Ze stond lange tijd voor gesloten deuren: Toen deed de directeur van het advocatenkantoor Bratschi ze zelf open

Wanneer Duitsland op 8 juli tegen Denemarken speelt en Polen tegen Zweden tijdens het Europees Kampioenschap voetbal voor vrouwen, zal Sandra De Vito de wedstrijden bekijken vanaf het publieke kijkpunt in de fanmijl van de Europaallee in Zürich.

Als kind wilde ze ook voetbalster worden. Tegenwoordig zet de managing partner van advocatenkantoor Bratschi zich in voor vrouwenvoetbal als ambassadeur van de netwerkorganisatie "Voetbal Kan Meer in Zwitserland", waartoe ook oud-voetbalster Lara Dickenmann, voetbaltrainer Urs Fischer en voormalig bondsraadslid Ruth Metzler-Arnold behoren.

Ze combineert de verantwoordelijkheden van een ambassadeur vakkundig met haar professionele leven. In 2021 werd Sandra De Vito unaniem verkozen tot Prima inter Pares door de vennotenvergadering – de eerste vrouw die sindsdien aan het hoofd staat van een groot Zwitsers advocatenkantoor. In haar nieuwe functie realiseerde ze zich al snel dat het einde van een kwartaal vaak de stemming van zowel cliënten als advocaten drukt.

"Als de cijfers goed waren, zette dat iedereen onder druk. Want nu moest iedereen het volgende kwartaal weer opnieuw beginnen. Als de cijfers slecht waren, was de stemming sowieso al slecht. Maar ik wilde dat iedereen iets had om naar uit te kijken, ongeacht de uitslag. Daarom heb ik een jaar geleden de 'Q's' geïntroduceerd," legt ze uit.

"The Qs" zijn netwerkbijeenkomsten die ze aan het einde van elk kwartaal organiseert en waar ze "interessante mensen uit alle branches en sectoren" uitnodigt. Onder hen politici, kunstenaars, leiders uit het bedrijfsleven, maar ook atleten, coaches, officials en sponsoren, legt De Vito uit. Vanaf 18.00 uur is er dansen, kletsen, eten en netwerken in Club Bellevue in Zürich. Iedereen geniet van dit evenement, zegt De Vito.

Hoe dan ook, vreugde. De Vito benadrukt hoe belangrijk het voor haar is om "vreugde te creëren". Een ongebruikelijke uitspraak voor een advocaat, en nog ongebruikelijker voor een leider. Gewoon is echter niet een woord dat je associeert met deze levendige, hartelijke en breed geïnteresseerde vrouw. Zelfs visueel valt ze van verre op in de verder overwegend conservatieve, donker geklede menigte advocaten.

De Vito's roots liggen in Zuid-Italië. Haar grootvader kwam als seizoensarbeider naar Zwitserland. De Vito beschrijft zichzelf als een "typische seconda". Thuis in Dübendorf lag de focus op haar opleiding en op haar en haar jongere broer die hard werkten om de kansen in Zwitserland te benutten, herinnert ze zich. Er was weinig geld, maar het gezin maakte deel uit van de grote Italiaanse gemeenschap, waar vaak feesten werden gehouden en haar vader dj was.

Lange tijd verliep Sandra De Vito's carrière heel rechtlijnig. Ze deed het goed op school en na een korte flirt met een acteeropleiding en journalistiek, besloot ze rechten te gaan studeren. "Mijn vader zei dat rechten me een goede basis zou geven in hoe de overheid, het bedrijfsleven en de politiek werken."

Vervolgens studeerde ze aan de Universiteit van Zürich en de Université Robert Schuman in Straatsburg, gevolgd door een master aan de London School of Economics and Political Sciences. Tijdens haar studie werkte ze op de juridische afdeling van een internationaal biotechnologiebedrijf en trad ze vervolgens in dienst bij een gerenommeerd advocatenkantoor in Zürich als medewerker in de procesvoering/arbitragepraktijk.

Maar toen raakte De Vito in 2005 zwanger. Het plan was dat zij en haar toenmalige echtgenoot hun werklast iets zouden verminderen; voor hem zou dit ontslag betekenen, dus verminderde ze haar uren tot 60 procent. "Dat betekende het einde van mijn ambities om partner te worden bij dat kantoor," herinnert ze zich. De tijden waren toen natuurlijk anders, zegt De Vito, maar ze kon niet accepteren dat haar ambitie als moeder plotseling werd weggenomen. Ze diende haar ontslag in en ging aan de slag bij een middelgroot advocatenkantoor. Maar toen ze zwanger werd van haar tweede kind, kreeg ze opnieuw te horen dat ze geen partner kon worden.

