önce aynı yaşta olduğunu söyleyen biri onu davet eder. Bir çocuk, kendisiyle aynı oyunları oynayan, aynı müzikleri dinleyen, belki de kendisi gibi anne ve babasına üzülen, onlara kızan bir yabancıyla birlikte olur. "Bütün bunlar internet, riskli bir yer. Ve biz yetişkinler çocuklara sokakta yapmayacakları şeyleri sanal dünyada da yapmamaları gerektiğini söylemeliyiz. Onlara kiminle karşılaşabileceklerini ve başlarına ne gelebileceğini anlatmalıyız."

Metafor ve sözler Tomás Vaccarezza'ya aittir. Buenos Aires Savcılığı'nın 17 No'lu Bilgisayar Suçları İhtisas Bürosu'nda görevlidir ve bürosunda LA NACION alır, burada fazla zaman geçirmez. Sahada soruşturma yapmak, pedofililere karşı davaları yönetmek veya baskınlarda güvenlik güçlerine eşlik etmek neredeyse tüm çalışma saatlerini alıyor.

Vaccarezza'nın adalet sisteminde 27 yıllık deneyimi ve yetişkinler tarafından kız, erkek ve ergenlerin cinsel bütünlüğüne karşı işlenen suçların araştırılmasına adanmış 15 yıllık deneyimi bulunmaktadır. Röportajın henüz başında, kendisine bir baskın düzenleneceği ve olası bir çevrimiçi çocuk cinsel tacizcisinin veya "bakıcısının" tutuklanacağı haberini veren bir telefon alır. Tüm bu karmaşanın ortasında, bu suçluların nasıl hareket ettiğini anlatıyor ve cesaret verici bazı haberler veriyor: Çocuk tacizi vakaları artışta olsa da, "okullardaki dijital eğitim ve medyadaki bilgiler sayesinde" bunların giderek azaldığını öngörüyor.

Ancak hemen uyarıyor: Çocukların maruz kaldığı riskler esas olarak siber zorbalık veya kandırmadır ki bunlar CABA'da 2022 ile 2024 arasında neredeyse %21 oranında artmıştır ve çocukların cinsel istismarına ilişkin görüntülerin dağıtımı, yayılması ve üretilmesi suçları sadece CABA'da değil ülke genelinde açıkça artış göstermektedir: "Arjantin, diğer ülkelere kıyasla bu materyalin büyük bir tüketicisidir ve bu endişe vericidir çünkü ülkedeki çok sayıda pedofilin bir göstergesidir."

−Çocukların ortalama 9 yaşından itibaren cep telefonuna erişebildiği bir çağda , pedofillerin veya tacizcilerin çocuklarla iletişim kurmasının başlıca yolu nedir?

−Risk çok yönlüdür. Play'de Roblox gibi oyunlar oynamaya başlıyorlar; Instagram veya TikTok gibi sosyal ağlarda; veya sohbet imkânının olduğu herhangi bir platformda. İnternetteki pedofil sinekle balık avlamıyor, dinamitle balık avlıyor. Bugün her türlü uygulamada bulunuyorlar ve aynı anda onlarca kişiyi taciz edebiliyorlar.

Her geçen gün daha fazla çocuk, yabancılarla görüntülü görüşmeyi teşvik eden OmeTV gibi uygulamalarda kandırılmaya maruz kalıyor.

−Genellikle belirli bir kalıpla mı hareket ediyorsunuz?

−Kendini bir erkek çocuğu gibi tanıtarak yavaş yavaş onunla arkadaş olur, daha sonra ondan özel veya cinsel içerikli resimler istemeyi düşünür. Bir toplantıya ve tacize yol açabilir. Bazen çocuğun evreninin bir parçası olan, sanal dünyada temas kurmaya başlayan bir öğretmen, psikolog ya da koç da olabiliyor; örneğin, çevrimiçi oyun grubu kurma bahanesiyle.

-Çocuğu istediklerini yaptırmak için nasıl bir yol buluyorlar?

−En yaygın olanı, ona eğer mahrem görüntüleri göndermeye devam etmezse, ailesine söyleyeceğini veya bunları arkadaş grubuyla paylaşacağını söylemektir. Çünkü büyük ihtimalle o kişinin bir arkadaşı o kişiden arkadaşlık daveti almıştır. Ve o dost, o kimsenin dostunun dostu olduğunu görüp onu kabul eder. Her durumda çocuğun her zaman mağdur olduğunun bilinmesi gerekir.

