Geç yatmak ve uyku eksikliği çocukların beynine neden zarar veriyor?

Nörobilimciler olarak, çocukların gelişimini etkileyebilecek sosyoekonomik eşitsizliklerin azaltılmasıyla ilgili konulara tutkuyla bağlıyız. Bu nedenle amacımız, bu tür farklılıkların küçük çocuklarda uyku kalitesi ve beyin gelişimini nasıl etkilediğini daha iyi anlamaktır. Son çalışmamızı gerçekleştirmek için New York şehrinde yaşayan, sosyoekonomik düzeyleri farklı ailelerden gelen, 5 ile 9 yaş aralığındaki 94 çocuğu çalışmaya dahil ettik. Katılımcı hanelerin yaklaşık yüzde 30'unun geliri, ABD'de yoksulluk sınırı olarak kabul edilen miktarın altındaydı.

Elde ettiğimiz sonuçlar, uyku eksikliği ve geç yatmanın beyindeki fonksiyonel değişikliklerle ilişkili olduğunu göstermektedir. Potansiyel olarak zararlı olan bu değişimler, stresle başa çıkma ve olumsuz duyguları kontrol etme açısından önemli olan bölgelerde yer alıyor. Çalışmamız ayrıca ekonomik kaynakları kısıtlı ailelerin çocuklarının bu beyin değişimlerinden etkilenme riskinin daha yüksek olduğunu ortaya koyuyor.

Uyku amigdalayı etkiler

Uyku eksikliğinin ve uyku saatlerinin çocukların beyinleri üzerindeki etkisini ölçmek için, ebeveynlerinden nerede uyuduklarını, ayrıca çeşitli aile rutinlerini ve bunların düzenliliğini tarif etmelerini istedik. Ayrıca çocuklarının yatma ve uyanma saatlerini de kaydetmelerini istedik.

Ayrıca çocuklara amigdala adı verilen belirli bir beyin bölgesinin boyutunu ve diğer beyin bölgeleriyle ( bademciklerle karıştırılmamalıdır ; bademcikler , boğazın her iki tarafında bulunan ve burun ve ağız yoluyla giren bakteri veya virüsleri yakalamada rol oynayan iki bez kütlesidir, editörün notu) olan bağlantılarının gücünü belirlemek için bir MRI taraması yaptık.

Amigdalanın duyguların işlenmesinde ve kişinin yaşadığı olumsuz duyguların miktarında önemli bir rol oynadığını bilmek önemlidir. Yaşamın erken dönemlerinde zorluklarla karşılaşmanın, beynin bu yapısının işleyişini etkileyebildiği bilinmektedir.

Ekonomik kaynakları düşük ailelerin çocuklarının, ekonomik kaynakları yüksek ailelerin çocuklarına göre geceleri daha az uyuduklarını ve daha geç yattıklarını tespit ettik. Daha kısa uyku ve daha geç yatma saatleri , amigdalanın boyutunda küçülme ve amigdala ile duyguların işlenmesinde rol oynayan diğer beyin bölgeleri arasındaki bağlantıların zayıflamasıyla ilişkilendirildi.

Sosyoekonomik dezavantaj, uyku süresi ve zamanlaması, amigdala boyutu ve bağlantısı arasındaki bu bağlantı, 5 yaşındaki çocuklarda bile gözlemlenmiştir. Bulgularımız, uyku süresi ve zamanlamasının duygusal işlemede rol oynayan beyin bölgelerinin işleyişi açısından önemli olduğunu göstermektedir.

Çocukluk döneminde beyin hızla gelişir . Yaşamın bu döneminde yaşanan deneyimler, beyin fonksiyonları üzerinde yaşam boyu süren uzun vadeli etkilere sahip olabilir.

Özellikle uyku eksikliği, ruhsal sağlık sorunlarının ortaya çıkma riskini artırıyor ve akademik başarıyı etkiliyor . Ayrıca uyku süresinin azalması stres ve duygularla başa çıkmayı zorlaştırabilir.

Gördüğümüz gibi, sosyoekonomik kaynakları az olan ailelerin veya mahallelerin çocukları, kısmen çevrelerinin uyku kaliteleri üzerindeki olumsuz etkilerinden dolayı, stresle ilişkili ruh sağlığı sorunlarına karşı daha fazla risk altında olabilir. Peki neden?

Topladığımız veriler, geçim sıkıntısı çeken ebeveynlerin aile rutinlerini sürdürmede daha fazla zorluk çektiğini, bunun da uyku düzenini olumsuz yönde etkileyebileceğini ve dolayısıyla çocukların daha az dinlendirici bir uyku uyumasına yol açabileceğini göstermektedir.

Ancak düşük sosyoekonomik statü ile kötü uyku kalitesi arasındaki bağlantıları açıklayan birden fazla faktörün olması muhtemeldir. Örneğin maddi zorluklar, rahat yatak takımı edinmeyi engelleyebilir, insanları aşırı kalabalık, sıcak veya aydınlık odalarda uyumaya zorlayabilir veya gürültülü bir mahallede yaşamaya zorlayabilir, vb.

Elde ettiğimiz sonuçlar, tüm ailelerin çocuklarına bakabilecek yeterli ekonomik kaynaklara sahip olmasını sağlayacak politikaların uygulanması gerektiğini savunmaktadır. Diğer çalışmalar, ihtiyaç sahibi ailelere gelir desteği sağlamanın yalnızca çocukların beyin fonksiyonlarını değil, aynı zamanda ruh sağlıklarını ve akademik performanslarını da iyileştirebileceğini göstermiştir.

Son olarak, bugüne kadar yapılan uyku araştırmalarının çoğunun, özellikle kötü uyku riski altında olan ergenlere odaklandığını belirtmek gerekir. Ancak çalışmamız, çevremizin uyku alışkanlıklarımız üzerindeki etkilerinin çok daha erken, çocukluktan itibaren hissedildiğini gösteriyor. Bu nedenle uyku kalitesini iyileştirmeye yönelik müdahalelerin mümkün olduğunca erken dönemde uygulanması, optimum düzeyde sonuç alınmasını sağlayacaktır.