Rheingau Muziekfestival laat klassieke muziekliefhebbers zingen

Een bijna vier meter hoge contrabas in het orkest, een Litouwse accordeonist die graag op grote hoogte speelt, of een Zuid-Afrikaanse cellist die het publiek aan het zingen krijgt. Het Rheingau Muziekfestival presenteert bijzondere mensen op bijzondere plekken. "De ruimtes zijn een integraal onderdeel van onze cultuur", vertelde algemeen directeur Marsilius von Ingelheim aan DW. "We brengen unieke concertervaringen naar historische en moderne locaties in de regio."

De regio is het wijnbouwgebied van de regio Rheingau in Hessen. Tot de historische bezienswaardigheden behoort de middeleeuwse abdij Eberbach, waar het festival elke zomer plaatsvindt. De abdij kreeg in 1986 wereldwijde bekendheid door de verfilming van Umberto Eco's roman "Die Nam des Rosen". Het Rheingauer Musikfestival is een van de grootste festivals van Europa, met sterren en jonge talenten, voornamelijk uit de klassieke muziek, maar ook uit de jazz, pop en wereldmuziek.

Het kan niet lager of hoger

De Eberbachbasiliek, met zijn dikke kloostermuren, is ideaal voor grote orkesten en krachtige stemmen. De openingsuitvoering van de Sint-Ceciliamis van de Franse componist Charles Gounod uit 1855 klonk bijzonder pompeus. Het publiek was onder de indruk van het MDR Radiokoor en het Hessischer Rundfunksinforne, dat traditioneel het Rheingauer Musikfestival opent. "De kerk heeft een lange nagalm, wat niet gemakkelijk is voor het orkest, maar wel passend bij Gounods kerkwerken", vertelde orkestleider Alain Altinoglu aan DW. "De nagalm is lastig voor de violist, die snelle, virtuoze stukken speelt; de akoestiek is een uitdaging."

De Armeense violiste Diana Adamyan opende het concert met Spaanse muziek, waaronder werken van Pablo de Sarasate en filmcomponist Franz Waxman. Adamyan paste zich snel aan de nagalm aan. "Ik had het gevoel dat de muren de muziek absorbeerden", vertelde ze aan DW. "Het was alsof de hele basiliek trilde en met ons mee danste. Een geweldig gevoel." Adamyan betoverde het publiek met haar delicate, virtuoze tonen in de hoogste registers. Spanje en dans in de muziek zijn twee van de hoofdthema's van het festival dit jaar.

De speciale contrabas

In Gounods Mis voor Sint-Cecilia stak een enorme contrabas uit het orkest. De zogenaamde "octobas" werd halverwege de 19e eeuw gebouwd door de Franse vioolbouwer Jean-Baptiste Vuillaume voor de componist Hector Berlioz.

Voor zijn "Te Deum" zocht hij een bijzonder diep instrument. De octobas heeft slechts drie snaren en is met ruim drieënhalve meter de grootste contrabas ter wereld. De diepe klanken zijn niet alleen hoorbaar, maar ook voelbaar in het hele lichaam. Er bestaan ​​slechts enkele replica's. Het HR Orkest leende er speciaal voor de avond een.

De kamer maakt de muziek

Dit jaar zijn er muzikale avonden tussen de wijngaarden, in de omliggende kastelen of in een oude schuur – en voor het eerst ook in het nieuwe Reinhard Ernst Museum. De Litouwse muzikant Martynas Levickis speelt accordeon tussen abstracte schilderijen. Ook hij houdt van ongewone plekken en geluiden. "Ik wilde al heel lang iets doen met producers van elektronische muziek", vertelde hij aan DW. "Het wordt een avond vol muziek met een clubsfeer en veel improvisatie."

Voor programmadirecteur Timo Buckow is Levickis een kunstenaar met visie. "Voor het concert in het museum kwam hij vier keer naar Wiesbaden om de ruimte in zich op te nemen. Daarna bekeek hij de tentoonstellingen ter inspiratie en bedacht hij het muzikale concept."

Levickis staat niet alleen in zijn geboorteland Litouwen bekend om zijn ongewone optredens. Zo zweefde hij tijdens een concert met zijn instrument de lucht in in een luchtballon, verbonden met het publiek via wifi. "Op een gegeven moment viel de verbinding weg, en dat was het moment: muziek verdween in de lucht", herinnert Levickis zich. Als een van de vaste artiesten van het festival heeft hij meerdere keren opgetreden in de regio Rheingau. In zijn programma "Da Vinci's Dream" speelt hij muziek uit 400 jaar accordeongeschiedenis. Hij haalde speciaal een instrument uit Nederland om het begin van de accordeonmuziek te herdenken: het zogenaamde organetto, met balgen en kleine orgelpijpen, werd gebouwd op basis van schetsen van de schilder en uitvinder Leonardo da Vinci.

Op zoek naar nieuw talent

Een andere artiest met visie is Abel Selaocoe uit Zuid-Afrika . In zijn programma "African Roots" met het Stuttgarter Symphoniker speelt hij niet alleen klassieke en moderne muziek op zijn cello, maar zingt hij ook mee. "Je ontkomt niet aan zijn natuurlijke, archaïsche aanpak", zegt Timo Buckow. "Hij denkt niet in genres; hij ís de muziek zelf." Selaocoe stampt soms op de vloer, zoals gebruikelijk is bij de traditionele dansen in zijn thuisland, en op andere momenten moedigt hij het publiek aan om mee te zingen. "Dat is iets nieuws; het is volkomen ongehoord in onze industrie", zegt Buckow.

In eerste instantie lijkt dit misschien verwarrend en vreemd voor sommigen, maar Selaocoe slaagt erin "het publiek zo te boeien dat mensen meezingen en zich erbij betrokken voelen. Het is heel fascinerend." Voor de programmadirecteur zijn dergelijke optredens een experiment op het Rheingau Musikfestival. "Maar we moeten deze artiesten en dit scala aan mogelijkheden in de schijnwerpers zetten; dat is onze verantwoordelijkheid en uiteindelijk wat het festival maakt."