− Peki ya ortaya çıkan yeni platformlar? Son zamanlarda çocukların dünyanın dört bir yanındaki kullanıcılarla rastgele görüntülü görüşmeler yapabildiği bir platform olan OmeTV'den bahsediliyordu . Şirketlerin, çocukların veya gençlerin bu platformlara erişmesini veya bu platformlarda olup biteni kontrol etmesini engellemek için daha sıkı filtreler uygulaması gerekebilir mi?

−Ortaya çıkan her şey hakkında sürekli güncel kalmamız gerekiyor, ancak gerçek şu ki burada gizlilik şirketlerinin müşterilerine sunduğu gizlilik ile çocukların kendileri için tasarlanmamış platformları kullanması ve bunları kullanmak için yaşları hakkında yalan söylemesi arasında bir sorun var. Yani şirketlerden istediğimiz işbirliğinin ötesinde, ebeveynlerin kullanabildikleri uygulamalarda ebeveyn kontrol filtrelerinin tamamını uygulamaları gerekiyor. Hatta ağlarını ve kimlerle iletişim kurduklarını bile görebilirsiniz. Bu onların mahremiyetine bir saldırı değil, onları korumaktır. Ayrıca onlarla konuşmak ve yabancılarla temasa geçmeleri durumunda ne gibi risklerle karşı karşıya olduklarını ve bu yabancıların nasıl hareket ettiğini açıkça anlatmak da önemlidir.

- Çoğu durumda, çocuk anne-babayı uyarıyor mu, yoksa çocuğun zorbalığa uğradığını keşfeden anne-baba mı oluyor?

-Bunu genellikle ebeveynler değil, büyük kardeşler keşfeder. Ve bir ebeveyn bunu keşfettiğinde, bu çoğunlukla çocuğun bilgisayar oturumunu açık bırakmasından kaynaklanır. Ve her zaman şaşırıyorlar.

−Çocuklar taciz ve zorbalığa uğradıklarında herhangi bir işaret veriyorlar mı?

−Taciz uzun bir süre boyunca devam ettiğinde veya bir tür istismar gerçekleştiğinde daha fazla etkileniyorlar. İçe dönük, gergin, çok izole ve cep telefonlarına dalmış görünüyorlar. Ebeveynler çoğu zaman bu belirtileri fark ederler ama artık çok geçtir. Bu nedenle önlem almak ve her zaman raporlamak önemlidir.

−Bu durumlarda yetişkin bir kişi hangi adımları atmalıdır?

−Her zaman şikayette bulunun, kanıtları, konuşmaları veya görüntüleri silmeyin ve bakıcıyla temastan kaçının, böylece bir yetişkinin onları fark ettiğini anlamasınlar. Çünkü çocukla iletişime geçtiği ağdan profilini silerse, platform bize onun bilgilerini veremeyecek.

Vaccarezza, zorbaların artık sohbet özelliği olan tüm platformlarda, ister sosyal medyada ister çevrimiçi oyunlarda yer aldığını açıklıyor. Soledad Aznarez

−Şikayet yapıldıktan sonra ne olur?

−Tüm şikâyetler araştırılır. Ailelerden sadece çocuğun cep telefonunu veya iletişimin yapıldığı araçları bize getirmelerini istiyoruz, böylece materyalin bir kopyasını alabiliriz. Belki de davanın durumuna göre çocuğun Gesell Mahkemesi'nde ifade vermesi gerekebilir ama biz bunu önlemek için bütün delillere sahip olmaya çalışıyoruz. Ve temel olarak, ailelerin tutuklama yapmanın ötesinde, tam olarak ne olduğunu ve nasıl olduğunu bilmelerini sağlamaya çalışıyoruz. Ayrıca Çocuk ve Ergen Yardım Alanı (ANNAVI) ailelere psikolojik destek ve rehberlik sağlıyor.

-Platformlar arasındaki işbirliği ne kadar?

−Genellikle yardım sağlarlar ve bize bağlandıkları alanları tespit edebileceğimiz IP adresleri verirler. Daha sonra Facebook profiliniz ve ona bağlı telefon numarası gibi açık kaynakların analiz edilmesini içeren bir dizi önlem alınır. Verileri çapraz referanslayan ve böylece onların nereye bağlandıkları, ne yaptıkları, başka kimlerle bağlantı kurdukları ve aile üyelerinin kimler olduğu hakkında bilgi elde eden programlarımız var. Bazen bu bakıcıların birçoğu yurtdışında oluyor ve işte tam bu noktada uluslararası iş birliğinin daha iyi yürütülmesini diliyoruz.

-Bu durumlarda ortaya çıkan sorun nedir?

