Dit geeft een diep inzicht
De reis begon in 2016 bij een begrafenis in het Sauerland, de oorspronkelijke woonplaats van Claudia Grabowski. Het was een koude novemberdag in Nachrodt-Wiblingwerde. Na de begrafenis reflecteerde Grabowski op vergankelijkheid, leven en dood. De groep verzamelde zich voor de herberg "Schöne Aussicht". Deze ligt schuin tegenover de begraafplaats, met uitzicht op een grindparkeerplaats. Prachtig uitzicht? Grabowski grijnsde in het gezicht van alle somberheid. "Ik hou van tegenstellingen en het bizarre", zegt de fotograaf.
Aanvankelijk stuitte ze bij toeval op andere plekken met de suggestieve naam. Het panorama: bouwhekken, verharde kruispunten, verlaten klimrekken, neergelaten jaloezieën. Het contrast fascineerde haar, en Grabowski begon specifiek te zoeken naar de "prachtige uitzichten" van Duitsland. Grabowski, geboren in 1981, woont nu in Bremen en werkt als persvoorlichter. Ze besteedt haar vrije tijd aan fotografie, dus op weg naar vrienden in andere steden maakte ze omwegen langs landweggetjes en fotografeerde ze borden en rustplaatsen.
In negen jaar tijd ontdekte Grabowski 75 "prachtige uitzichten" in heel Duitsland: pensions, herbergen, campings, restaurants, hotels, cafés en volkstuinen. Vaak verlaten of gesloten. De beelden vertellen een verhaal over het Duitse platteland.
Er was eens schoonheid: waar eens een mooi uitzicht lokte...
... in Wathlingen (Nedersaksen) zie je nu troosteloos asfalt.
Steinach, Baden-Württemberg.
De zoektocht naar het ‘uitzicht’ voerde fotografe Claudia Grabowski 8.000 kilometer door, dwars door Duitsland.
Einde spel: Overnachting met uitzicht op...
... een verlaten klimrek in Wettenberg-Launsbach, district Giessen.
Het adres van dit hotel op de Masserberg in het Thüringer Woud is:
Bij het Prachtige Uitzicht 3.
Een privacy scherm is handig om te voorkomen dat gasten in een restaurant te veel meekijken.
En zo spreekt de grijze plastic achtergrond in Hallenberg am Rothaargebirge tot de verbeelding. Wat zou erachter schuilgaan?
Aan de rand van Wolfsburg is de naam voor het eerst nog een programma:
Twee lindebomen omlijsten het uitzicht op de velden.
"In het Welsh kennen we het woord 'Hiraeth', wat een mengeling van heimwee, nostalgie en verlangen naar iets dat onherroepelijk verloren is, beschrijft." Een gevoel dat de fotografe bijbleef tijdens haar reizen door Duitsland.
Een verlaten pension in Drolshagen, Sauerland. Hier werden ooit verjaardagen, vormsels en zilveren bruiloften gevierd.
Met de restaurants verdwijnen ook de herinneringsplaatsen.
"Mijn hart ligt bij de provincie", zegt Claudia Grabowski. "Ik ben opgegroeid waar kapsalons 'Haarmonie' heten en het Schützenfest nog steeds een groot evenement is."
De pub was vroeger het sociale middelpunt van het dorp. Het was een plek waar mensen ruzie maakten, feestvierden en rouwden. Vriendschappen en huwelijken werden gesloten tussen de bar en de dansvloer, en de stamtafel diende als forum voor nieuws, lang voordat sociale media bestonden. Voor velen was de pub een tweede woonkamer. Een hybride ruimte tussen intimiteit en publiciteit, tussen vrijheid en betrokkenheid. Je wist wie er kwam en wie er wegging, en je kon altijd wel een buurman vinden om mee te kletsen. "Het zien van de desolate overblijfselen van ooit bruisende ontmoetingsplekken wekt een zekere melancholie in me op, want met de pubs sterft een gevoel van gemeenschap", zegt Grabowski.
Wat gebeurt er met plekken als hun sociale functie afneemt? Hoe gebruiken we de ruimte? En wat blijft er over van de pubcultuur? De foto's van Claudia Grabowski zijn ook bedoeld om te inspireren tot reflectie op de veranderingen die zich op het platteland voltrekken. Ze zegt: "De uitzichten zijn niet altijd mooi, maar ze zijn wel harmonieus."
süeddeutsche
