Fendi: Het Italiaanse modehuis viert 100 jaar vakmanschap

Fendi: 100 jaar Italiaanse elegantie van het familiebedrijf

Honderd jaar geleden openden Adele en Edoardo Fendi een kleine winkel met bont- en lederwaren aan de Via del Plebiscito in Rome. Wat begon als een ambachtelijke werkplaats, groeide al snel uit tot een merk dat staat voor bijzondere elegantie en toewijding aan Italiaans vakmanschap – en dat tot op de dag van vandaag nog steeds doet. Na Edoardo's dood in 1960 namen de vijf dochters van het echtpaar – Paola, Anna, Franca, Carla en Alda – in 1964 de leiding van het bedrijf over. Ze leidden Fendi als een matriarch en gaven het merk vorm met hun creatieve visie en ondernemersgeest.

Een andere mijlpaal in de geschiedenis van het merk was de aanstelling van Karl Lagerfeld als creatief directeur in 1965. In een van de langste samenwerkingen tussen ontwerpers en modehuizen in de modegeschiedenis – die meer dan 50 jaar duurde – bracht Lagerfeld een revolutie teweeg in het merk. Hij introduceerde het iconische dubbele "F"-logo en transformeerde bont van een traditioneel materiaal tot een modestatement.

Silvia Venturini Fendi , Anna's dochter, is nu creatief directeur voor accessoires, herenmode en kinderkleding. Na het vertrek van Kim Jones vorig jaar (een opvolger voor de damescollectie is nog niet aangekondigd), kreeg Silvia ook de taak om de jubileumcollectie te ontwerpen – maar wie beter dan zij? Ze is immers al sinds haar geboorte de belichaming van Fendi. Ze was pas zes jaar oud toen ze poseerde voor de herfst/wintercollectie 1967/68 van Karl Lagerfeld – Karl Lagerfelds tweede en een van de eerste in de modegeschiedenis die brak met genderstereotypen.

Silvia wilde dit belangrijke moment herdenken door haar kleinkinderen de jubileumshow te laten openen: Dardo en Tazio. Het zijn de kinderen van haar dochter Delfina Delettrez Fendi, die verantwoordelijk is voor de sieraden van het huis en Jones' muze was. Ze droegen dezelfde jurken waarin hun grootmoeder meer dan vijftig jaar geleden was gefotografeerd. "Het idee dat Dardo en Tazio aan het begin van mijn laatste show een grote poort zouden openen, was geïnspireerd door mijn herinnering aan de deur van de studio aan de Via Borgognona (het voormalige hoofdkantoor, r.d.) . Toen ik klein was, leek die enorm. Erdoorheen lopen voelde als een wonderland binnenstappen. Dus mijn kleinkinderen namen bewust een vergelijkbare rol op zich", legt Silvia Venturini Fendi uit. Naarmate het gesprek vordert, benadrukt ze herhaaldelijk het belang van solidariteit, erfgoed en Rome als locatie. Je ziet dat de familiegeschiedenis hier niet alleen onderdeel is van een goed pr-verhaal; het is eerder een essentieel onderdeel van het DNA – zoals in vrijwel geen enkel ander modehuis.

VOGUE: Hoe benader je het thema van een jubileumcollectie als je zo nauw verbonden bent met de stijl en de geschiedenis van het merk waarvoor je ontwerpt?

Silvia Venturini Fendi: Over emoties! Ik wilde geen armoedige retrospectieve maken; ik wilde niet analytisch kijken – ik wilde met gevoel in de archieven duiken. Het ging dus minder om een ​​soort documentatie dan om persoonlijke herinneringen. Zoals een jurk die mijn moeder droeg. Of een bontjas van mijn tante Carla. Dit soort houding – ook ten opzichte van je eigen erfgoed – en het hart en de ziel die erin zitten: ik noem het "Fendiness". Toen ik over de collectie begon na te denken, besefte ik al snel dat het om meer ging dan een jubileum. Mijn motto was dat de gasten op de beurs net zoveel van Fendi zouden houden als ik; dat mensen er niet alleen nu, maar ook de komende honderd jaar door gefascineerd zouden zijn.

Wanneer wist je dat je succesvol was?

Toen ik de brieven en reacties over de collectie las, wist ik dat ik aan mijn verwachtingen had voldaan. Maar ik was vooral ontroerd door de knuffels van mijn moeder en mijn tante Paola. Beiden zijn zeer scherpe critici.

Wanneer bent u bij het bedrijf komen werken?