−Örneğin bakıcının Meksika'da yaşadığını tespit edersek yapabileceğimiz tek şey soruşturmayı o ülkeye göndermektir. Ama o savcılığın ne iş yaptığını bilmiyoruz. Ailelere olayların nasıl gerçekleştiğini bilebileceklerini söylüyoruz ama daha fazlasını değil. Üzerinde çalışılması gereken bir konu.

−Bir çocuğun kendisini taciz eden kişiyle paylaştığı mahrem görüntülerin durumu ne olur? Dolaşımı mı kesiliyor?

−Hayır, maalesef, büyük ihtimalle bakıcı bunu başkalarına da dağıtmıştır, çünkü onlar her zaman bir ağ içinde çalışırlar ve malzeme alışverişinde bulunurlar. Bizim yaptığımız, sosyal medyadaki bu görüntüleri takip eden uluslararası bir kuruluşa, çocuğun veya ergenin daha önceden korunduğunu ve davanın mahkemeye taşındığını bildirmektir.

UNICEF'in bu ay yayınladığı bir rapora göre, üç çocuktan biri sosyal medyada tanıştığı bir yabancıyla yüz yüze görüşüyor . Shutterstock

-Yılda ortalama kaç ceza veriliyor?

−Ortalama olarak, farklı suç türlerinde yılda yaklaşık 80'e ulaşıyoruz. Bir bakıcının çekmesi gereken ceza, tacizin niteliğine ve verdiği zarara bağlı olarak genellikle altı aydan dört yıla kadar hapistir. Kötüye kullanım yapıldığında cezalar eklenir. 20 yıl hapis cezasına çarptırılan bir adamın durumu var. Sonra Las Cañitas'ta yaşayan bir karate öğretmeni, bir babanın durumu vardı. Taciz ve istismarda bulundu. Savcılıkta başlattığımız soruşturma, daha sonra yerel mahkemeye kadar uzandı ve mahkeme kendisine 40 yıl hapis cezası verdi. Çocukların mahrem görüntülerinin dağıtılması, yayılması veya üretilmesi şeklindeki cinsel bütünlüğe karşı suçlarda ise 4 ila 8 yıl arasında hapis cezası öngörülüyor. Üretim varsa suistimal de olabilir, orada ceza daha büyüktür.

−Bu farklı suçları işleyenlerin profili nasıldır?

-Büyük çoğunluğu erkektir. Kadınların sayısı çok az. Özelliklerine gelince, belirli bir profil bulunmuyor: 20 ila 80 yaş aralığındaki erkeklerden oluşuyorlar; babalar, profesyoneller, işsizler, öğrenciler veya tek başına ya da ebeveynleriyle yaşayan bekar kişiler olabilir.

-En hızlı artan suç nedir?

−Çocuk cinsel içeriğinin dağıtımı, yayılması veya üretilmesini içeren suçlar, yani küçük bir çocuğun fotoğrafının çekilmesi veya videoya alınması, giderek artıyor. Cinsel bütünlüğe karşı işlenen suçlarda istismar olabilir veya olmayabilir. Bu ihbarları savcılık, diğer kurumlarla olan irtibat kanalları aracılığıyla, büyük çoğunluğu da ABD'deki bir sivil toplum örgütü olan Ulusal Kayıp ve İstismara Uğramış Çocuklar Merkezi aracılığıyla alıyoruz. Ülkedeki federal yasaya göre, Google, Instagram ve diğerleri gibi dijital şirketler, platformlarında tespit ettikleri çocuk cinsel istismarı materyallerini bu STK'ya göndermek zorunda. Daha sonra kuruluş bu uyarıları materyalin oluşturulduğu veya paylaşıldığı ülkelere iletir.

Vaccarezza, her gün yaklaşık 1.035 çocuk cinsel istismarı materyali içeren görüntünün bildirildiğini ve bunun küçük yaştakilere karşı işlenen en hızlı büyüyen siber suçlardan biri olduğunu söylüyor. Soledad Aznarez

−Bu görsellerin kaç tanesinin ülkemizden kaynaklandığı veya ülkemizden dağıtıldığı tespit edildi?

−Geçtiğimiz yıl söz konusu STK tarafından ülkeye 120.000 şikâyet iletildi ki bu endişe verici çünkü Arjantin'de yaklaşık 100.000 veya daha fazla pedofili olduğu anlamına geliyor. Günde ortalama 1035 adet resim olacak. Ve çok fazla üretim olmasa da her vaka tek tek inceleniyor, çünkü amaç çocukları yaşadıkları istismardan kurtarmak. Bunlardan bazılarının meme veya onlarca yıl öncesine ait olabileceği düşüncesiyle bir filtre uyguladıktan sonra yaklaşık 2.200 tanesi Buenos Aires şehrine ait olup her biri tek tek inceleniyor. Yaklaşık 13.200 kişiyi illere gönderiyoruz.