De Vito neemt opnieuw ontslag – en wordt nu partner bij het kleine advocatenkantoor Rohner Rechtsanwälte. Louis Rohner belooft haar geen inkomsten, maar een tekortgarantie: "Als ik mijn deel van de kosten aan het einde van het jaar niet volledig zou kunnen dekken, zou hij het tekort dekken. Een belofte die zijn vader hem jaren eerder had gedaan. Dat was een enorme sprong in het diepe voor mij", zegt De Vito. Ze grijpt haar kans; ze loopt nooit een tekort op. Na drie intensieve jaren beseft ze echter dat het kantoor te klein is voor haar vakgebied. En als Bratschi in 2012 bij haar aanklopt, verhuist ze.

De Vito is een expert in internationale arbitrageprocedures. In die hoedanigheid vervult zij diverse rollen, zoals voorzitter, partij-arbiter, enige arbiter of adviseur van bedrijven. Als twee internationaal actieve bedrijven een civiel geschil hebben, kunnen ze zich wenden tot een arbitragecommissie in plaats van een staatsrechtbank, waar voortdurend wisselende internationale panels van rechters vaak achter gesloten deuren over zaken beslissen.

Zwitserland is een van de belangrijkste locaties voor internationale arbitrageprocedures. In dergelijke gevallen is het van groot belang dat de naam van het kantoor en de advocaten zichtbaar zijn in de markt, aldus De Vito. Advocaten mogen in Zwitserland niet adverteren, dus netwerken is cruciaal. Ze merkte echter ook dat belangrijke deuren voor haar gesloten bleven bij Bratschi. "Omdat het merk van Bratschi in 2012 niet meer was wat het nu is", zegt De Vito.

Het kantoor opereert pas sinds 2008 onder deze naam, met kantoren in Bazel, Bern, Genève, Lausanne, Sankt Gallen, Zug en Zürich. Bratschi is ontstaan ​​uit de fusie van verschillende middelgrote kantoren. Destijds bespotten gerenommeerde advocatenkantoren het "bijna-samenraapsel". Vandaag de dag is Bratschi, met meer dan 100 advocaten en ongeveer 200 medewerkers, een van de grootste kantoren van Zwitserland.

De Vito klopte vervolgens bij elke arbitrageconferentie aan, in de hoop zelf in een panel te zitten. Maar ze kreeg een stortvloed aan afwijzingen. Dus besloot ze zelf de deuren te openen. Samen met haar collega Simon Gabriel begon ze conferenties over de hele wereld te organiseren. Aanvankelijk betaalden ze de kosten met hun persoonlijke creditcards. Maar vanaf dat moment stond ze zelf op het podium als expert en werd ze steeds zichtbaarder en bekender, zowel nationaal als internationaal. De Innovation Conference on International Arbitration van het Swiss Arbitration Centre, die zij en Gabriel oprichtten, blijft een van de bekendste conferenties over dit onderwerp, en ze zit ook in verschillende internationale commissies. Nu begonnen de contracten binnen te stromen en werd De Vito een van de best verdienende partners van het kantoor, wat ook aan zichtbaarheid won.

De vrouw weet waartoe ze in staat is en lijkt vrede te hebben met haar beslissingen. "Ik heb altijd duizend gedachten tegelijk in mijn hoofd", zegt ze. Je vindt haar zelden op de bank met een boek; ze sport liever of maakt een documentaire met de Zwitserse lichtkunstenaar Gerry Hofstetter. "History Makes You Strong" wil jongeren "op een eerlijke en niet-didactische manier laten zien wat een ongelooflijke schat we hier in Zwitserland hebben, met onze grondrechten en onze economische en politieke stabiliteit", aldus De Vito.

Ondanks haar diverse verplichtingen zegt ze dat ze geen machine is en twijfelt ze ook aan zichzelf. Ze gaat daar op haar eigen manier mee om: al twee jaar neemt ze vliegles in Mollis in een eenmotorige tweezitter, een Breezer B 600. "De wetenschap dat ik me een wisse dood zou injagen als er niet meteen iemand beschikbaar was om het over te nemen, maakt me nederig", zegt De Vito. Vliegen laat haar zien dat ze als baas moet proberen niet te reageren op een noodsituatie, maar te anticiperen op de volgende manoeuvre, het volgende probleem.