Chelsea-sterren zijn verrast: uitgejouwde Trump geïrriteerd op het winnaarspodium van het WK voor clubs

Chelsea FC wint de finale van het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs tegen Paris Saint-Germain. Maar de schijnwerpers zijn gericht op Donald Trump. De Amerikaanse president dringt aan op de schijnwerpers. Dit is typerend voor deze finale, waarin alles belangrijker is dan voetbal.

En plotseling stapten ze in de schijnwerpers en waagden ze zich buiten hun beschermde omgeving. De finale van dit FIFA Club World Cup was zondag al 26 minuten voorbij in het MetLife Stadium in East Rutherford, met Chelsea FC gekroond tot "wereldkampioen" met een verdiende 3-0 overwinning op de verrassend kansloze Champions League-winnaar Paris Saint-Germain, toen Donald Trump en Gianni Infantino over het grasveld van de arena liepen.

Het was het moment van de waarheid voor de Amerikaanse president en de FIFA-baas. Nu, in deze betonnen kom aan de rand van New York, was er niets opgesmukt, niets weggelaten, niets weggevaagd. Het ging nu gewoon om echte, natuurlijke, pure emoties. Trump en Infantino waren zich daar terdege van bewust. Ze zwaaiden vriendelijk naar het publiek, maar het antwoord was prompt en onmiskenbaar: boegeroep. Boegeroep zo luid dat zelfs de stadion-dj het niet met zijn muziek kon overstemmen.

Tot wie waren de uitingen van ongenoegen gericht?

Het was onduidelijk tegen wie van de twee deze uitingen van ongenoegen gericht waren. Alleen tegen Trump, wiens soms radicale binnen- en buitenlandse beleid velen wereldwijd heeft vervreemd en die geen enkele band met voetbal heeft, ook al had Infantino hem in de aanloop naar de finale omschreven als een "grote voetbalfan". Of tegen Infantino zelf, die zijn prestigieuze evenement, dit WK voor clubs, de dag ervoor tijdens een bijeenkomst in New York City tot een "enorm succes" had uitgeroepen en had gezegd dat "het gouden tijdperk van het clubvoetbal was aangebroken". Misschien was het protest echter gewoon tegen beiden gericht.

Samen overhandigden ze vervolgens de gouden trofee aan Chelsea-aanvoerder Reece James op het haastig opgezette podium in de middencirkel. Infantino, al jaren gewend aan dergelijke huldigingen, wilde verder, de ruimte overlaten aan de juichende winnaars en voor één keer niet zelf op het podium staan. Maar Trump volgde hem niet. Hij bleef naast James staan, applaudisserend en zelfs meedeinend met de Chelsea-spelers.

Cole Palmer "een beetje in de war"

Aan de ene kant was er iets schattigs aan. Trump leek iemand die het protocol niet kende, maar toch genoot van de ceremonie en spontaan mee wilde vieren. Aan de andere kant was het gewoon typisch Trump. Het gaat nooit om anderen, maar altijd eerst om hemzelf. "Ik was een beetje in de war", zei Cole Palmer, die de eerste twee doelpunten maakte met twee goed geplaatste schoten in de 22e en 30e minuut en de assist gaf voor de derde goal van João Pedro (43e minuut). Hij zei dat hij wist dat Trump "op het podium" zou staan tijdens de prijsuitreiking, "maar ik had geen idee dat hij er nog zou zijn als we de trofee omhoog hielden."

Deze scène paste perfect bij het totaalbeeld van deze finale op 13 juli. Een grootse setting, een groot podium, veel beroemdheden, veel showmanship – alleen het voetbal leek een beetje af te leiden. Dat was al vóór de wedstrijd duidelijk. De spelers hadden net hun warming-up afgerond en waren teruggekeerd naar de kleedkamers toen in de rust een oversized, gouden versie van de WK-beker voor clubs werd opgesteld. Ervoor stonden vier grote, gouden letters: FIFA. Een fanfare speelde, uiteraard in gouden jasjes, voordat Robbie Williams het toernooilied "Desire" zong. Hij was tenminste casual gekleed in een trainingsjack.

Goud, glamour, Gianni-gravures

Goud en glamour – dat is Infantino's wereld. Het enige wat nog ontbrak, was dat de FIFA-baas op een strijdwagen door de arena kon rijden – zoals Caesar in het oude Rome – en toegejuicht kon worden door het publiek. MetLife Stadium zou zijn Colosseum zijn geweest. Maar Infantino stond niet op het veld, maar in zijn eigen box – naast Trump en zijn vrouw Melania. Voor het trio: de echte trofee van dit toernooi, uiteraard volledig van goud, ontworpen door Tiffany. De naam Gianni Infantino staat er gegraveerd – niet één, maar twee keer.

Infantino en Trump keken naar het Amerikaanse volkslied, de flyover en een van de vele vuurwerkshows. De aanloop naar deze finale was lang en voelde als een Super Bowl – en Infantino zou zijn WK voor clubs graag in dezelfde sfeer zien als de finale van de National Football League (NFL).

Pregame-show stelt aftrap met acht minuten uit

De finale zou om 15.00 uur beginnen, maar de showacts vertraagden de aftrap. En zelfs toen het volkslied was weggestorven, de rook van het vuurwerk was opgetrokken en de spelers van Chelsea en PSG op het veld stonden, klaar om eindelijk aan de langverwachte finale te beginnen, moesten ze nog een minuut wachten. Michael Buffer stond nog steeds op het programma, die, net als bij de grote bokswedstrijden van vroeger, "Let's get ready to rumble" in zijn microfoon riep. Er volgde een aftelling van tien seconden op de schermen in het stadion, en toen, om 15.08 uur, acht minuten te laat, rolde de bal eindelijk.

Chelsea speelde en combineerde zoals PSG tot nu toe in dit toernooi had gespeeld en gecombineerd. De Franse ploeg had op dit WK voor clubs slechts één doelpunt tegen gekregen, na Real Madrid in de halve finale te hebben verslagen. Maar de Champions League-winnaars waren in deze finale verre van hun stervorm van de afgelopen weken. En dat was grotendeels te danken aan hun tegenstanders uit Zuidwest-Londen.

Zeven games, meer dan 100 miljoen dollar aan inkomsten

"We zijn erg trots op deze titel", benadrukte coach Enzo Maresca. Hij en zijn Chelsea-team hadden op 28 mei de Conference League al gewonnen met een 4-1 overwinning op Real Betis in de finale. Maar het succes van het WK voor clubs heeft een andere toon – en was financieel veel lucratiever. Chelsea verdiende meer dan $ 100 miljoen met zeven toernooiwedstrijden. Alleen al de eindzege bracht $ 40 miljoen op.

Infantino is van plan om in de toekomst dergelijke bedragen te blijven aantrekken. Het volgende WK voor clubs staat gepland voor 2029. "Ik denk dat deze competitie net zo waardevol, of zelfs waardevoller, zal zijn dan de Champions League", aldus Marecsa. Woorden die Infantino graag hoort. Terwijl de Chelsea-spelers uitbundig feestvierden op het podium van het stadionveld na afloop van zijn toernooi, spoot er confetti achter hen op. De kleur? Goud, natuurlijk.