−Görüntülerin yayılmasının arkasında her zaman suistimal mi vardır?

−Birçok görüntü karma hale getirilmiş olabilir; bu, bunların bir süre önce dünyanın dört bir yanındaki güvenlik güçleri tarafından tespit edilmiş olabileceği ve yayınlanmamış olabilecek görüntülerden ayırt edilebilmeleri için benzersiz bir dijital tanımlayıcıya benzer bir şeyin atandığı anlamına gelir. Daha önce yayınlanmamış bu görüntüler derhal araştırılmak üzere iletilir, çünkü bu, bunları paylaşmaya başlayan kişinin aynı zamanda bunları üretmiş olabileceği ve devam eden bir suistimal olduğu anlamına gelir. Ama gerçek şu ki bu ülke ürettiğinden fazlasını tüketiyor.

−Yapay Zeka'nın yükselişi ve siber zorbalığın çocuklar arasında artmasıyla çocukların çevrimiçi güvenliğine saldırmanın yeni yolları ortaya çıkarken, sizi soruşturmaktan, engellemekten ve yetişkinler söz konusu olduğunda kovuşturma yapmaktan alıkoyan yasal bir boşluk fark ediyor musunuz?

−Dijital taciz, izinsiz görüntü paylaşımı ve kimlik hırsızlığı artık suç olarak kabul ediliyor, ancak dünyanın bazı bölgelerinde olduğu gibi cezai suç olarak da kabul edilebiliyor. İhlallerle ilgili tüm hususlarda 18 yaşını doldurmamış olan küçükler sorumlu tutulamaz. İki yıldan fazla hapis cezası gerektiren suçlarda 16 yaşını dolduranlar zaten sorumlu tutuluyor. Bu nedenle, dijital medya aracılığıyla zorbalığı cezalandırmak karmaşıktır, çünkü failler küçük yaştadır ve ANNAVI veya Vesayet Danışma Kurulu ile yapabileceğimiz herhangi bir müdahaleden bağımsız olarak bu bir ihlaldir. Görüntülerin üretimi ve dağıtımıyla ilgili olan şey, çocukların cinsel istismarı, kandırılması veya görüntülerinin dağıtılmasıdır. 16 yaşını doldurmuş bir erkek çocuğu, 14 yaşında bir kız çocuğuyla cinsel ilişkiye girdiğine dair görüntüleri dağıtırsa, bu eylemden dolayı cezalandırılır; çünkü bu tür durumlarda ceza 3 yıldan fazladır. Ancak çocuk 16 yaşından küçükse ceza verilmez.

− Peki bu durumlarda anne babalara ne gibi cevaplar veriyorsunuz?

−Siber zorbalık veya rıza olmaksızın görüntü yayma durumlarında olduğu gibi, ceza adalet sistemini içermeyen başka bir yaklaşım önerilmektedir. Vesayet Danışma Ofisi oraya müdahale ediyor ve Milli Eğitim Bakanlığı'nda okulların bu vakalara bir protokol aracılığıyla müdahale etmesini gerektiren bir yasa [ 223 ] var. Veliler sorunu okul aracılığıyla veya Milli Eğitim Bakanlığı aracılığıyla çözebilirler. Bu durumlarda okulun rolü çok önemlidir.

−Sınıflandırılmamış diğer durumlarda, küçük yaştakilere karşı işlenen bir suçun soruşturulması zor mudur?

−Yapay zeka kullanılarak çıplak görüntülerin oluşturulduğu ve bir küçüğün yüzünün kullanıldığı oldukça yeni durumlarda bile, o küçüğün cinsel bütünlüğünün eşit derecede tehlikeye girdiğini savunuyoruz, çünkü bunun kendisi olmadığını bilen tek kişi kendisidir. Ve o durumda bunu görüntü dağıtımı altında çerçevelendiriyoruz ama bu şekilde çözmemize rağmen henüz kesin bir çözüme ulaşamadık. Bu durum akranlar, küçükler ve 16 yaş altı hesap vermeyen kişiler arasında gerçekleştiğinde, her zaman bunun bildirilmesini öneririz çünkü bu görüntülerin yaratılmasının arkasında bir yetişkinin bulunma ihtimalini göz ardı etmeliyiz.

Buna göre