Ontario'da koruyucu bakımdan çıkan gençler daha fazla desteğe ihtiyaç duyduklarını söylüyor. Bu gruplar devreye giriyor

Çocuk refahı hizmetlerinden ayrılmak yalnız ve izole edici bir deneyim olabilir. Bu nedenle Ontario'daki bu kuruluşlar genç yetişkinlerin yetişkinliğe geçişine yardımcı olmak için rehberlik hizmeti sunuyor.

Daha önce bakım altında olan gençlere göre, koruyucu aileler ve sosyal hizmet görevlileri de dahil olmak üzere çocuk yardım hizmetlerine erişimlerinin olmaması, çocukların faturaları ödeme veya daire kiralama gibi temel yaşam becerilerini kendi başlarına edinmelerini gerektirebiliyor.

"İnsanlar genellikle '18 yaşındayken evden ayrıldım, sorun ne?' derler ancak koruyucu bakım altındaki gençler için en büyük fark, yanlarında destek olacak kimsenin olmamasıdır," diyor kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan StepStones'un kurucusu ve CEO'su Heather O'Keefe. Bu kuruluş, bakım altındaki gençleri akıl hocalarıyla buluşturuyor.

"Üniversiteye taşındığımda ve ilk tavuk yemeğimi yapacağım zaman, annemi arayıp 'Hey anne, bunu nasıl yaparım?' diyebiliyordum," dedi O'Keefe. "Hâlâ güvenebileceğim insanlar vardı, ancak koruyucu bakımdaki insanların kendilerine yol gösterecek insanları yok."

Ontario Çocuk Yardım Dernekleri Birliği'ne göre, her ay bakım altında yaklaşık 8.200 çocuk ve genç bulunuyor. StepStones'a göre her yıl yaklaşık 1.000 genç sistemden ayrılıyor.

Çocuklar 18 yaşına kadar çocuk refahı sisteminde kalabilirler ve 18 ila 22 yaşları arasında ek hizmetlere erişebilirler. 2023 yılında Çocuk, Toplum ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Çocuk Yardım Derneklerinin genç yetişkinlere konut, istihdam ve finans konularında eğitim veren programlar geliştirmek için kullanmaları gereken bir kılavuz yayınladı.

Bir gencin 23 yaşına geldiğinde bunların hepsi ortadan kaybolur.

"Bu gençlerin çoğu, hayatlarında kendilerine bakacak ve destek olacak ücretli profesyonellere sahip oldu," dedi O'Keefe. "Bu bireyler artık orada olmadığında, geriye kim kalıyor? Çoğu durumda, kimse kalmıyor."

Toronto merkezli StepStones, öncelikli olarak bakım altındaki eski gençleri, eski koruyucu kardeşler, komşular veya kuzenler gibi geçmişlerinden önemli kişilerle buluşturuyor, dedi O'Keefe. Bu mümkün değilse, spor koçu veya gencin ibadethanesindeki kişi gibi ilgili topluluk akıl hocaları arıyorlar.

"Birçok genç farklı topluluklar arasında defalarca taşındı ve bu onlar için çok zor ve istikrarsızlaştırıcı," dedi 18 yaşına kadar bir grup evinde yaşayan StepStones baş operasyon görevlisi Liora Sobel. "Onların toplulukta bazı bağlantılar kurmalarına yardımcı olmamız, sadece bağlantıda kalmalarına yardımcı olmakla kalmıyor, aynı zamanda okula gitme ve istihdam gibi konularda da yardımcı oluyor."

Kayıtlı hayır kurumu Never Too Late da bakım altındaki eski gençleri, İnsanlar adını verdikleri ebeveyn benzeri bir figürle buluşturmak için çalışıyor.

"Odada bizimle birlikte olan gençlerden biri, 'Ben sadece benim için orada olacak bir insan istiyorum," dedi, 13 yaşındayken koruyucu bakım altında yaşamaya başlayan Never Too Late iletişim koordinatörü Wendy Hayes.

İZLEYİN: Çocuk refahından yaşlanmak yalnızlaştırıcı ve izole edicidir

"Bazı gençler hayatlarındaki yetişkinler, bakıcılar ve ebeveynler tarafından hayal kırıklığına uğramıştır ve bu da belirli bir beklenti yaratır," dedi. "Biz sadece bu rahatlığı sağlamak için 'insanlar' kelimesini kullanırız."

Kuruluş, gönüllülükle ilgilenen kişilere ilişkinin önemini ve başarılı olmak için stratejileri anlatan sekiz haftalık bir dizi eğitim sunuyor.

Gençler ve akıl hocaları arasında hiçbir ayrım yok

Hayes, Never Too Late'teki mevcut rolüne başlamadan önce kuruluş aracılığıyla bir akıl hocasıyla bağlantı kurdu ve bugün bile hala bu akıl hocasıyla bağlantısı devam ediyor.

Şu anda 30'lu yaşlarda olan Hayes, ilişkinin duygusal destek ve tavsiyeye dayandığını, ancak daha genç insanların vergi beyannameleri veya tıbbi randevulara gitmek için yardıma ihtiyaç duyabileceğini söyledi.

"İlk ve erken bakıcılarımız bize bakamadığında, dünyaya karşı çok güvensiz olmayı öğreniyoruz ve bunun çok iyi bir nedeni var," dedi. "Bazen, bu duygular hakkında konuşmak için kontrol edebileceğim birine ihtiyacım oluyor."

Never Too Late, 16 yaş ve üzeri bakım altındaki gençlerle çalışırken, StepStones öncelikli olarak 10 ila 25 yaş arasındakileri destekler. Her iki kuruluş da, yetişkinliğe geçişte yeterli desteğe sahip olmalarını sağlamak için sistemden ayrılmadan önce genç yetişkinlerle bağlantı kurmak istediklerini ancak sürekli yardıma ihtiyaç duyan gençlerle bağlarını koparmayacaklarını söyledi.

Hayes, "Herkes hayatında, ne olursa olsun ve zaman sınırlaması olmadan kendisini destekleyecek koşulsuz bir kişiye sahip olmayı hak ediyor." dedi.