Sabrina Carpenters Rorschachtest: Wat zie je op deze foto? Nadat de zangeres verontwaardiging veroorzaakte met haar albumhoes, hier is het antwoord.

Een jonge vrouw knielt. Een man in pak houdt haar bij haar haar vast als een hondenriem. Dat is alles wat je ziet, en toch is het genoeg. De cover van Sabrina Carpenters album "Man's Best Friend" kwam in juni uit en veroorzaakte controverse . Voor sommigen symboliseerde het een terugval in lang overwonnen stereotypen over vrouwen; voor anderen was het een ironische spel met onderwerping en macht; en weer anderen verklaarden simpelweg dat het gewoon pop was, wat plezier betekende, wat een pose betekende in een branche die floreert door poseren.

Het is een plaatje als een Rorschachtest. Elke interpretatie bevestigt zichzelf – en daarin schuilt de kracht. Het schandaal is geen toeval; het hoort erbij. Nu is de muziek bij de verontwaardiging losgelaten.

"Waarom ben je zo sexy als je zo dom bent?" – zo begint Carpenter het album. Het nummer heet "Manchild", en in de videoclip douchen mannen onder de kraan en spelen met hun autootjes. Ze zucht: "Manchild." Het klinkt schattig, maar het is haar diagnose.

Carpenter, geboren in Pennsylvania in 1999, groeide op als actrice in het Disney-universum. Aanvankelijk een personage rechtstreeks uit een machine, ontwikkelde ze in 2022 haar eigen stem met "Emails I Can't Send". In "Short n' Sweet" (2024) begon Carpenter het beeld te schetsen van de overwerkte, onwrikbaar zelfverzekerde vrouw die alles kan, behalve de juiste man vinden. Met "Espresso" – vederlichte discobeats, een vleugje zang – won ze een Grammy en de zomer van 2024. "Manchild" bouwt voort op dit succes, maar dan nog venijniger: het nummer beschrijft mannen als belachelijk, kinderachtig, maar toch begeerlijk.

De clou: mannelijkheid, eeuwig problematisch, wordt niet frontaal aangepakt, maar eerder gedegradeerd tot het infantiele. Het is pop als karikatuur. En tegelijkertijd is het duidelijk dat vrouwen deze zogenaamd kinderlijke mannen steunen, en soms zelfs begeren.

Carpenters liedjes zijn stuk voor stuk miniaturen van het imperfecte ("My Man on Willpower"), het belachelijke ("When Did You Get Hot?") en het erotische ("Tears"). Soms als ballad, soms met dansbare 4/4-beats, soms als een girl-meets-boy-drama dat faalt. Muzikaal gezien is het geen nieuw terrein – disco, R&B, country, rock – het is er allemaal al eerder geweest. Carpenter gebruikt een iriserende folie en transformeert het tot frivole pop, zingend op een bijna meisjesachtige en hoge toon zonder ooit de diepte in te gaan. De zanglijnen blijven simpel en glinsteren vaak slechts over pompende baslijnen of synthpads en oppervlakkige harmonieën.

Wanneer Carpenter met grote ogen de wereld inkijkt en met een ijle stem fluistert "Ik ben dom, maar ik ben slim", stuurt ze in één adem een ​​hele theorie over mannen en vrouwen de hitlijsten in. Dit is noch duidelijk empowerment, noch duidelijk regressie. Het is een limbo waarin popmuziek altijd heeft gefloreerd. Madonna ensceneerde haar seksuele empowerment met ironie; Dolly Parton veranderde de "domme blondine" in een scherp mes. Carpenter sluit zich aan bij deze lijn – maar dan op de beat van TikTok. Ze heeft de pose geperfectioneerd: soms bunny, soms onhandig, soms vampier. Elke rol is een citaat, elke pose een meme.

Carpenter was verbaasd over het gebrek aan humor na de release van de cover. Tegelijkertijd plaatste ze alternatieven ("goedgekeurd door God") op Instagram. Op een daarvan is Carpenter afgebeeld als een Marilyn Monroe-lookalike.

Het Carpenter-project is allang een projectiescherm geworden. En elke interpretatie doet daar goed aan. "Man's Best Friend" is geen muzikaal meesterwerk. Het is ook geen manifest. Het schetst een beeld dat niets verklaart en alles weerspiegelt. Sabrina Carpenter is noch de tegenstander, noch de heldin van een nieuwe emancipatie – ze heeft dat tenslotte nooit beweerd. Haar album verschijnt in een tijd waarin feminisme als een levensstijl wordt beleefd en zich weerspiegelt in schandalen. En daarin, of je het nu leuk vindt of niet, is haar werk volkomen eigentijds.