Remco Evenepoel wil het Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard moeilijk maken in de Tour de France, maar meer zal hij dit jaar niet kunnen doen

Dit jaar vieren de Fransen een jubileum dat ze liever zouden vergeten. Het is 40 jaar geleden dat Bernard Hinault de laatste keer was dat een lokale renner de Tour de France won. België wacht nog langer dan Frankrijk op een Tourwinnaar. Dit wielergekke land, nota bene, bracht in 1976 voor het laatst een eindwinnaar voort: Lucien Van Impe. In tegenstelling tot Frankrijk, waar geen enkele kanshebber is op de Tourzege, vestigt het Belgische publiek zijn hoop op Remco Evenepoel.

Belgen vergelijken Evenepoel al lang met Eddy Merckx , de meest succesvolle wielrenner uit de geschiedenis. Merckx' palmares omvat vijf overwinningen in zowel de Tour als de Giro, één triomf in de Vuelta en 19 overwinningen in alle vijf de Monumenten – dat is de maatstaf die België hanteert voor de 25-jarige Evenepoel. Hij wijst vergelijkingen met Merckx af en zegt dat hij zijn eigen geschiedenis wil schrijven. Evenepoels standpunt is begrijpelijk, maar de publieke druk blijft.

Vooral zijn prestaties van vorig jaar wekten vergelijkingen met wieleridool Merckx. Evenepoel leek overal in te slagen. In Parijs won hij goud in de wegwedstrijd en de tijdrit, zijn allereerste ; in de Tour de France deed hij het bij vlagen net zo goed als de groten Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard, eindigde hij als derde in het algemeen klassement en werd hij uitgeroepen tot beste jongere. En in Zürich, aan het einde van het seizoen, won hij zijn tweede WK-goud in de tijdrit .

Evenepoel is een multitalent en een alleskunner op twee wielen . Hij blinkt uit in de bergen en in tijdritten. Met zijn overwinning in de Vuelta van 2022 heeft hij bewezen dat hij ook de conditie heeft voor ritten van drie weken. Maar is dat genoeg om de dominante renners Pogacar en Vingegaard ooit in te halen?

Evenpoel herhaalde vorige week, voor de Grand Départ in Lille, dat zijn ultieme doel is om de Tour en de Giro d'Italia te winnen. Evenpoel zei echter ook: "Ik ben hier niet om te vechten tegen Pogacar en Vingegaard, maar om het ze moeilijker te maken." De eerste prioriteit is om de kloof met de favorieten te dichten. Hoe gaat hij dat bereiken? "Mijn coach is daarvoor verantwoordelijk", zei Evenpoel.

Bijna niemand gelooft dat Evenepoel op 27 juli in Parijs de eindzege pakt. Zijn voorbereiding op dit seizoen is gecompliceerd. Afgelopen december botste hij tijdens de training tegen een plotseling openslaande autodeur en liep daarbij ernstige verwondingen op: breuken aan zijn schouderblad, ribben en pols, en een ontwricht sleutelbeen.

Op sociale media schreef hij dat hij twijfels had over zijn toekomst en voegde eraan toe: "Het was absoluut de zwaarste strijd uit mijn carrière." Vóór de Tour zei hij dat hij een blessurevrij seizoen nodig had om Pogacar en Vingegaard echt uit te dagen.

Ook Evenepoel voelde de zware omstandigheden van het wielrennen in de openingsfase van de Tour. In de openingswedstrijd in Lille verloor hij kostbare seconden in het algemeen klassement in een koers aan de wind. Maandag, in de derde etappe, kwam hij ten val in de finale, maar hij kwam er, afgezien van enkele schaafwonden, ongeschonden vanaf.

Een video die na de openingsrit circuleerde, zorgde ook voor ophef. Daarop was te zien hoe Evenepoel naar verluidt weigerde een handtekening te zetten voor een jongen. Hij is te zien en te horen terwijl hij de jongen vriendelijk maar resoluut toespreekt: "Ga alsjeblieft aan de kant." Op sociale media verduidelijkte hij dat hij tientallen handtekeningen had uitgedeeld nadat hij naar buiten was gefietst en had gedoucht. "Ik laat kinderen nooit in de wind staan. Dank jullie wel, beste media, dat jullie altijd alleen maar de negatieve dingen laten zien."

Evenepoel staat in de schijnwerpers tijdens de Tour en elke beweging wordt publiekelijk uitgezonden. Dat is voor hem inmiddels normaal geworden; hij wordt immers gezien als de meest veelbelovende kandidaat voor een podiumplaats, na Pogacar en Vingegaard. Maar voor de echt grote triomf mist hij waarschijnlijk een paar procent qua prestaties en vooral een sterk team. Pogacar bij UAE en Vingegaard bij Visma – Lease a Bike worden ondersteund door een sterrenensemble dat alles ondergeschikt maakt aan de Tourzege van de kopman. Evenepoel daarentegen zal waarschijnlijk geen waardevolle dominostenen tot zijn beschikking hebben, vooral niet in de bergetappes.

Een ploegwissel dreigt dus. Er zijn sterke aanwijzingen dat Evenepoel zijn ploeg, Soudal Quick-Step, na dit seizoen zal verlaten – ondanks zijn contract dat nog loopt tot 2026. Enerzijds zou hij ontevreden zijn met zijn huidige jaarsalaris van vier tot vijf miljoen euro en hoopt hij op een salaris van zeven miljoen. Anderzijds zou Evenepoel op zoek zijn naar een ploeg die een sterke kern om zich heen bouwt. Soudal Quick-Step heeft daar het budget niet voor.

Aan de zijlijn van de Tour de France-start in Lille werd gemeld dat de Duitse ploeg Red Bull-Bora-Hansgrohe en de Britse ploeg Ineos interesse hadden getoond om hem te contracteren. Zoals gebruikelijk heeft niemand deze onderhandelingen bevestigd. Wijzigingen in de wielersport kunnen pas vanaf 1 augustus worden besloten en gecommuniceerd .

Allereerst heeft Evenepoel een leuke afspraak: woensdag rijdt hij de enige vlakke tijdrit van de Tour. Hij geldt als de absolute favoriet op het 33 kilometer lange parcours rond Caen.

En de Belgische fans? Volgend jaar vieren ze een jubileum dat ze liever vergeten: 50 jaar zonder Tourzege.