Fransız sanat sahnesindeki oyuncuların gerekli yeniden yapılandırılması

Son üç yıldır Art Basel Paris çağdaş sanat fuarının her edisyonuna eşlik eden büyük özel vakıfların açılışı gibi coşku, Fransız sanat ortamını saran derin şüpheleri gizlememeli. %85'i gelecek konusunda karamsar olan galerilerdeki durgunluk, Fransız sanatçıların veya Fransa'da çalışan sanatçıların nüfuzunun azalması, uluslararası pazardaki popülerliklerinden bahsetmeye bile gerek yok, melankoli duygusunu körüklüyor.

Mart ayında Kültür Bakanı Rachida Dati tarafından görevlendirilen ve 25 Temmuz Cuma günü yayınlanan Martin Bethenod raporunda şu gözlem yer alıyor. Sanat Galerileri Meslek Komitesi'nin tahminine göre, her yıl Kuzey ve Güney Amerika'ya özgü bir tarz sunan Art Basel Miami Beach fuarında sergilenen sanatçıların yalnızca %1'i Fransız sahnesine ait. Wondeur IA- Le Quotidien de l'art araştırmasına göre ise, 2023 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm galeri ve kurumlarda sergilenen sanatçıların yalnızca %1'inin merkezi Fransa.

Hem kamu hem de özel sektördeki deneyimiyle, eski Centre Pompidou'lu, eski görsel sanatlar delegesi ve FIAC'a ev sahipliği yaptıktan sonra on iki yıl boyunca François Pinault'nun Palazzo Grassi'sinin direktörü olan Martin Bethenod, Fransız sahnesinin yeniden yapılandırılmasını savunuyor. İş, renkleri öne çıkarma cesaretiyle başlıyor. Bazı etkili eleştirmenler için Fransız sanatçı kavramı kimlik konusunda şüphe uyandırırken, diğer kültürler köklerine daha fazla sahip çıktı. Sanat eleştirmeni Paul Ardenne birkaç yıl önce, "Yerel bir sanatçıdan bahsetmek iftiradır, ulusal bir sanatçıdan bahsetmek ise uyutucudur. Uluslararası bir varlık olmayan bir sanatçı var olamaz," diye espri yapmıştı.

Bu makalenin %81,72'si okunmayı bekliyor. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.